De verhalen van een piloot van een seksvliegtuig

Een paar jaar nadat de Amerikaanse piloot Lawrence Burst Sperry de automatische piloot uitvond, stortte zijn vliegtuig neer omdat de hak van een stewardess het automatische systeem uitschakelde tijdens een wild potje seks. Voor passagiers is het technisch gezien niet verboden om met z'n tweeën het vliegtuigtoilet in te duiken, maar de oordeelvellende blikken van medepassagiers die je doorhebben en de ongemakkelijkheid die daarop volgt zorgen ervoor dat de meesten van ons nooit lid van de Mile High Club zullen worden.

Maar: de hoop is nog niet verloren als je seks boven de wolken wilt hebben. Een aantal kleine vliegmaatschappijen biedt namelijk privé 'Mile High Club-vluchten' aan. De bedragen variëren tussen de 250 en 900 euro per uur. Daarvoor krijg je een piloot, een klein vliegtuigje, een geluidsdempende koptelefoon en een gordijntje om de cockpit af te scheiden van het passagiersgedeelte. Helaas houden weinig van deze ondernemingen het langer dan een paar jaar vol.

Eentje die wel al lang meedraait in de scene is FlamingoAir, opgericht door piloot David MacDonald in 1991. Oorspronkelijk was dit een combinatie van Mile High en normale vluchten, maar tegenwoordig biedt FlamingoAir eigenlijk alleen nog maar "luxe vluchten" aan. Ze vliegen vier tot vijf dagen per week, met soms wel acht vluchten per dag.

Om meer te weten te komen over wat een "luxe vlucht" inhoudt en hoe je ervoor zorgt dat een Mile High-ervaring alles is wat je ervan verwacht, belde ik met MacDonald om te praten over overijverige stellen, turbulentie en kwaliteitstesten van zijn eigen product.

VICE: Hoe kwam je op het idee om romantische vluchten aan te bieden?
David MacDonald: We waren een keer aan het 'hangarvliegen', wat betekent dat we wat rondhingen en slap ouwehoerden, en toen kwam de Mile High Club aan bod. Ik zei: "Ik durf te wedden dat ik dat kan verkopen." Mijn vrienden zeiden: "Vergeet het maar in Cincinnati. Veel te conservatief. Het lukt je nooit." Dat was in 1991 en het gaat nog steeds hartstikke goed. Het gaat zo goed dat we niet eens meer normale vluchten aanbieden.

We doen allerlei vluchten. We hebben bijvoorbeeld heel veel kinderen een eerste vlucht gegeven, om eens iets te noemen. Toch blijven de "luxe vluchten" het populairst. We adverteren het niet als de Mile High Club. Het zijn romantische vluchten. Je krijgt een uur in een privévliegtuig met gordijnen. We halen een rij stoelen eruit en vullen die plek met grote, zachte kussens. Je krijgt champagne, chocola, souvenirs en een discrete piloot. En eerlijk gezegd maakt het mij niks uit wat er achter de gordijnen gebeurt!

Het gaat nu goed, maar was het in het begin moeilijk omdat je in Cincinnati zit?
Nee, totaal niet! Iedereen denkt dat Cincinnati de conservatieve hoofdstad van de wereld is. Maar dat is alleen zo als de lampen aanstaan en de deuren openstaan.

Je bent nu vast een pro, maar hoe ging je eerste vlucht?
De eerste vlucht was een blind date. Een lokale radiozender had het georganiseerd. Ik kwam aan bij het vliegveld en zag twee mensen in een kleine pick-up. Ze waren toen al flink op dreef. Ik stond er niet te lang bij stil, maar later bleek dat dit het stel was dat ik ging vliegen.

Het is iets wat we voor de lol doen, dus we proberen het luchtig en leuk te houden. Iedereen heeft er plezier aan. Ik liet die mensen het vliegtuig in en zei: "De gordels moeten om tijdens het opstijgen, je kunt ze afdoen zodra we vliegen. Ik roep wel als het zover is en dan doe ik dit gordijntje dicht." Die vrouw zei: "Je kunt het gordijn ook openlaten als je wil hoor!" Wij lachen natuurlijk.

Toen ik het vliegtuig naar de baan reed zei ze: "Heeft dit vliegtuig een automatische piloot?" Ik bevestigde dit en ze zei: "Mooi, want ik wil jou ook wel doen!"

Ik controleerde de laatste dingen in het vliegtuig, draaide me om en zei: "Oké, ik ga het gordijn nu dichtdoen." Maar het was te laat. Ze konden niet eens wachten tot we de lucht in waren. Ze waren al bezig. Ik sloot het gordijn en steeg op.

Dat is niet hoe iedere vlucht gaat, of wel?
Zeker niet. Het is best wel verrassend – de meeste passagiers zijn van middelbare leeftijd en best wel burgerlijk. Ze zien eruit alsof ze net bij één of andere saaie bijeenkomst vandaan komen. De meesten hebben aardig wat geld en ze kunnen wel wat missen. De vlucht is trouwens niet eens zo heel duur – het kost 400 euro.

Laten ze je weleens weten hoe het was?
Soms voel ik me een psycholoog, priester en kapper in één. Soms vertellen ze me alles! Meer dan ik wil weten. Ik krijg veel feedback. Wonderbaarlijk genoeg heb ik nog nooit een klacht gehad. Daar ben ik blij mee. Ik bedoel, wie gaat er nou klagen nadat je op twee kilometer hoogte hebt gebatst?

Je zou denken dat mensen weleens last hebben van turbulentie.
Dat soort dingen zijn wel gebeurd. Ik zei een keer: "Sorry voor de wilde vlucht. Ik kan niks aan het weer doen." En toen zeiden ze: "Geen probleem. We vlogen gewoon door en lieten moeder natuur de rest doen."

Dus er zijn nooit ongelukken of incidenten geweest door mensen die bijvoorbeeld geen gordels droegen of niet opletten tijdens het landen?
Nee, de mensen werken goed mee. Tien minuten voor we landen waarschuw ik ze. Ik wil niet zeggen dat we moeilijk doen, maar we letten streng op de regels.

Krijg je weleens verzoeken om iets extra's te doen?
Iemand nam een keer zijn hond mee. We hebben verzoekjes voor triootjes gekregen. En er was een groep mensen uit IJsland die wilden weten of we een vliegtuig hadden met plek voor tien stellen, en of er nog dingen verboden waren. We hebben wel een vliegtuig waar dat mee zou kunnen, maar we wilden die niet gebruiken. Er was ook een keer een sm-stel dat wilde dat ik meedeed, maar ik had geen interesse. Ik ben best zakelijk – ik hou me alleen bezig met het vliegtuig. Dat is mijn werk.

Wat zijn je favoriete herinneringen aan meer dan duizend vluchten?
Sommige mensen hebben nauwelijks kleren aan wanneer ze hier aankomen. Vrouwen die hier komen dragen regelmatig lange bontjassen met niks eronder aan.

Er was een keer een vrouw die haar man wilde verrassen met de vlucht, dus hij mocht niet weten waar ze heen gingen. Ik werkte toen in een van de privéterminals waar alle grote vliegtuigen stonden. Het was een donderdagavond en het was er erg druk. Een prachtige dame van middelbare leeftijd in een lange bontjas en op hoge hakken kwam binnen en zei: "Hij zit met een blinddoek om in de auto. Wat wil je dat ik met hem doe?" Iedereen was stil.

Maar goed, normaal gesproken gaan we iets discreter te werk.

Heb je je eigen product weleens aan een kwaliteitstest onderworpen?
Dat gaat lastig, want alle piloten kennen me. Maar ja, mijn vrouw en ik hebben zo onze momentjes. Moet kunnen, vind ik.