We lieten Martyn wat vertellen over foto’s van zijn glamoureuze sterrenbestaan

Martyn is zo’n producer die altijd bezig is met vernieuwen. Hij maakt bijvoorbeeld iets leuks van het genre dubstep, wat waarschijnlijk ingewikkelder is dan jij en ik denken. Vrijdag gaat zijn nieuwe show The Air Between Your Words in première tijdens de STRP BIËNNALE in Eindhoven. Voor deze show werkte hij samen met de Franse filmmaker Xavier Magot en visueel kunstenaar Jeroen Erosie. Het moet een audiovisueel pareltje zijn, als we de geruchten mogen geloven. De teaser ziet er in ieder geval veelbelovend uit. 

We hadden het vermoeden dat Martyn geniet van een rijk leven, op allemaal spannende plekken op de wereld komt en elke avond feest met sterren. Het leek ons dan ook een goed idee om te vragen of hij wat foto’s uit zijn persoonlijke archief wilde sturen, en ons daar wat over kon vertellen. Dit stuurde hij op.

Ik maak niet zo vaak foto’s in de club of tijdens optredens. Ze zien er meestal allemaal hetzelfde uit, en ze vangen nooit echt de sfeer van zo’n avond. Je ziet een dj van de zijkant of van de achterkant, of wat lichten en menselijke vormen. Nog een reden om je fototoestel thuis te laten en te genieten van het feest! Ik ben een groot voorstander van het beleid van clubs waar het verboden is om foto’s te maken. Mensen zouden naar elkaar moeten kijken, niet naar de tijdlijn op hun telefoon. Op mijn telefoon vond ik slechts één foto van een feestje, en die is van het Life Festival in Ierland. Je ziet Ben Klock en Marcel Dettmann, tijdens één van mijn favoriete sets van vorig jaar.

Meestal eindigen de wat vreemdere, eigenzinnige dingen die je tegenkomt als je reist op mijn camera, zoals dit bewerkte Panini-plaatje van Piet Keizer. Het plaatje zat op een lantaarnpaal geplakt, buiten bij Berghain. Het was tijdens het EK, één dag nadat Duitsland ons had verslagen. De hele stad was overspoeld met enorme oranje posters waar “Niederlage” op stond. Ik denk dat de Duitse fans de rivaliteit met Nederland een stuk luchtiger en met meer humor beschouwen dan de Nederlanders. Ik heb overigens geen idee wat er met deze sticker bedoeld werd.

Een paar weken geleden speelde ik op een hele leuke avond in de Mint Warehouse in Leeds, samen met Jackmaster en Boddika. Op weg naar het vliegveld moest ik mijn gage omwisselen in dollars, maar deze twee briefjes waren nep! Ze kwamen ongetwijfeld uit de bar- of deuromzet, dus iemand heeft een heel goedkoop avondje gehad. Iemand is me veertig pond verschuldigd, dus ik hoop diegene te zien als ik weer eens in Leeds ben!

Een tijdje terug speelde ik live in Manchesters Warehouse Project. Ik werd gevraagd om een korte dj-set te doen in de catacomben van het gebouw, voor het immens populaire Boiler Room. De set was heel leuk, hoewel het een beetje vreemd is om met je rug naar het publiek te staan, maar wel voor duizenden kijkers over de hele wereld. Mijn vrienden in Eindhoven zaten ook te kijken en één van hen maakte deze geweldige screenshot van zijn desktop met alle dingen die goed zijn uit Eindhoven: dj’en, het Philips-logo en stroopwafels. De foto van Anita Meyer begrijp ik niet helemaal, misschien was het de persoonlijke voorkeur van die vriend.

Zoals ik al zei, er eindigen vooral vreemde foto’s op mijn camera. Op een van mijn tours leed ik aan een vreselijke verkoudheid. Waarschijnlijk te wijten aan kou, vliegtuigen en vermoeidheid. Ik had ergens wat eucalyptusextract gevonden om te kunnen stomen, maar de meeste hotelkamers komen niet met een grote bak om water in te doen. Als een volleerd reiziger/dj/producer/McGyver, kookte ik wat water en goot ik het in deze Moët-champagnehouder.

Eén van mijn favoriete reisjes van vorig jaar was naar Rusland. Ik wilde er altijd al eens heen, en het viel niet tegen. Ik was er midden in de winter, het was -25 graden, en ik zat in de trein van St. Petersburg naar Moskou. Ik vind met de trein reizen veel fijner dan met een vliegtuig. Het is iets langzamer, maar je kunt aan muziek werken, een beetje rondlopen, er is geen turbulentie en in de meeste gevallen kun je er koffie krijgen. En je ziet veel meer van het landschap. In Rusland zag ik velden met sneeuw, bergen bedekt met sneeuw en steden met sneeuw. Toen ik deze foto maakte, in een poging de sneeuwigheid van Rusland vast te leggen, had ik nooit kunnen voorspellen dat er een random man op zou staan. Wat doet deze man hier, naast de treinrails? Er was in de wijde omtrek verder niks. Ik hoop dat als de man dit leest, hij me kan mailen met wat uitleg.