In de bergen van Sardinië heeft de tijd stilgestaan

Marina Spironetti is een fotojournalist die in Milaan woont. De afgelopen vier jaar bracht ze in Sardinië door, waar haar moeder vandaan komt, om de oeroude, bijna onveranderde gebruiken van Barbagia vast te leggen – een uitgestrekt berggebied in het midden van het eiland.

In haar fotoboek Senza Mare, dat letterlijk ‘zonder zee’ betekent en is uitgegeven door Crowdbooks, laat Spironetti naar eigen zeggen een andere kant van Sardinië zien. “Iets heel anders dan de toeristische beelden die er meestal mee worden geassocieerd,” zegt ze.

Barbagia is voor Spironetti zowel “het kloppende hart van het eiland” als “het minder bekende, ongerepte gebied”.

De naam van het boek verwijst naar het idee dat de zee een grote bedreiging vormt. “Dat zit diep geworteld in de Sardijnse cultuur,” zegt Spironetti. “Vanaf een bepaald moment in de geschiedenis lieten de Sardiniërs het idee los dat het onvermijdelijk zou zijn dat ze zouden worden veroverd door indringers. Ze accepteerden het niet langer. Daarna is het geen enkele regering – niet die van Pisa, niet die van het koninkrijk Aragon, niet die van Savoye – gelukt om daadwerkelijke autoriteit uit te oefenen op het eiland.”

De eerste helft van het boek is gewijd aan de maskers van het carnaval in Barbagia, die allemaal verwijzen naar “oeroude agrarische rituelen, de dood en de wedergeboorte van de natuur”. De tweede helft van het boek staat in het teken van de traditionele klederdracht van Sardijnse vrouwen.

“Sardinië is geografisch en historisch gezien uniek, zoals ieder eiland eigenlijk,” zegt Spironetti. “Doordat het zo afgesloten van de buitenwereld is geweest, is er in de loop der eeuwen een specifieke identiteit ontstaan, en wordt er veel waarde gehecht aan eigen tradities.” 

Scroll verder om meer foto’s te zien uit Senza Mare, dat hier te koop is.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE Italië

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram