Een korte geschiedenis van poepprotesten

Wat poep. Foto via Flickr-gebruiker Horrortaxi

Afgelopen maand zijn er op verschillende campussen in Zuid-Afrika protesten uitgebroken over ongelijkheid en witte privileges. Het begon bij de Universiteit van Kaapstad, waar studenten het standbeeld van Cecil Rhodes, een roekeloze kolonist en een symbool van de onderdrukking, begonnen te molesteren. De protesten hebben zich verspreid naar andere universiteiten, waar onder andere overheidsgebouwen bezet worden. Hoewel sommigen zich zorgen maken over de mogelijke rassenrellen in het hele land, hebben de media vooral aandacht op één aspect van de protesten. De protestanten gooiden tijdens een groot protest in maart namelijk met hun uitwerpselen naar het standbeeld van Rhodes.

“De poep is metaforisch,” zei Chumani Maxwele, leider van het studentenprotest, volgens al-Jazeera. “Het is een metafoor waarmee we collectief onze pijn uitdrukken. We tonen op deze manier onze walging.”

Videos by VICE

Door de overweldigende media-aandacht (een maand later wordt het incident nog steeds in elk artikel genoemd) zou je denken dat een poepprotest als deze een eenmalig iets was. Toch waren er alleen in maart al twee zelfde soort gebeurtenissen.

In Guantanamo Bay probeerden gevangenen de bewakers buiten te houden met een mengelmoes van uitwerpselen en in Latehar in India organiseerden de Adivasi (een inheemse stam) een massale openbare shit-in, waarbij ze boven uitgeprinte kopietjes van de nieuwe landverdelingswet hurkten. Die landverdelingswet zien ze als een grote bedreiging.

“Poepprotest is niks nieuws,” zei Abhay Xaxa, leider van het protest in India, tegen India Resists. “Onderdrukte groepen hebben door de geschiedenis heen vaak hun poep als wapen gebruikt. Vaak betekent het het begin van een sociale opstand.”

Toch moet je er ook weer niet te veel symboliek aan vastplakken. Mensen blijken wel vaker kak te gebruiken als wapen, simpelweg omdat dat soms gewoon het enige is dat voorhanden is.

Alleen al rondom New York zijn de laatste jaren vier voorvallen geweest. In 2006 achtervolgde een man uit Manhattan een dertienjarig meisje die de verteerde brokken van haar Chihuahua niet had opgeraapt, waarna hij de hondenpoep in haar haar en over haar katholieke schooluniform smeerde om haar een lesje te leren. In 2010 werd een man uit Staten Island gearresteerd voor verstoring van de openbare orde en ‘graffiti’ (blijkbaar is dat hoe smeren met poep geclassificeerd wordt) omdat hij na een burenruzie een zak stront tegen de deur van zijn buurman had geslingerd. Een jaar later gebeurde er iets vergelijkbaars tussen een beeldhouwer en een kunsthal, en in 2013 gooide een vrouw, naar aanleiding van een parkeerbon, een paar hondendrollen in het gezicht van de parkeerwachter.

Aangezien het blijkbaar in de mens zit om naar drollen te grijpen als de woede in de man is, is het niet eens zo heel verwonderlijk dat er ook een behoorlijk aantal poepgerelateerde protesten hebben plaatsgevonden.

In 2011 leek het een demonstrant een goed idee om een bolus te draaien op een politieauto tijdens de Occupy Wall Streetprotesten. In 2012 protesteerden leden van de IRA in een zwaarbeveiligde gevangenis tegen de grondige fouilleermethodes door hun cellen te besmeuren, net als IRA-leden in de jaren tachtig ook al hadden gedaan. In 2013 smeten studenten tijdens een protest in Kaapstad met kak naar het gemeentehuis, het vliegveld en de bus van de regionale premier, uit protest tegen de slechte gezondheidszorg en de economische ongelijkheid. Hetzelfde jaar veegde een man in Zimbabwe zijn kont af met de campagneposter van de partij van Robert Mugabe, in naam van de vrijheid van meningsuiting. En ook de Texanen deden mee: er werden achttien potten vol met uitwerpselen in beslag genomen tijdens een demonstratie van pro-choice-demonstranten voor het Senaatsgebouw, toen daar een debat over de strenge nieuwe abortuswetgeving bezig was.

Een vrachtwagen vol poep, niet gerelateerd aan die uit Parijs. Foto via Flickr-gebruiker Ed Mitchell.

Toch gaat 2014 pas echt de boeken in als het jaar van de rectale rellen. In januari reed een Franse paardenfokker met een hele vrachtwagen vol stront naar het parlement, die hij ter plekke dumpte als middelvinger naar de nieuwe belasting op paardenactiviteiten. In maart propte een man (die eerder al over pc’s in het postkantoor heen had gepist) zijn poep in de gleuven van zeventien pinautomaten, uit protest tegen ‘het systeem’. Even later, in augustus, sierde een Egyptische vrouw de voorpagina’s omdat ze op de vlag van de Islamitische Staat had gemenstrueerd, terwijl een andere vrouw naast haar haar darmen leeg liet lopen over het ISIS-symbool. Ten slotte zette Cards Against Humanity zich in november af tegen de doorgeslagen consumptiedrang op Black Friday, door letterlijk dozen vol bullshit te verkopen. Halverwege de dag waren ze door hun voorraad van dertigduizend vlaaien heen.

Oudere voorvallen van poepprotest zijn moeilijker te vinden. Naast twee gevallen in 2008, tonen de geschiedenisboeken weinig opmerkelijks (de eerder genoemde IRA-gevangenisprotesten zijn het meest berucht). Misschien is het grootschalige anale activisme een recente interesse van de media, of misschien is er daadwerkelijk een explosie van uitwerpselenactivisme gaande. Hoe dan ook, het poepprotest in India is niet zo bijzonder als het lijkt en kent een hoop voorgangers. Wie weet hoeveel shit we de komende jaren nog te zien krijgen.