BDSM

Hoe het voelt om de pijnlijkste blackwork-tattoo ter wereld te krijgen (en te zetten)

We interviewden de makers van ‘Feris Tergo’, een sessie waarbij body modification gecombineerd wordt met blackwork-tatoeages.
Christian Trippe (11)
Een moment uit de eerste akte van Feris Tergo. Alle beelden aangeleverd.

Pas op: dit artikel bevat gewelddadige beelden, waarin ook naakt voorkomt. Als je deze niet wil zien, raden we je dus af om door te scrollen.

Pijn heeft niet alleen de functie om je hersenen te laten weten dat er iets mis is. Als je pijn op de juiste manier controleert en tempert, kan het ook een heerlijke of zelfs buitenlichamelijke ervaring zijn, wat sommige mensen betreft.

Sinds een paar jaar schrijf ik over de pioniers onder de hardcore-tatoeages en body modification, en die zijn zich steeds meer gaan richten op het onderzoeken van pijn. Ze zijn zeker nog wel geïnteresseerd in het verfraaien van lichamen, maar de scene is wel steeds minder met esthetiek bezig, en steeds meer met BDSM.

Advertentie

Feris Tergo is een goed voorbeeld van deze ontwikkeling. Dat is een tatoeagesessie waarvoor blackwork-tatoeëerder 3Kreuze zijn krachten heeft gebundeld met body modification-kunstenaar Yann Brenyak. Het is bedacht door Miss Sophia, een 22-jarige dominatrix uit Duitsland, en het heeft het doel om het grijze, macabere gebied tussen body modification en blackwork-tattoos te verkennen.

We praten met Miss Sophie, 3Kreuze en hun klant, de 26-jarige Jo Lastreg uit Frankrijk. We wilden weten hoe het is om zo’n blackwork-tattoo te krijgen, en wat iemand ertoe drijft om het bij iemand te zetten.

1560235555732-Pictures-by-DogwashDigital-4

Miss Sophia, dominatrix

VICE: Wat betekent Feris Tergo eigenlijk?
Miss Sophia: Feris Tergo betekent in het Latijn iets in de trant van ‘het wreedste’. Ik heb het samen met 3Kreuze bedacht. De sessie is nogal pijnlijk en vermoeiend, maar het scheelt dat er enorm veel vertrouwen is tussen alle mensen die erbij betrokken zijn. We hebben een diepe band met elkaar en proberen dat ook zichtbaar te maken. Elke sessie heeft zijn eigen esthetiek en alles verschilt per project, dus we hebben sowieso altijd veel te bespreken.

Hoe ben je in BDSM gerold?
Ik woon nu in Londen en werk daar voornamelijk als model, maar BDSM is alweer een paar jaar onderdeel van mijn leven. Ik heb van mijn passie mijn baan gemaakt toen ik twintig was. Toen werd ik ‘Miss Sophia’.

Hoe verschilt Feris Tergo van een normale BDSM-sessie?
De mogelijkheden zijn eindeloos bij een BDSM, dus volgens mij bestaat er überhaupt geen ‘normale’ sessie. Maar normaal gesproken gaan slaven in ieder geval weg zonder blijvende sporen op hun lichaam. Bij Feris Tergo is dat anders, vanwege de tatoeages. We maken kunst tijdens onze sessies.

Advertentie

Het gaat niet alleen om de pijn. Het gaat om vertrouwen, verbinding en het genot om jezelf te laten gaan. Iedereen is zichzelf en denkt aan niets anders dan wat er op dat moment gebeurt. Het is bevredigend om in het moment te zijn, al je problemen te vergeten en gewoon te genieten.

Het oorspronkelijke idee was om een brug te slaan tussen BDSM en tatoeages, maar we besloten Yann Brenyak er nog bij te vragen voor het tweede gedeelte. Dat was een goede beslissing, omdat de pauze tussen de twee delen de hele sessie nog intenser maakt.

1560238179933-Pictures-by-Dogwash-Analogues-22

Miss Sophia en Yann Brenyak aan het werk met Jo in het tweede deel.

Waarom doe je alles niet gewoon zelf?
Je moet tatoeages en body modification serieus nemen, dus ik wilde het graag door professionals laten doen. Daarnaast doe ik graag andere dingen tijdens een sessie.

Wat gaat er door je heen als je deze mensen pijn ziet lijden?
Ik geniet ervan. Het doet me echt deugd om hun pijn te zien. Ik snap dat onze sessies voor sommigen wat extreem zijn, dus ik vind het prima als zij ons wat gestoord vinden, maar ik voel me niet een freak of zo. Ik heb over het algemeen ook een vrij ‘normaal’ leven: ik heb een monogame relatie en ik hou van koken, kleren, make-up en wandelingen door het park – allemaal dingen die andere mensen althans als ‘normaal’ zouden beschouwen.

1560235802613-Pictures-by-london-42

3Kreuze, blackwork-tatoeëerder

VICE: Wat zou je zeggen als mensen jou aan het werk zien en denken dat je gestoord bent?3Kreuze: Dat ze gelijk hebben.

Waar denk je aan als je iemand tatoeëert in zo’n setting?
Ik heb de afgelopen jaren veel gekke dingen gezien in de tattoo- en body modification-scenes, maar dit is nog idioter. Na de eerste Feris Tergo wilde ik de week erna niet praten over wat er was gebeurd. Het was zo gek om mijn partner zo blij te zien, terwijl ze zich helemaal niet kon inleven in de persoon die helemaal naar de klote ging. Als tatoeëer ben ik altijd geduldig en zorg ik ervoor dat mijn klant alle pijn gemakkelijk aankan. Maar dan zie je je partner die steeds meer grenzen overschrijdt, omdat ze weet dat dat is wat de klant wil.

Advertentie

Je hebt ook meegedaan aan Brutal Black -sessies. Lijkt dit daar een beetje op?
Je kunt het niet met elkaar vergelijken. Brutal Black gaat om tatoeëren, met een vakman die zijn naald gebruikt om inkt in een onschuldige klant te injecteren. Feris Tergo is veel meer een lichamelijke straf. De pijn komt sneller, en is harder en destructiever. Je kunt je lichaam niet voorbereiden op de pijn die je voelt. En het grootste verschil is dat de klanten dat ook gewoon fijn vinden. Ze genieten van de pijn en de lichamelijke straffen. Niet op een seksuele manier, maar het is wel echt een passie voor ze.

1560238304815-Pictures-by-Dogwash-Analogues-1

3Kreuze aan het werk.

Wat is jouw rol tijdens deze sessies en hoe zijn de machtsverhoudingen?
Ik heb de vrijheid om te doen wat ik wil, maar ik ben slechts een klein onderdeel van het proces. Ik tatoeëer gewoon. Als Miss Sophia iets wil doen moet ik even stoppen, en als we wel tegelijkertijd kunnen werken, doen we dat. Maar ik moet altijd eerst even kijken wat zij doet.

Waarom denk je dat mensen door zo’n intense hel willen gaan?
Omdat ze hun eigen lichaam en geest willen overwinnen. Dat heb ik tijdens de sessies gemerkt. Mensen willen geen stopwoord, ze willen niet flauwvallen of opgeven. Ze willen winnen en de sessie overleven.

1560235951750-Pictures-by-Dogwash-Analogues-23

Jo Lastreg, de klant

VICE: Hoi Jo, heb je veel met tatoeages?
Jo Lastreg: Ik ben fotograaf, maar ben afgestudeerd in archeologie. Ongeveer tien jaar geleden raakte ik geïnteresseerd in tatoeagekunst, piercings en bondage. Toen ik jonger was, veranderde ik mijn uiterlijk met Photoshop, maar nu kan ik mezelf ook in het echt veranderen. Ik ben heel geïnteresseerd in het menselijk lichaam en wat je ermee kunt doen.

Waarom besloot je mee te doen aan deze sessie?
Ik hou erg veel van de tattoowereld en de BDSM-gemeenschap, en dat komt samen bij Feris Tergo. Het zorgt er ook voor dat ik me levend voel. Ik vind het echt opwindend. Ik hou ook van het werk van 3Kreuze, en nadat ik zijn eerste Feris Tergo-sessie had gezien, stuurde ik hem een bericht of hij al op zoek was naar een nieuw slachtoffer. Ik verwachtte helemaal niet dat hij dat ook echt was, maar hij zei ja, en ik voelde me vereerd.

Advertentie

Wat verwachtte je er van tevoren van? En voldeed het aan je verwachtingen?
Ik had geen specifieke verwachtingen, behalve dat ik het volledig wilde meemaken. Ik voelde een enorme rush van endorfine tijdens de sessie, dus ja, het was echt extreem bevredigend.

1560238474040-Pictures-by-DogwashDigital-28

Het tweede deel eindigt met het ophangen van Jo aan haken.

Hoelang duurde het? Heb je iets speciaals gedaan om je voor te bereiden?
Neu. Ik heb gezond gegeten en goed geslapen. En daarna zat ik de hele dag gewoon vol spanning, totdat het langverwachte uur aanbrak. Misschien waren het wel twee uur, ik weet het eigenlijk niet. Het leek snel te gaan, maar aan het eind voelde ik me wel misselijk. De tijd stopte gewoon. Het ophangen was behoorlijk hard en deed pijn aan mijn borst, maar het voelde tegelijkertijd superfijn.

Het zag er intens uit. Hoe was die ervaring voor je?
Toen we net waren begonnen vroeg ik me wel af wat ik er nou eigenlijk deed. Maar toen kwam de adrenaline en verdween de twijfel. Ik zat vooral in een roes en slokte alles op wat er gebeurde. Het leek wel een beetje op mediteren. Ik concentreerde me tijdens de sessie gewoon op die gevoelens.

Hoe was het in mentaal opzicht voor je?
Er waren een paar momenten waarop ik een verband vond tussen mijn lichaam en mijn psyche. Toen ik aan de haken werd opgehangen, riep de pijn allerlei herinneringen op, ook hele pijnlijke herinneringen. Toen barstte ik in tranen uit – zowel van geluk als van verdriet, vanwege die herinneringen – en begreep ik waarom ik het eigenlijk deed. Om me ‘heel’ te voelen, om verbonden te zijn met mijn lichaam.

Wat zou je de mensen die dit in een video zien willen vertellen?
Het is moeilijk om zo’n ervaring over te brengen op beeld. Maar wat je vooral ziet is een intense en primitieve overlevingsdrang.