Deze Rotterdammer fotografeert jouw vergeten fietsen

In elke stad zie je hetzelfde tafereel: half vernielde fietsen, troosteloos achtergelaten aan een paal of langs de weg. Deze kreupele stalen rossen zijn een inherent onderdeel geworden van het stadsbeeld en we lopen allemaal met oogkleppen op voorbij deze kadavers.

Iedereen doet dat, behalve één. Renato Antinao maakt melancholische foto’s van vergeten fietsen. “Het begon toen ik mijn eigen fiets te lang aan een paal liet staan,” vertelt hij aan Creators. “Enkele maanden later waren verschillende onderdelen gestolen. Ik bleef de fiets negeren, maar het zette me wel aan het denken.”

Videos by VICE

De fotograaf speelt niet alleen in op een erg herkenbaar stadsbeeld, maar ook op het feit dat we achteloos omgaan met onze spullen. Zodra een band lek is, een zadel gestolen wordt of we ons sleuteltje kwijtraken, kopen we liever een nieuwe goedkope fiets dan dat we hem (laten) herstellen. Dat absurde fenomeen zorgt voor een hoop weesjes die weg staan te roesten.

Die tristesse vat hij samen in zijn analoge kiekjes, die hij over een periode van drie jaar lang maakte in zijn thuisstad Rotterdam. Hij gaat niet op zoek naar de trieste tweewielers, maar fotografeert de fietsen die hij onderweg tegenkomt. “Als een tafereel me aanspreekt, maak ik één enkele analoge foto,” legt hij uit. “Ik weet dus niet hoe de foto eruitziet, tot ik hem ontwikkel. Dat maakt het des te spannender.”

Hij fotografeert alleen fietsen die hem aanspreken. “Het totaalplaatje moet kloppen. Ik kijk naar leuke composities, mooie kleuren en een leuke achtergrond,” vertelt Antinao.

Antinao is altijd op zoek naar objecten met een boeiend verhaal, niet alleen fietsen. Zo verzamelde hij eerder al imitaties van de Mona Lisa of beelden van bruidsjurken die verkocht werden op marktplaats. Die fascinatie voor bestaande objecten, in de plaats van volledig geënsceneerde foto’s, komt uit een frustratie voor Nederlandse kneuterigheid.

“Als fotograaf ben je constant op zoek naar prachtige beelden, maar in Nederland is alles zodanig goed georganiseerd, dat het een uitdaging wordt als fotograaf om op een andere manier te kijken naar schoonheid,” legt hij uit. En zo belandt hij bij de vergeten fietsen, die als een soort vlek op het blazoen van de stad prachtige, maar triestig stillevens worden.