FYI.

This story is over 5 years old.

Seks

Bij masturbeerclub Rain City Jacks masturberen mannen samen

Rain City Jacks een eersteklas rukclub die meer dan driehonderd events heeft georganiseerd. Gemiddeld komen er zestig mannen naar de feestjes die drie keer per maand worden gehouden.

Goed advies. Foto via Flickr-gebruiker torbakhopper

Ik voel me meteen geïntimideerd als Paul Rosenberg, de stichter van de Rain City Jacks uit Seattle, me uitlegt wat een masturbeerclub is. Mijn vrouwelijke fantasie gaat direct over op een scenario waar zestig naakte mannen in een ruimte rondlopen met erecties, en zichzelf en elkaar aftrekken. Meer een nachtmerrie dan een droom, eigenlijk. Als ik bij een van Rain City Jacks populaire ruk-events was, zou ik nauwelijks opvallen. Laat staan dat de mannen geïnteresseerd zouden zijn. Mannen gaan er heen om met andere mannen te zijn. Om masturbatie in een mannelijke omgeving te onderzoeken.

Advertentie

"De focus bij masturbatieclubs ligt onvermijdelijk op fysiek plezier en op de penis in het bijzonder," vertelt Rosenberg. Overdag is hij manager bij een groot bedrijf voor interieurdesign, en hij leidt Rain City Jacks sinds 2005. "De kracht van de ervaring ligt in het blootstellen wat normaal verborgen is, en het delen wat universeel privé is: onze masturbatiegewoonte."

Rosenberg groeide op buiten Chicago, en was het grootste deel van zijn leven professioneel acteur en zanger. Hij hoorde het eerst over masturbatieclubs in een fictief artikel in een Honcho tijdschrift uit 1985, waarin een georganiseerd masturbatiefeest beschreven werd. "Het artikel wond me enorm op," zegt hij. Zoals elke knappe homofiele man, had Rosenberg aan seks geen te kort in de jaren '70 en '80. Hij rookte veel wiet en nam regelmatig LSD. In 1991, na een jaar afkicken, ontmoette hij zijn huidige man. Ze verhuisden voor werk naar Seattle. Ze waren allebei bekend met masturbatieclubs in Chicago, en waren teleurgesteld dat er in Seattle niet een bestond. Dat was een domper omdat ze voor een open relatie hadden gekozen.

"Badhuizen en afspraakjes waren makkelijk te vinden, rukmaatjes niet. Laat staan een club," zegt hij. "Dus ik begon er zelf een."

Paul Rosenberg

Rosenberg begon een Yahoo-groep (die nog steeds actief is) en kreeg veel reacties. De eerste jack-off club die hij hostte, werd gehouden in een hotelkamer met zeven mannen. Uiteindelijk leidde de vraag er toe dat er een echte organisatie gevormd werd. Nu is Rain City Jacks een eersteklas rukclub die meer dan driehonderd events heeft georganiseerd. Gemiddeld komen er zestig mannen naar de feestjes die drie keer per maand worden gehouden. Er zijn in Noord-Amerika nog geen tien dergelijke clubs. Volgens Rosenberg weet maar een klein percentage van de mannen dat ze bestaan.

Advertentie

Er wordt geloofd dat deze clubs in populariteit stegen door de opkomst van AIDS in de jaren '80, omdat er meer angst heerste om besmet te raken door geslachtsgemeenschap. Rosenberg zegt dat dit soort spielerei al veel langer bestaat, doordat er vraag naar was. Niet uit angst voor SOA's.

"Het is een unieke, open en niet veroordelende plek waar heteromannen zich vrij voelen om te verkennen en te mengen met homofiele en biseksuele mannen."

"We doen dit omdat we graag samen rukken, niet omdat we bang zijn om ziek te worden," verzekert hij me.

"Masturbatieclubs zijn maar een klein onderdeel van verbinding onder homofiele mannen," legt Rosenberg uit. "Ik kom meer niet-homofiele mannen tegen bij masturbatieclubs dan in wat voor club dan ook, waar mannen samen seksuele handelingen uitvoeren. Sommige van deze gasten zitten nog in de kast, of beginnen nu pas met het onderzoeken van hun seksualiteit. Maar ik geloof inmiddels dat er veel heteromannen komen die gewoon samen met andere mannen recreatief met hun penis willen spelen… Dus ik twijfel of ik dit wel 'gay' kan noemen. Veel mannen die bij de club komen vinden zichzelf homo, veel anderen niet. Het is een unieke, open en niet veroordelende plek waar heteromannen zich vrij voelen om te verkennen en te mengen met homofiele en biseksuele mannen."

Rain City Jacks is een top-notch aftrek-kuuroord. Hij zegt dat er altijd een rij met wachtende mannen staat, en dat er altijd nieuwkomers zijn. Elk lid (betaalt 25 dollar per jaar) laat zijn pasje zien, first-timers betalen een entreeprijs. Er zijn kluisjes om je spullen veilig op te bergen, en er is een plattegrondje voor nieuwelingen. Meestal gaat een ervaren lid even zitten met nieuwe gasten, en laat hem zien hoe het werkt. Rain City Jacks werkt met een polsbandjessysteem. Zo weet iedereen bij het rukfeest hoe de anderen denken over interactie.

Advertentie

"Een rood bandje betekent: 'Raak mijn pik niet aan.' Met een groen bandje zeg je: 'Vraag het maar niet, iedereen mag aan mijn piemel zitten,' Als iemand geen bandje heeft, zo lopen de meeste mensen rond, moeten anderen eerst vragen of het mag. De basisregel is dat je toestemming moet hebben, en de bandjes zijn een soort toestemmings-shortcut."

De kamer is volledig uitgerust met comfortabel meubilair dat bedekt is met canvasdoeken en bedden met schoon linnen. Glijmiddel op oliebasis, babydoekjes, papieren doekjes en vuilnisbakken zijn zorgvuldig verspreid om het comfort te optimaliseren. De verlichting is gedimd, en instrumentele of elektronische muziek vult de kamer. "Bij voorkeur geen vrouwelijke vocalen," zegt Rosenberg.

"Op de banken zitten twee, drie, zes man naast elkaar, met hun benen over elkaar heen. Iedereen zit aan zichzelf of zijn buurman," zegt hij. "De sfeer is helemaal niet gehaast ofzo, maar intens en chill. De grote meerderheid wil geen snel orgasme, maar willen het plezier lang laten duren. Niemand gaat in het eerste uur weg."

De doucheruimtes zijn altijd gevuld met huidverzorgingsproducten en schoonmaakspullen. Zelfs daar is mondspoeling aanwezig. Er is nooit een tekort aan schone, frisse handdoeken. Het is eigenlijk gewoon de masturbatiehemel. Waarom doen niet meer mannen het, met zo'n luxe, uitnodigende plek, gebaseerd op plezier?

"Jongere gasten associëren seks nog steeds met overwinning, met het bereiken van volwassenheid," zegt Rosenberg. "Onze cultuur is nog steeds bevooroordeeld over masturbatie. Het wordt 'niet echte seks', 'oefenseks' of zelfs 'faalseks' genoemd. Dat stigma is ontzettend aanhoudend, en ik denk dat dat de eerste aanval is die we maken op het gevoel dat een kind heeft bij zijn eigen seksuele identiteit, en zelfwaarde. De boodschap is altijd: 'Doe het niet.' We doen het natuurlijk toch, maar sinds onze jeugd wordt er scheef naar gekeken. Zo lang een man denkt dat masturbatie niet goed is, koppelt hij er altijd negatieve gevoelens aan. Hoe jonger hij is, hoe ontvankelijker hij is."

Er zal altijd van uitgegaan worden dat "jongens toch jongens blijven," en dat masturbatie een onderdeel is van hun seksuele ontdekkingsreis. Vrouwen krijgen heel anders geleerd wat ze van masturbatie moeten denken. Ik kan me geen vrouwelijke masturbatieclub inbeelden, zeker niet zo populair als Rain City Jack. Rosenberg is het daar mee eens. Is het biologisch bepaald? Mannen lopen rond met aanhangsels die gaan staan en opgewondenheid laten zien. Je kunt het vastgrijpen. Van een vrouw wordt verondersteld dat ze constant (of juist nooit) in een staat van opwinding verkeert.

"Misschien is het een natuurlijke uitdrukking van onze seksuele realiteit: visueler ingesteld, en gefocussed op geslachtsdelen. Maar vingerclubs bestaan niet echt," zegt hij. Aan de andere kant zijn er ook parenclubs. Alleen is daar volgens Rosenberg ook ongeveer tachtig procent man. "Ik denk dat er voor vrouwen ook wat te winnen valt bij groepsmasturbatie."

"Wat mij altijd opvalt is de blije vreedzaamheid bij deze gasten. Er is een opmerkelijk gebrek aan jaloezie, agressie of competitie. Voor mij is het ontzettend duidelijk dat mannen hun spanning verliezen als ze kunnen voldoen in hun seksuele behoeften. Het is erg intens, en daarna relaxed en blij," zegt hij.

"Ik moedig iedereen aan het te proberen, als ze enige interesse hebben. Alleen een eigen ervaring kan je laten weten hoe een masturbeerclub is, of wat het te bieden heeft. Mensen lopen vaak binnen met veel verkeerde opvattingen."