De andere kant van Iran

FYI.

This story is over 5 years old.

Foto

De andere kant van Iran

Het hedendaagse Iran is een kleurrijke mengelmoes van hidjabs, neuscorrecties en lippenstift.

De bazaar van Isfahan in de vroege ochtend

Als je in het Westen iets over Iran hoort of leest, is de kans groot dat daarbij woorden als zedenpolitie, internationale sancties en homohaat vallen — maar dat is slechts één kant van het verhaal.

Er zijn namelijk ook genoeg Iraniërs die jong, progressief en hoogopgeleid zijn, en als je rondloopt op straat zie je net zoveel hidjabs als rood gestifte lippen. Facebook is er officieel verboden, maar alle jongeren weten hoe ze die blokkade moeten omzeilen, en Tinder werkt prima.

Advertentie

Iraniërs drinken meer alcohol dan de inwoners van vrijwel elk ander islamitisch land. Nergens ondergaan zoveel mensen een neuscorrectie. Zeventig procent van de studenten die een technische opleiding volgen zijn vrouwen. Iran heeft meer ministers met een Amerikaans doctoraat dan de Verenigde Staten. En het werk van een hedonistische dichter uit de viertiende eeuw is hier populairder dan de Koran. De ander is vaak minder anders dan men denkt.

Pouryia op een parkeerplaats bij Persepolis, de vroegere hoofdstad van het Perzische Rijk, met zijn ’79 Chevrolet Caprice, waar nog het oorspronkelijke New Yorkse nummerbord op zit.

Shiraz

De verplichte militaire dienst duurt twee jaar in Iran, en is niet erg populair. Maar wie niet is vrijgesteld van de dienstplicht en zijn militaire dienst niet voltooid, krijgt geen paspoort en mag het land niet verlaten.

Tabak en houtskool, die ook vaak wordt gekocht om opium te roken.

Het historische deel van Shiraz.

Een nieuw winkelcentrum, dat direct naast de historische bazaar van Shiraz ligt.

Afshin speelt viool, piano en studeert muziekcompositie. Hij houdt van opera, maar heeft nog nooit een operavoorstelling gezien.

De Amir Chakhmaq-moskee in Yazd.

In het museum voor moderne kunst van Teheran hangen werken van Picasso, van Gogh, Monet en Warhol. De waarde van de collectie wordt op 2,5 miljard euro geschat.

Toeschouwers bij een voetbalwedstrijd in Shiraz. Vrouwen mogen sinds 1979 niet in de stadions komen, maar het gerucht gaat dat dit binnenkort zal veranderen.

Een studente milieutechniek met een fles Heinz-ketchup tijdens de onderhandelingen over het opheffen van de internationale sancties tegen Iran.

Een slager.

De zedenpolitie komt zelden in Ghalat, een klein plaatsje buiten Shiraz. Daardoor zijn de omgangsvormen hier losser, en zijn de cafés en tuinen een populaire bestemming onder jonge Shirazi’s.

Veel jonge Iraniërs hebben geen eigen woning. Daarom feesten en drinken ze vaak in hun auto’s.

Een automonteur poseert voor een foto in Shiraz.

Alcohol is verboden, maar toch wordt er in maar twee islamitische landen meer gedronken dan in Iran. Religieuze minderheden zijn uitgezonderd van het alcoholverbod.

Feest op straat in Teheran na het voorlopige akkoord over het afschaffen van de internationale sancties tegen Iran.

Sneeuw in Kerman, dat slechts anderhalf uur rijden van de heetste plek op aarde ligt.

Chahārshanbeh Suri, het Perzische Festival van Vuur, is een pre-islamitische traditie en daarom een doorn in het oog van de mullahs.