Willie Wartaal rangschikt de allerbeste albums ooit gemaakt: die van zichzelf

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Willie Wartaal rangschikt de allerbeste albums ooit gemaakt: die van zichzelf

Van bovengemiddeld geniaal naar buitenaards geweldig: ‘Parels voor de zwijnen’, ‘De Lachende Derde’, ‘De Machine’, Ja natúúrlijk’, ‘Manon’ en nu ook ‘Luek’.
Wouter van Dijk
Amsterdam, NL
Koen van Bommel
foto's door Koen van Bommel

In de rubriek Rank Your Records laten wij onze favoriete artiesten hun eigen albums rangschikken. Dit werkt prima met gevoelige bassisten die in geuren en kleuren kunnen vertellen over alle emoties die loskwamen bij het ontstaan van hun eerste plaat, maar nog beter met rappers die alle bekende regels rondom houdbaarheid aan hun laars lappen en plaat na plaat laten zien dat ze nog steeds hier zijn om korte metten te maken met de gevestigde orde. Aanstaande vrijdag komt De Jeugd van Tegenwoordig naar buiten met alweer hun zesde album. Het heet Luek. Nou is het natuurlijk mogelijk om Rank Your Records toe te passen op de hele groep, maar hé, naast muziekjournalist ben ik ook zeer zuinig op mijn eigen psychische gezondheid, dus daarom leek het me beter om aan een van de jongens te vragen om de albums te rangschikken: Willie Wartaal. Stiekem de leukste rapper van de groep, vind ik. En (niet zo) stiekem een van de allerbeste rappers ter wereld ooit, vindt hij zelf.

Advertentie

Noisey: Hoi Willie. We gaan je albums dus rangschikken.
Willie Wartaal: Ja? Simpel, I got this. Laten we beginnen met de minst leuke.
Dat is heel moeilijk hè, maar tegelijk ook heel makkelijk. Ah, shit. Ik vind het zielig voor al deze albums dat ze nu toch echt op hun plek gezet gaan worden. Maar ik zet dan toch Parels voor de zwijnen op 5. Op 6, bedoel je?
Ah, kanker. Je hebt gelijk, nu is het nog minder geworden. Weet je wat het is? Dit album heeft m’n leven veranderd, maar als ik het terugluister… Ik was gewoon nep, man. Echt een neppe rapper, niet zo dope. Ik was jong en het geeft ook verder niet. Kijk even wat we daarna allemaal hebben gemaakt, kijk even goed wat hier ligt!

Oké.
Kut, man. Wauw, jullie neuken mij wel. Daarna ga ik voor deze: De Lachende Derde. Maar luister, ik vind alles wel heel hard hè. Mijn slechtste werk is nog steeds beter dan alles van iedereen, ooit gemaakt. Door iedereen hè, in het universum. Mochten er nog planeten worden ontdekt daarbuiten, dit toppen ze niet. Nooit. Maar toch De Lachende Derde op nummer 5.
Ja. Omdat, tja, nou, eh, dit is ook echt gewoon een kankerhard album hoor. Moet gezegd worden. Kijk dan! Sexy Beesten, Sterrenstof. Even eerlijk: van dit album zijn jullie toch heel erg rijk geworden?
Stinkend rijk, inderdaad. Sterrenstof-money valt uit m’n bil, nog steeds. Te goed eigenlijk. Dit staat. Deze twee ga ik niet meer verschuiven. Daarna komt De Machine. In die tijd waren we zo aan. Toen we het opnamen vonden we onszelf al de beste ter wereld, maar toen het uitkwam zagen anderen dat ook. Onze eigen Ronnie Flex-tijd: kankerhard. Na De Machine komt Ja, Natúúrlijk – mijn favoriet. Dit vind ik ons beste album. Waarom zet je hem dan niet op 1?
Nee, nee, nee. Ik ben nog niet klaar. Ik wilde nog zeggen dat dit De Machine is, maar dan beter. Volwassener. Het staat niet op 1 omdat Luek daar wel moet staan en daarvoor Manon, omdat nieuwe shit nou eenmaal altijd beter klinkt. Kijk, Manon zal altijd blijven staan. Ook als je het over twintig jaar nog luistert. Dat zijn echt liedjes, heel mooi, heel lief. Dat doorstaat de tand des tijds beter dan de rest.

Advertentie

Maar ons nieuwe album blaast alles weg. Wat waardevol is en blijft, zijn de herinneringen die je voelt bij de oude shit. En ik kan gewoon niet wachten om nieuwe herinneringen te maken met dit nieuwe album. Als mensen op straat tegen mij zeggen dat ik een genius ben, zeg ik: “Ja, kijk wat ik heb gemaakt.” Alles is kankerhard en als ik het bekijk voel ik me alsof ik coke heb gesnoven. Zo blij ben ik ermee.

Laten we nog even teruggaan naar het eerste album: het heeft, zoals je zelf zegt, wel de meeste invloed gehad op je leven. Dacht je dat al toen jullie het aan het maken waren?
Natuurlijk niet, man. Ik was zo skeer toen we dit aan het maken waren. Bas kocht eten voor me. Ik had geen werk, ik deed niks. Af en toe verkocht ik pillen, maar dan had ik ook alleen maar geld verdiend in het weekend dus was ik woensdag alweer blut. Muziek maken was gewoon een deel van uitgaan, dus dat is hard. Is het nou zo dat jullie Watskeburt hadden gemaakt en toen dachten: oh, misschien moeten we ook een album maken?
Nee. Kees de Koning zei: “Ik ga dit alleen uitbrengen als jullie ook met een album komen.” Ben hem daar wel dankbaar voor hoor, hij krijgt nog één grote blowjob van mij. En buma.
Ja, dat ook. Ik vind dit hard hoor, dit interview. Wat vind je van het nieuwe album, trouwens? Ja, hard. Ik ben vooral heel blij dat jullie niet zuur zijn geworden.
Dat komt omdat we nog geld verdienen. Als ik skeer was nu, in deze tijd, zou ik kankerzuur zijn.

Advertentie

Wat is je favoriete track van het nieuwe album?
Makkelijk. Of, nee, Kutwoning. Of, nee. Ik vind ze allemaal hard, dat heb je als het net nieuw is. Oké, zijn er dan andere dingen die je totaal niet meer kunt horen?
Ik ben echt heel slecht op een van die Shit Is Aan-nummers , ik ben ook heel slecht op Zo Duits. Volgens mij ben ik ook heel slecht op Nog Lang Niet. In m’n hoofd dan, hè. Het zou heel goed kunnen dat iemand anders zegt: “Nee, het was wél dope.”

Op welk album vind je Bas het hardst?
Dit is niet eerlijk, Bas is namelijk altijd hard. Bas heeft nog nooit een neppe beat geslagen. Je weet niet van Bas, hij is een genius. Bas is gek. Bas is dom. Niemand kan hangen met Bas. Iedereen weet dat. Nee, oké. Bas is best wel nep. Hij kan wel beats tikken, maar is niet echt een producer. Haha. Bas. Ben je wel eens jaloers geweest op een verse van de andere jongens?
Zo, Pepijn op Flap Flap? Wauw. Maar ik troost mezelf dan altijd met het feit dat wij in de studio aan de pillen waren toen we dat aan het opnemen waren, en dat ik de enige ben die niet opnieuw, nuchter, hoefde op te nemen. Maar die verse. “Aan aan als Kofi?”, hou op. Maar Freddy ook hoor, op zo veel nummers. En daar ben ik blij om, want als je steeds de anderen zou murderen zit je in een neppe groep.

Wordt het niet tijd dat je iets anders gaat zoeken dan?
Nee. Shout out naar alle rappers, maar ik kauw jullie. Ik kauw jullie! Ik ben gek! Niemand is van ons niveau. Het is vervelend dat ik het moet zeggen, maar iemand moet het doen. Neem een keer gas terug dan, dit is toch zielig voor de rest?
We hebben niet echt empatisch vermogen. We zijn psychopaten, en ja, dan krijg je dus deze albums. En dit moet ik wel zeggen, ik ben toch rapper? Als ik singer-songwriter was, dan niet. Dat ga ik worden als De Jeugd uit elkaar gaat, de rest van m’n leven kutliedjes zingen achter een piano voor bitches. Met een hoed?
Ja, laten we er samen eentje uitzoeken dan. Eentje die ik nooit meer afzet, tot het punt dat-ie helemaal vies is. Enige reden waarvoor ik hem afneem is dat ik die hoed af en toe op de grond gooi zodat ik er rondjes omheen kan dansen. Stel er komt iemand uit een ander land hier, en je moet een stoomcursus De Jeugd van Tegenwoordig geven. Wat zou je dan draaien?
De Formule. Omdat je eerst denkt: oké, dope beat. Oké, ze rappen tof. Oké, master. Maar dan komt het einde, en dan zijn er maar twee opties: of je zegt “gatverdamme” of je zegt “kankerhard”. En daarna weet je wie we zijn. Het lijkt een beetje alsof jullie op Manon liefde hebben gevonden, en op Luek toch weer beseffen dat het soms ook kut kan zijn.
Ja, man. Misschien is dat ook wel zo. Manon heeft elf nummers, maar we hebben er veertig gemaakt of zo. Het was een beetje: “Dit is Brussel, gecureerd door De Jeugd.” O ja, Warsteiner heeft jullie een maand in een hotel in Brussel gestopt toen.
Ja, man. Ook een shout out naar Warsteiner nog steeds.

Advertentie

Allerlekkerste bier OOIT, hè?
Ik drink dat niet, man. Bier is voor blanken. Drankje uit de middeleeuwen in een bruin flesje, hoe ga je dat aan een neger geven? Doe normaal, man. Het ruikt gewoon naar mensen die mij willen ophangen. Ik ga dat niet sippen, I ain’t crazy. Maar ja, het was deze keer wel anders. We hebben gewoon drie weken bij Bas in de studio gezeten, en dat was eigenlijk gewoon de perfecte manier. Het was ook fucking leuk, terwijl ik eerst zenuwachtig was. Heeft iedereen er nog wel zin in? Iedereen doet allemaal andere dingen. Bas had net een wereldhit gehad met Fatima Yamaha, misschien heeft-ie helemaal geen zin meer in ons.

Ben je daar ooit bang voor geweest? Dat Bas zou zeggen: “Sorry jongens, maar jullie zijn veel te nep voor mij.”
Elke dag. Maar Pepijn en Freddy zouden dat ook kunnen zeggen.

Welk van jullie albums zou je het minst graag aan je schoonfamilie willen laten horen?
M’n schoonmoeder is van de Kaapverdische Eilanden, en haar Nederlands is net niet goed genoeg om het te verstaan, dus ze kan gewoon alles luisteren. Maar m’n dochtertje mag ook gewoon alles luisteren, al verander ik daar ooit misschien van mening over. Ik denk niet dat muziek heel veel invloed heeft. Als je iemand gaat schieten om muziek – of een game, boek of film – is er iets mis met jou en niet met de muziek. Als je normaal bent in je hoofd doe je dat niet. Ik kan me niet voorstellen dat iemand een wapen zou trekken door jullie albums.
En dat is ook wel weer jammer. Dat is een nieuw doel voor het volgende album, en dan noemen we het popmuziek. Pop! Pop! Pop! Ik rij nu in een elektrische auto, en daar kun je heel goed drive-by’s in doen. Niemand hoort je, namelijk.

‘Luek’ komt aanstaande vrijdag uit.