Raversdag in Disneyland

Veel subculturen hebben van Disneyland dé plek gemaakt om elkaar te ontmoeten, zoals Gothics en de megafans van Disney die zich verkleden als motorclubs. Maar er zijn ook minder bekende evenementen, zoals Nerddag, Dapper Day, en een dag voor skafans (die dag heet 'It's a Ska World After All').

Afgelopen zaterdag was het de beurt aan de ravers, die een dag in het park verbleven voor de veertiende editie van het jaarlijkse Summer RaverDay, wat precies is wat je je erbij voorstelt.

Ik kom uit Engeland, dus als iemand 'raver' tegen me zegt associeer ik dat met iemand die redelijk casual gekleed is en in een of andere loods of op een grasveld staat, met een gezichtsuitdrukking die aangeeft dat zijn schedel zich een weg uit z'n hoofd probeert te kauwen. Dit was totaal niet het geval bij de ravers die naar Disneyland waren gekomen, oftewel de 'kandiravers' – een gekke, Amerikaanse versie. Ze droegen felgekleurde kralen, spijkerbroeken en synthetische bont. Ze zagen er zo onuitstaanbaar goedaardig en vriendelijk uit dat ik ze van van alles begon te verdenken. Kijk:

Toen ik aankwam sprak ik Valerie, een meisje die voor de eerste keer aan het evenement deelnam. Ze wilde me graag alles over de kandiscene vertellen. "Het draait allemaal om PLUR, wat staat voor Peace, Love, Unity en Respect."

"Het heeft allemaal met liefde te maken," vertelde ze verder, waarna ze de betekenis van de armbanden aan me uitlegde. Ze waren allemaal gemaakt door haarzelf of door andere ravers, die ze had ontmoet op andere festivals. "Het gaat altijd gepaard met PLUR," vertelde ze. "Het heeft altijd iets te betekenen. Als ik het gevoel heb dat er geen betekenis aan vastzit gooi ik hem meteen weg." Daarna liet ze me zien hoe je armbandjes ruilt (een proces dat hier gedemonstreerd wordt).

Ik vroeg een meisje of het niet irritant aanvoelt om al die armbandjes te dragen. Ze haalde een paar bandjes weg om de huid daaronder te laten zien. "Dit komt ervan," zei ze. "We noemen het 'kandikanker'."

Toen mensen me vertelde over PLUR, ging ik ervan uit dat 'PLUR' een soort codewoord voor "DRUGS" was – ik bedoel, kijk naar die mensen. Maar Vince Cotson, de organisator van RaverDay, verzekerde me dat dat niet het geval was. Iedereen die aanwezig was zou die dag geen drugs gebruiken, zei hij. "In de veertien jaar dat we dit doen hebben we nooit incidenten gehad, of mensen die zich hebben misdragen," zei hij. Op de facebookpagina had hij ook nog specifiek genoemd dat drugs niet oké was ('NO DRUGS' stond in capslock geschreven), en dat ook kalmeringsmiddelen niet waren toegestaan. "Sommige mensen zien kalmeringsmiddelen namelijk niet als drugs," legde hij uit. Ik was er behoorlijk zeker van dat hij niet loog. De dag ademde de megaonschuldige sfeer van onversneden familieplezier. Iedereen was aardig, zoals je zou verwachten van een groep mensen die er allemaal uitzien alsof ze zich met lijm hebben ingesmeerd en toen door een regenboog zijn gaan rollen.

Het enige nare dat ik die dag zag was dit kaartje, dat een raver me aan me gaf omdat hij mijn Engelse accent herkende en een gesprek met me begon. "Ik ben erg geïnteresseerd in deze fetisj, die oorspronkelijk uit Engeland komt," vertelde hij. "Het heet 'sploshing.'"

Toen gaf hij mij zijn bovenstaande kaartje, ter promotie van zijn sploshingwebsite, waarop hij foto's post van naakte vrouwen die zich met felgekleurd eten insmeren. Hij droeg een kandiarmbandje, waaraan een plastic cakeje naast de woorden 'TOSS ME' hing. Dat, legde hij uit, was een verwijzing naar "naar het einde van iedere shoot, waarbij ik altijd aan de modellen vraag om zich om te draaien, waarna ik cupcakes naar hun reet gooi."

Tegen het einde van de dag kwam een oude vrouw naar een meisje toe en vroeg wat er aan de hand was. "Dit noemen we kandiarmbandjes," legde het meisje uit. "Als je een goed moment met iemand meemaakt, verwissel je kandi. Dan weet je op een ander evenement ook meteen: 'oh, ik heb jou daar en daar gezien toen!'"

Toen gaf ze de oude vrouw een armbandje. Echt schattig.

Scroll naar beneden voor meer foto's.

We slingeren al onze video's en artikelen vanaf nu alleen nog maar het web op via onze nieuwe facebookpagina VICE Nederland. Like die dibbes!