We vroegen Julius Jaspers naar zijn kant van het Urker vistaart-verhaal

Gisteren berichtten we over de Urker vistaart-hoax: een nepgerecht op Wikipedia dat door een paar scholieren als grapje werd verzonnen en eindigde als onderdeel van Topchef, waar dit gedrocht van makreel, zuurkool en metworst door de arme deelnemers moest worden gemaakt. Omdat we erg benieuwd waren naar de andere kant van het verhaal, belden we met chef-kok Julius Jaspers, jurylid van Topchef.

MUNCHIES: Ha Julius, ondertussen heb je ontdekt dat Urker vistaart helemaal niet bestaat.
Julius Jaspers: Ja. Gisterenmiddag zag ik ineens een hoop meldingen op mijn Twitter – acht – en zo kwam ik erachter. Ik heb het ook direct getweet, want dit is echt een goede grap.

Wie van het Topchef -team had dit gerecht eigenlijk van het internet geplukt?
Robert Kranenborg en ikzelf. We vullen het programma altijd zelf in. Voor De Twaalf Provincies moesten we voor elke week per provincie een lokaal gerecht bedenken, dat kandidaten dan mochten na maken. De provincie Flevoland bestond toen nog niet zo heel lang (sinds 1986, red.). We schrokken er dan ook niet van dat we maar één streekgerecht konden vinden. Ik beledig hier nu waarschijnlijk allemaal Flevolanders mee, maar Flevoland is in een notendop letterlijk weinig meer dan Lelystad, Emmeloord en Almere. Er is niet een enorme eetgeschiedenis.

Maar dacht je nooit: Wauw, wat een vreselijke combinatie aan ingrediënten, dit is verdacht?
Nee! Ik weet dat Wikipedia niet altijd klopt, maar ik had er nooit over nagedacht dat er ook dingen opstaan die volkomen lariekoek zijn. We dachten: zuurkool met makreel en metworst? Nou ja, dat klinkt niet zo héél vies of onlogisch. Urk is een eiland ingelijfd in de polder. Honderd jaar geleden hadden ze daar niet alles. Er was bijvoorbeeld in de winter geen aanvoer. Ik kon me wel inbeelden dat mensen toen soms gewoon moesten kijken wat ze nog in de kast hadden liggen. Misschien was dat eens toevallig gedroogde makreel, zuurkool en metworst, en moesten de inwoners daar wat mee maken omdat ze honger hadden. Er zijn heel veel recepten in de wereld die uit toeval geboren zijn. Dit kon er eentje van geweest zijn, maar ja, het is dus gewoon nep.

Op het internet staat geen recept voor Urker vistaart. Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Met elk gerecht van de 311 Topchef-uitzendingen hebben Kranenborg en ik eerst op eigen houtje geëxperimenteerd om te kijken: hoe kunnen we dit interessant genoeg maken om in wedstrijdverband te laten uitvoeren? Hoe kunnen we dit zo lekker mogelijk en zo Topchef-mogelijk maken? Met de Urker vistaart bedachten we bijvoorbeeld eerst: zou dit een taart zijn met een bodem of met deeg? En hoe kunnen we spelen met de verhoudingen van de ingrediënten? Oké, een kilo zuurkool met een kilo makreel wordt niet per se lekker, maar het zoute, kruidige, kruidnagelige van de metworst kun je in kleine hoeveelheid gebruiken bij die makreel, in plaats van peper en zout. We zagen het als culinaire vrijheid. En er viel nog best wat van te maken.

Hoe smaakte je eerste hap van je allereerste Urker vistaart?
Best prima. Echt niet per se vies.

Wat zou je willen vertellen aan de schavuiten die de pagina hebben aangemaakt?
Ik hou van onschuldige, leuke grappen en dit is er een. Ik heb er oprecht nooit een moment over nagedacht dat de Urker vistaart niet zou bestaan en het komt pas nu, zes jaar later, uit. Dus ja, goed gedaan. Hele goede grap!

Heb je zelf ooit een valse Wikipediapagina aangemaakt?
Ik zou niet eens weten hoe ik een gewone Wikipediapagina moet aanmaken. Ik weet niet eens hoe de afstandsbediening van mijn televisie thuis werkt. Bellen en mailen lukt nog net.

Bedankt Julius.