De man die ondergepoepte onderbroeken ophing in Terneuzen

Je hoeft geen neus voor moderne kunst te hebben om te merken dat er een luchtje zit aan dit werk van Larry de Brock. Het bestaat uit twee droogmolens waar ondergepoepte onderbroeken aan hangen, vergezeld door een klein bordje ter aanduiding van het bijbehorende kunstgenre: street art.

Het stond vorige week bij een rotonde in het Zeeuwse Terneuzen. Aangezien de gemeente er al vrij snel lucht van kreeg, was het werk een paar uur later helaas al verwijderd. De sporen zijn echter nog niet gewist, want er zijn nog een hoop vragen onbeantwoord gebleven. Waarom bijvoorbeeld. Was er iets dat deze kunstenaar ons probeerde te vertellen? Hebben we hier te maken met een rebelse lolbroek die de culturele elite eens een poepie wil laten ruiken? Of is het een serieuze kritiek? We belden met Larry om het verhaal achter deze onderbroekenlol te horen.

Creators: Vertel. Iets met ‘schijt hebben aan kunstconventies?’
Larry de Brock: Ik moest voor mijn werk twee droogmolens naar de stort brengen. Dus ik dacht: die kan ik net zo goed bij die rotonde neerzetten.

Maar dan wel met wat ondergekakt ondergoed eraan.
Zodra ik die droogmolens zag, wist ik gelijk dat ik er vieze onderbroeken aan moest hangen. Het leek me leuk om de werkende mens ‘s ochtends een lach op zijn gezicht te bezorgen. Terneuzen is best een saaie stad, dus het kon wel een keertje zo’n actie gebruiken.

Is het echte poep?
Nee, satésaus. Ik heb dat op die onderbroeken gesmeerd, en het daarna een dagje laten drogen.

Hoe heb je het daar op die rotonde gekregen? Ben je vroeg opgestaan?
In tegendeel: ik had het er zelfs al de avond van tevoren neergezet, om een uurtje of tien. Ik had werkkleren aangetrokken, waardoor het net leek alsof ik met wegwerkzaamheden bezig was. Dat hielp, want niemand bemoeide zich ermee. Vervolgens boorde ik voor iedere droogmolen een gat in de grond, en stak ik ze erin met snelcement. Een beetje water eroverheen en binnen een half uurtje stond het muurvast.

Dat zal de gemeente leuk hebben gevonden.
De mensen die het moesten verwijderen wisten niet dat het met cement vast zat, dus toen ze aankwamen moesten ze eerst weer terugrijden om het juiste gereedschap te halen. Dat was wel grappig.

Waren het je eigen onderbroeken?
Die heb ik bij de Zeeman gehaald. Eigenlijk was ik op zoek naar van die grote witte oma-onderbroeken, en ik had ook een beetje rondgevraagd of iemand die misschien had, maar die dames gaven ze helaas niet zomaar mee.

Doe je dit soort dingen vaker?
Ja. Ik heb ook weleens een bankstel bij die rotonde neergezet, of een tafel. Een stuk of zes, zeven keer denk ik. Meestal blijven ze hooguit een paar dagen staan. Het record staat op een week.

Je hebt er een bordje met ‘street art’ bijgezet. Wil je daar iets mee zeggen?
Ik dacht: als ik er een bordje bij zet, blijft het misschien wat langer staan. Al leek het me al heel wat als het de ochtendspits zou overleven. Had je trouwens gezien dat er een kleine f voor het woordje ‘art’ getekend is?

Ah, er staat dus eigenlijk street fart.
Ja.

Beschouw je jezelf als kunstenaar?
Ik ben schilder, maar meer in de zin dat ik klusser ben. Mijn bedrijf heet L. de Behanger.

[Dat laatste klopt trouwens. Zijn bedrijf staat daadwerkelijk zo ingeschreven bij de Kamer van Koophandel.]

Kunnen we in de toekomst nog meer van dit soort projecten van je verwachten?
Ik ben van plan hier een jaarlijkse traditie van te maken. De volgende zet ik alleen wel op een andere plek neer, want anders is het natuurlijk wat voorspelbaar.