Ik vond een enorm broodje gezond in de kunstverzameling van Laurens Mariën

Soms is kunst zo mooi dat je het niet kunt laten hangen, of je het nou kunt betalen of niet. In Niet Kijken Maar Kopen gaan we langs bij jonge kunstverzamelaars die het geld wat jij wekelijks bij de plaatselijke horeca achterlaat liever kapot slaan aan nieuwe kunst.

Confessions of a Poor Collector van Schwartz ligt als een bijbel op het nachtkastje van Laurens Mariën. De 27-jarige curator, kunstenaar en muzikant (je kent hem misschien van de band Soldier's Heart) heeft in de afgelopen jaren een indrukwekkende kunstcollectie van jong talent bij elkaar geraapt. Vanuit zijn kleine en volle kunstuniversum vertelt de jonge Gentenaar over zijn passie voor creaties en de absurde situaties waarin hij verzeild raakte tijdens zijn eeuwige jacht op nieuw werk.

"Ik heb echt een verzamelwoede," biecht hij op. Tientallen kunstboeken, interessante zeefdrukken, schilderijen en sculpturen transformeren zijn typische studentenhuis om tot een walhalla voor hippe kunstvogels. Terwijl Laurens vertelt over zijn kunst, haalt hij voorzichtig nog meer werkjes vanachter zijn bureau, van de boekenplank, van de muur en uit verschillende mapjes onder zijn bed. Onder andere een beeldje van Mathias Mu, zeefdrukken van Elke Van Kerckvoorde, het begrafenisboekje met vinylplaat van Dennis Tyfus, bloedvlekken van Frank & Robbert, krasloten van Dries Depoorter, een usb-stick van 'menselijke hotspot' Jo Caimo, Gerard Hermans kinderboeken en een gigantische smos – broodje gezond – van Kasper de Vos maken deel uit van het rariteitenkabinet van Laurens Mariën.

Maar waarom zou een jonge kunstenaar zelf een kunstcollectie aanleggen? "Ik kocht tijdens mijn studie aan het KASK geregeld werk van medestudenten. Voor vijftig euro had ik een cool werk van kunstenaars die ik graag steun en hadden zij verf om nieuw werk te maken," vertelt Laurens aan Creators.

"Mijn eerste grote aankoop was alleen echt een miskoop. Het was ook meteen het duurste werk dat ik ooit kocht. Ik studeerde negen maanden in New York en op een dag kwam ik terecht in Sotheby's. Tijdens de veiling was ik zo bang om per ongeluk mijn hand op te steken en te bieden op een Dalí, Magritte of Picasso," lacht Laurens. Maar na de veiling was hij vastberaden om een werk te kopen. "Ik kwam terecht in de Morrison Hotel Gallery en zag daar een foto van Jimi Hendrix, een triptiek in megabrute kleuren, gemaakt door zijn vaste huisfotograaf. Toen leerde ik meteen dat je bijna nooit in een galerie moet kopen, want later kon ik het maar voor een vijfde van de prijs verkopen," vertelt Laurens. "Dat heb ik dus niet gedaan. Nu hangt het gewoon in de kamer van mijn huisgenoot."

Er zit niet echt een thema in zijn allegaartje van curiositeiten. "Meestal moet ik gewoon verliefd zijn op een werk. Ik leer kunstenaars vaak persoonlijk kennen en dat zorgt ervoor dat mijn connectie met het werk ook iets persoonlijks wordt. Dat contact is erg belangrijk voor mij," legt Laurens uit.

Ik vraag welk kunstwerk zijn favoriet is. "Dat voelt een beetje alsof ik moet zeggen wie mijn favoriete kind is," zegt Laurens. "Elk werk heeft een eigen verhaal en dat is wat ik wil verzamelen. Ik denk eigenlijk gewoon: fuck it, ik koop waarvan ik hou en de rest kan me niet schelen."

Een van die werken die op slag zijn aandacht trok, was Puberteit van de Nederlandse kunstenaar Roeland Zijlstra. "Ik had via via over hem gehoord. Vorige maand kon ik op studiobezoek gaan, maar omdat ik hem nog nooit had ontmoet, voelde dat een beetje als een blind date. Aangekomen in zijn huis, had ik het gevoel dat ik een verborgen schat had ontdekt." Zijlstra werkt zelfs nog aan een portret van Laurens, waardoor Laurens ook weer deel uitmaakt van Zijlstra's verhaal.

Laurens vertelt graag hoe hij aan al deze pareltjes kwam. "Van mijn vriendin kreeg ik twee schilderijen van Eva Vermeiren voor mijn verjaardag. We geven elkaar namelijk altijd kunst cadeau. Ze gaf me er twee omdat het ene schilderij gemaakt was met verf die zou vervagen. Bovendien vond ze het wel romantisch dat de twee schilderijen bij elkaar zouden blijven," legt Laurens uit.

"En toen ik met mijn band speelde in het S.M.A.K. in Gent, werden we uitbetaald in exclusieve prints van het werk van mijn grote held Ed Templeton. Louise Delanghe's zeefdruk kreeg ik als ik voor haar een gigantische black mamba-dildo van papier maché zou maken."

Naast werken van jong talent heeft Laurens ook een passie voor klassiekers. Struinend door oude, stoffige boeken, stuitte hij op twee tijdschriften, XXième sciècle, waarin zeldzame zeefdrukken te vinden zijn van kunstenaars zoals Dubuffet, Miró, Arp en Matisse. "Ik hou van hoe de kleuren vervagen. Ik zie dat verschillende mensen de zeefdrukken uit de magazines halen en voor zeer veel geld op internet verkopen, maar ik wil de werkjes gewoon houden."

Laurens verzamelt dus uit liefde, niet als een investering om later een dikke BMW en een grote villa te kopen. Als hij een kunstwerk in vorm van een broodje gezond koopt, impliceert dat namelijk een boterham minder voor Laurens zelf. "Het is een bewuste keuze die je maakt. Ik werk me te pletter, ik heb drie jobs in één week. Daarbij is het het waard en wil ik niet denken: dju, ik had dat moeten kopen. Ik werd enkele jaren geleden bijvoorbeeld smoorverliefd op de werken van Nel Aerts, maar kon ze net niet betalen. Een paar jaar later herontdekte ik haar werk, en wilde ik het toch aanschaffen, maar was het vijf keer zo duur geworden. Ik weet nu dat ik waarschijnlijk nooit een Nel Aerts ga kunnen kopen."

En het volgende stuk dat zeker in zijn collectie moet? "Ik zou graag een werk vinden van één van The Peasant Painters of Yugoslavia, een dorp waar alle inwoners schilderende boeren en boerinnen zijn. Ze maken gekke, kleurrijke schilderijen."

Op dit moment werkt Laurens aan een nieuw project dat wordt gecureerd door Joris Vandemoortel en op 6 juni in de Begijnhofkerk in Brussel te zien is. Daarnaast heeft hij onder zijn alias Alien Observer net een nieuw nummer, Puberteit, uitgebracht.

Ben jij of ken je iemand die ook een huis vol kunst heeft? Mail ons, want we komen graag langs om ook zo'n leuke reportage te maken!