Yanis Gouverneur (25) legt al jarenlang alles vast wat je kunt bedenken – eerst met zijn camera, maar inmiddels ook nog met zijn scanapparaat. Of het nu gaat om oude foto’s, cassettebandjes, oude boeken of de inhoud van zijn broekzakken: hij documenteert allerlei waardevolle spullen uit zijn leven, met een groot archief vol nostalgische gevoelens tot gevolg. En hij is er voorlopig nog lang niet klaar mee.
Advertentie
VICE: Hoe kwam je met fotografie in aanraking?
Yanis: Toen ik op het internaat zat, mocht ik een keer een fotocamera van een begeleider lenen. Ik was zeven en vond het helemaal fantastisch. Ik maakte foto’s van bloemen, waterplassen en nog veel meer dingen. Datzelfde jaar was er een fotowedstrijd. Ik deed mee en werd tweede. Daar baalde ik van, maar ik wist wel dat ik hiermee door wilde. Op mijn twaalfde kreeg ik een studiebeurs, en daar kocht ik meteen een Sony A37 van.
Op mijn achttiende overleed mijn oma, en vond ik wat van haar persoonlijke bezittingen en foto’s terug. Ik wilde de schoonheid van deze dierbare objecten vastleggen, dus ik besloot ze te scannen. En nu doe ik dat dus van mezelf. Als ik verhuis, beroofd word, mijn huis afbrandt en ik alles verlies, dan heb ik tenminste nog deze verzameling – een digitaal archief waarin ik mijn hele leven bewaar. Ik heb het ook altijd bij me, en er zit ook nog een versie in mijn survivalkit, samen met twee albums van Booba. Als er ooit iets misgaat, dan heb ik dat in ieder geval nog wel.
Yanis: Toen ik op het internaat zat, mocht ik een keer een fotocamera van een begeleider lenen. Ik was zeven en vond het helemaal fantastisch. Ik maakte foto’s van bloemen, waterplassen en nog veel meer dingen. Datzelfde jaar was er een fotowedstrijd. Ik deed mee en werd tweede. Daar baalde ik van, maar ik wist wel dat ik hiermee door wilde. Op mijn twaalfde kreeg ik een studiebeurs, en daar kocht ik meteen een Sony A37 van.
En hoe ben je van foto’s naar scans gegaan?“Als er ooit iets misgaat, dan heb ik altijd die bestanden nog.”
Op mijn achttiende overleed mijn oma, en vond ik wat van haar persoonlijke bezittingen en foto’s terug. Ik wilde de schoonheid van deze dierbare objecten vastleggen, dus ik besloot ze te scannen. En nu doe ik dat dus van mezelf. Als ik verhuis, beroofd word, mijn huis afbrandt en ik alles verlies, dan heb ik tenminste nog deze verzameling – een digitaal archief waarin ik mijn hele leven bewaar. Ik heb het ook altijd bij me, en er zit ook nog een versie in mijn survivalkit, samen met twee albums van Booba. Als er ooit iets misgaat, dan heb ik dat in ieder geval nog wel.
Wat nostalgisch allemaal. Zit je in een soort quarterlifecrisis?
Ik weet dat het nogal nostalgisch klinkt. Ik zit ook vaak wat te dagdromen aan mijn bureau. Dan denk ik terug aan het verleden, analyseer ik mijn herinneringen en kijk ik hoe ik dat kan toepassen op de toekomst.
Ik weet dat het nogal nostalgisch klinkt. Ik zit ook vaak wat te dagdromen aan mijn bureau. Dan denk ik terug aan het verleden, analyseer ik mijn herinneringen en kijk ik hoe ik dat kan toepassen op de toekomst.
Advertentie
Zit er een voorwerp tussen deze spullen dat een onuitwisbare indruk op je heeft gemaakt?“Ik kan uren naar de foto kijken van mijn vader met de kerstman.”
Ik kan uren naar de foto kijken van mijn vader met de kerstman. Ik vind het een gek idee dat ik uit hem voortkom, en zonder hem niet zou hebben bestaan. Anders zou ik het stripboek van Oom Dagobert of de dvd-box van The Godfather zeggen. Bijna niemand kijkt überhaupt meer dvd’s, of weet überhaupt nog wat dat inhoudt. Terwijl het voor ons iets heiligs was: wij hebben er Peter Pan, Sneeuwwitje en alle Disney-films mee leren kennen.
Als je jouw scans zo bekijkt, zou je zeggen dat je ook best veel wiet hebt gerookt. Doe je dit allemaal ook niet een beetje omdat je bang bent dat je vanwege die wiet je herinneringen kwijtraakt?
De esthetiek van wiet spreekt me erg aan, het ruikt ook zo lekker. Soms krijg ik zin om er een hapje van te nemen. Maar inderdaad, mijn geheugen zit een beetje gek in elkaar. Ik onthoud vaak dingen waar je helemaal niks aan hebt, en vergeet dingen die juist wel belangrijk zijn. Het scannen helpt me dus om dingen te onthouden, aangezien ik een slecht geheugen heb. Ik kom vaak genoeg oude foto’s tegen waarvan ik denk: potdomme, goed dat ik dit heb vastgelegd, want anders was ik het gewoon vergeten. Reizen, feesten, zonsondergangen, de maan, allemaal dat soort dingen.
De esthetiek van wiet spreekt me erg aan, het ruikt ook zo lekker. Soms krijg ik zin om er een hapje van te nemen. Maar inderdaad, mijn geheugen zit een beetje gek in elkaar. Ik onthoud vaak dingen waar je helemaal niks aan hebt, en vergeet dingen die juist wel belangrijk zijn. Het scannen helpt me dus om dingen te onthouden, aangezien ik een slecht geheugen heb. Ik kom vaak genoeg oude foto’s tegen waarvan ik denk: potdomme, goed dat ik dit heb vastgelegd, want anders was ik het gewoon vergeten. Reizen, feesten, zonsondergangen, de maan, allemaal dat soort dingen.
Het boek ‘Le Gang’ van Roger Borniche, een Franse inspecteur uit de jaren zeventig en tachtig.
Wat heb je precies met The Godfather, spionagefilms en wapens?
Over het algemeen ben ik heel aardig, maar ik kan ook weleens als een maffialid denken. Als je niet eerlijk bent en me naait, dan naai ik je terug. Wapens en de maffia zijn thema’s die vaak terugkomen in mijn werk. Ik hecht veel waarde aan gerechtigheid en eer; als je geen eergevoel hebt, hoef je ook niks van mij terug te verwachten.
Over het algemeen ben ik heel aardig, maar ik kan ook weleens als een maffialid denken. Als je niet eerlijk bent en me naait, dan naai ik je terug. Wapens en de maffia zijn thema’s die vaak terugkomen in mijn werk. Ik hecht veel waarde aan gerechtigheid en eer; als je geen eergevoel hebt, hoef je ook niks van mij terug te verwachten.
Advertentie
Je hebt behoorlijk wat boeken en films die al heel oud zijn.“Ik ben niet enorm blij met de tijd waarin we nu leven, dus het is ook een manier om er even tussenuit te knijpen.”
Ik ben erg gefascineerd door dingen die ik zelf juist niet heb meegemaakt. Ik zou bijvoorbeeld erg graag willen zien wat er, afgezien van wat er in de geschiedenisboeken staat, nog mee in de Middeleeuwen gebeurde. Het feit dat al deze dingen in een tijd plaatsvonden die we nooit meer mee gaan maken vind ik heel boeiend. Ik ben ook niet enorm blij met de tijd waarin we nu leven, dus het is ook een manier om er even tussenuit te knijpen.
Hier zie ik kaarten en een bril – er zitten sowieso vrij veel brillen in je scans. Waarom?
Ik ben helemaal weg van zonnebrillen. Als er oude mensen op straat lopen die een beetje slecht gekleed zijn, en je ze dan een zonnebril geeft, dan ziet het er ineens totaal anders uit. En wat die kaarten betreft: toen ik deze scan maakte pokerde ik heel vaak. Ik deed niets anders, ongeveer een maand lang. Ik was nogal verslaafd.Zit er eigenlijk een bepaalde chronologie in je verzameling?
Niet echt, het is de tijdlijn van mijn leven. Dus een einde heeft het vooralsnog ook niet.Meer scans van Yanis vind je op zijn Instagram. Bekijk hier meer fotoreeksen van Belgische fotografen.Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com
Ik ben helemaal weg van zonnebrillen. Als er oude mensen op straat lopen die een beetje slecht gekleed zijn, en je ze dan een zonnebril geeft, dan ziet het er ineens totaal anders uit. En wat die kaarten betreft: toen ik deze scan maakte pokerde ik heel vaak. Ik deed niets anders, ongeveer een maand lang. Ik was nogal verslaafd.Zit er eigenlijk een bepaalde chronologie in je verzameling?
Niet echt, het is de tijdlijn van mijn leven. Dus een einde heeft het vooralsnog ook niet.Meer scans van Yanis vind je op zijn Instagram. Bekijk hier meer fotoreeksen van Belgische fotografen.Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com
Advertentie
De inhoud van Yanis’ broekzakken aan het eind van de avond.
De vader van Yanis met de kerstman.
Alle recepten voor een geslaagde avond: sigaretten, een blikje bier, poppers en de Joker.
Skaten is erg belangrijk voor Yanis, maar heeft hem ook meerdere breuken bezorgd: aan zijn polsen, enkels en vingers.
Compositie waarin Jacques Brel – die Yanis inspirerend vindt vanwege zijn nostalgische teksten en soms kinderlijke karaktertrekjes – naar de speelgoedwinkel kijkt.
Yanis ontdekte Forrest Gump toen hij in 2014 in het ziekenhuis lag na een ongeluk. Het is zijn lievelingsfilm geworden.
Poëtische fragmenten uit het leven.
Volg VICE België ook op Instagram