Een dag in het leven van een transgender model
Foto door Sabine van Wechem

FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Een dag in het leven van een transgender model

"Er is niets verzonnen of geposeerd aan het leven dat ik heb gefotografeerd. Dit is Fiona en dit is haar verhaal."

Ingetje Tadros is een bekroonde fotograaf uit Broome in West Australië. Ze staat bekend om het 'schaduwen' van haar onderwerpen, waarmee ze zoveel mogelijk tijd probeert door te brengen als mogelijk is, om zo zelfs de meest alledaagse moment vast te kunnen leggen. Ingetje Tadros volgde een week lang het succesvolle transgender model, YouTube-ster en ondernemer Fiona Solis in alles wat ze deed. Tadros verbleef in het appartement van de 29-jarige Filipijnse in Bangkok om haar beter te leren kennen. Het resultaat is een intiem portret van het dagelijkse leven van Fiona. Broadly sprak met Tadros om meer te weten te komen over haar werkwijze, en het vertrouwen en de vriendschap die ontstaat tussen een fotograaf en subject.

Advertentie

Broadly: Hoi Ingetje. Hoe heb je Fiona voor het eerst ontmoet?
Ingetje Tadros: Ik was in Bangkok en toen zag ik een waanzinnig persoon langslopen. Ik hou van mensen, en al helemaal van mensen die opvallen in de menigte. Dus toen raakten we aan de praat – we hadden direct een klik. Ze zei, "Ik ga zo douchen,'' en toen reageerde ik: "Mag ik mee om foto's van je te maken?''

En dat was het?
Ja. We bleven een tijdje in contact, en toen was ik weer in Bangkok. Ik vroeg of ik haar een week mocht volgen om meer foto's van haar te maken. Ik houd ervan om iemand te 'schaduwen': het is heel intiem en het proces is makkelijk.

Ze had een heel klein appartement met alleen een tweepersoonsbed waar je nauwelijks omheen kon lopen. Ik verbleef bij haar in het appartement, en sliep zeven nachten bij haar in bed. Daar is de fotoserie ontstaan.

Het klinkt vrij intens.
Dat was het ook. We waren dag en nacht aan het feesten, en gingen pas naar bed rond een uur twee of drie 's middags. Ze zette haar pruiken bij mij op en ze deed altijd mijn make-up. Ik was in die tijd 54 en zij 26, maar het was zo leuk. We hebben echt veel lol gehad.

Hoe maakte je de foto's?
Het ging heel natuurlijk. Ik legde Fiona uit dat ik mijn subjecten 24 uur per dag volg. Er zijn uiteraard wel grenzen: als het teveel wordt, dan ga ik even weg. Maar ik fotografeer het liefste alles: of je nou boos, verdrietig, naakt of aan het praten bent. Ik vraag niet of iemand wil poseren. Het is gewoon alsof je met een goede vriend rondhangt die foto's maakt. Er is geen druk.

Advertentie

Wat heb je geleerd over Fiona's gemeenschap?
Veel van haar vrienden zijn ook transgenders uit de Filipijnen. Ze komen naar Bangkok, omdat plastische chirurgie daar het goedkoopste en beste is. We hadden elke avond een groep van zeven man waarmee we uitgingen dus ik bracht veel tijd met hen door. Het draait vooral om respect, maar ook om plezier hebben. Er waren een paar vrouwen die net een borstvergroting achter de rug hadden, dus toen hadden we het veel over de pijn na de operatie.

Je beschrijft je foto's als "confronterend en provocerend". Hoe zorg je ervoor dat mensen aandacht hebben voor je werk?
Sommige mensen houden er niet van om de realiteit te zien. Er is niets verzonnen of geposeerd aan het leven dat ik heb gefotografeerd. Dit is Fiona en dit is haar verhaal. En ik wil graag haar verhaal vertellen, omdat andere mensen dat niet doen. Als het je niet zint, dan klap je je laptop maar dicht.

Wat is de ideale reactie wanneer iemand je werk ziet?
Ik wil dat mensen zichzelf de vragen stellen: "Waarom vind ik dit mooi? Waarom niet? Is het te confronterend? Waarom is het confronterend? Is het, omdat het echt is?" Je moet jezelf verplaatsen in het subject. Ik hou van de realiteit: heel erg veel zelfs.