Ik probeerde tech-miljonair Bryan Johnsons extreme dieet om een jonger lichaam te krijgen

Bryan Johnson is 48, maar hij beweert dat zijn biologische leeftijd zo’n vijf jaar jonger is, en dat hij elk kalenderjaar slechts negen maanden ouder wordt. Als we tenminste de vele tests mogen geloven waar hij miljoenen aan heeft uitgegeven; normale tests zoals colonoscopieën, MRI-scans en bloedtests. Al deze dingen zouden zijn biologische leeftijd moeten bepalen, oftewel de leeftijd waarop je cellen functioneren gebaseerd op wereldwijde gemiddelden – niet het aantal kaarsjes dat je op je verjaardagstaart zou moeten hebben. 

In de wereld van biohackers is hij degene die de meeste grenzen verlegt, en zijn einddoel is om de biologische leeftijd van een 18-jarige te hebben – een huidverzorgingsroutine van tien stappen is voor sommige mensen duidelijk niet genoeg. 

De miljoenen die hij uitgeeft aan jonger worden heeft hij verdiend door bedrijven aan PayPal te verkopen, naar verluid voor 800 miljoen dollar (750 miljoen euro). Als het oorspronkelijke idee was om het gelukzalige pensioensleven eeuwig te verlengen is hij misschien ergens onderweg de gelukzaligheid ervan kwijtgeraakt. Maar hij is het niet aan het gatekeepen, nee, nee – zoals alle rijke, algen-slurpende bro’s wil hij het hele gebeuren juist democratisch maken. Hij heeft een stap-voor-stap-gids genaamd The Blueprint ontwikkeld: elke hap en elke microvoedingsstof kan worden vervangen als je zelf jonger dan je geboorteakte probeert te worden. 

Volgens zijn website kost de Blueprint manier van leven je jaarlijks 19.079,66 euro, oftewel 366,94 euro per week. Allemaal leuk en aardig als je een Johnson bent, maar wat moet je doen als jij – een schamele sterveling die het grootste deel van zijn salaris kwijt is aan een beschimmelde zolder ergens in de Pijp – ermee wil beginnen. Ik probeerde The Blueprint uit zodat jij dat niet hoeft te doen. 

The Blueprint kan in drie aspecten worden onderverdeeld: dieet, training en testen. Ik zal de hele tijd mijn gebruikelijke sportgewoontes aanhouden (drie intensieve lessen en wat pilates) zodat het niet al te ver verwijderd is van wat Johnson doet. Die tests zijn geschift en ik kan ze niet betalen, dus die laten we zitten – daarnaast zou het ook betekenen dat ik dit experiment maandenlang moet volhouden, en daar heb ik geen zin in. 

Het dieet komt neer op 1977 vegan calorieën (hoewel het eten goed is voor 1233 calorieën, dus ik vraag me af waar de rest vandaan komt) en letterlijk meer dan honderd supplementen per dag. De meesten zijn niet makkelijk buiten de VS te verkrijgen en ze kosten ook meer dan ik me qua “levenskosten” kan veroorloven – zeker als ik er langer van moet gaan leven. Ik focus me in plaats daarvan op het kopen van dingen die in plaatselijke supermarkten te verkrijgen zijn, en met deze boodschappen van in totaal 72,10 euro kan ik drie dagen doorkomen. 

Wat betreft supplementen speur ik eerst de lijst af voor dingen die ik in mijn huis kan vinden – alleen creatine en vitamine D3 omdat ik een sadgirl ben die alleen een beetje fit probeert te worden, oké. Ik vind ook een fles met multivitamines: ik neem aan dat daar genoeg shit in zit, dus ik slik drie pillen en noem het voldoende. Bovendien vertelt de auteur van The Science of Nutrition, Rhiannon Lambert, aan VICE: “Het wordt niet aanbevolen om honderden supplementen te nemen. In de meeste gevallen zijn een gebalanceerd, gezond en gevarieerd dieet voldoende om alle benodigde voedingsstoffen binnen te krijgen.”

Met alle voorraden paraat ga ik op een dinsdagochtend om 10 uur klaar zitten om het “The Green Giant” ochtenddrankje te maken – waar de voornaamste ingrediënten water, chlorellapoeder en collagene peptiden zijn. Alle instructies staan op de website, dus het is eigenlijk net zo makkelijk te volgen als, euhm, een Ottolenghi-recept.

De drank is fucking ranzig. Ik heb over het algemeen niet tegen algengroene dingen, maar dit is gewoon verschrikkelijk: het is dik en elke klont die je binnenkrijgt maakt de neiging om te kotsen alleen maar groter. Ja, oké, een blender zou hier misschien bij helpen, maar ook de stukken zonder brokken waren slecht. Ik gebruikte de drank ook om de supplementen weg te spoelen – ik kan bevestigen dat ze stuk voor stuk als fout voelen. 

De rest van het eten was nog best te doen. De hartige maaltijd die je dagelijks hoort te consumeren, in gepureerde vorm of als geheel, draagt de inspirerende naam “Super Veggie”. Ik koos ervoor om het als geheel te eten, aangezien al het andere in dit dieet ofwel vloeibaar is, ofwel in poedervorm of pillenvorm komt, afgezien van een paar aardbeien. De maaltijd is eigenlijk gewoon broccoli, paddestoelen en bloemkool met linzen, knoflook, gember, appelcidervinaigrette, zaadjes en kruiden. Het was niet eens zo slecht – tot het er aan het andere eind uitkwam. 

Na 300 gram linzen, een boom broccoli en al dat andere te hebben gegeten draai je echt een gigantische drol – hij stak met gemak boven het wateroppervlak in de pot uit. Hij had tevens de kleur wat van zwarte linzen en wat zo plantaardig dat hij bijna rook naar een hele slechte zak wiet. Ik wil niet nadenken over wat voor smurrie ik had moeten wegwerken als ik het allemaal van tevoren had gepureerd.

De andere verplichte maaltijd van de dag is een “Noterige Pudding”. Dit lijkt wel enigzins op wat ik normaliter als ontbijt zou hebben; amandelmelk, wat bosbessen, frambozen, aardbeien, drie macadamianoten en een halve paranoot, plus nog wat zonnebloem-lecithine en “niet-gealkaliseerde” cacao. Aangezien ik geen blender in huis heb maakte ik er in plaats van een pudding meer een soort fruitige en notige ontbijtgranen van, en het was best lekker. 

De laatste maaltijd van de dag is een soort freestyle van 500 calorieën, met suggesties als “asperge-amandel-bietensalade”, “sinaasappel-venkelsalade” of “met groeten volgestouwde zoete aardappel”.

Na vier dagen begon dit allemaal nogal te vervelen (wow!) en stierf ik van de honger (wow!). Om wat context te geven: bij de KFC bestel ik een hele kip met twee of meer bijgerechten, wat zoals jullie weten is bedoeld om met meerdere mensen te delen, maar misschien komt het wel goed als je een minder grote eetlust hebt dan ik. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik de rest van mijn treurige – doch zeer lange – leven Johnsons maaltijden elke dag in de blender moet gooien. 

Wat betreft sporten ging het de eerste twee dagen eigenlijk best goed. Ik had meer energie dan gebruikelijk, maar op dag drie moest ik al mijn krachten bundelen om m’n bed uit te komen, laat staan om een work-out te doen. Als ik geen werk hoefde te doen en 750 miljoen had zou dit op de lange termijn misschien wel goed komen, maar dat moet ik wel en dat heb ik niet – en ik hou van mijn schoonheidsslaapjes. 

Naast vermoeidheid en honger had ik ook last van hoofdpijn, was ik vaak dorstig, kon ik me voor geen ene meter concentreren en werd mijn huid erg vettig. Ik hield me aan Johnsons regel van een schermloze twee uur voor het slapengaan, en sliep daardoor goed maar was ook de hele dag moe – maar ook minder opgeblazen, dus hey. 

Na vijf dagen en ruim 110 euro lichter besloot ik ermee te stoppen. Misschien maar goed ook, want Lambert gelooft dat “er veel meer onderzoek nodig is om uitspraken te doen over de voordelen en risico’s van Johnsons dieet. “Vooral biohacken kan gevaarlijk zijn omdat het het natuurlijke verouderingsproces van het lichaam ingaat,” zegt ze. 

Of het nou gezond is of niet, ik weet niet of ik “het beste” wil als dat The Blueprint is. Misschien zou ik een menselijk laboratorium-experiment van mezelf maken als ik niks te doen had en een hoop geld en kinderen had – misschien. Maar wie wil er nou voor eeuwig leven? Ik in ieder geval niet, en nu ik nog leef wil ik best gezond zijn, maar ik wil niet dat mijn leven wordt gedomineerd door gepureerde linzen en pillen. Ik wens je veel geluk, Bryan, maar, mocht je dit lezen, vind je het zelf ook niet een beetje overmatig? En hoe ben je van plan de opwarming van de aarde te overleven? Iets om over na te denken. 

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE UK. 

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.