Ik vond de gemeenschappelijke noemer van Vlaanderen

Zondag wordt het protagonist versus antagonist, in de ring, Sylvester Stallone wint en roept met bebloed gezicht na zijn verkiezingsoverwinning "Adrien!".

Jammer van Meyrem Almaci met haar leuke magazine over vegetarisme en ontmantelde kerncentrales en BAM-bruggen die er niet moeten komen, jammer van Peter Mertens die de PVDA terug op de kaart heeft gezet met een links programma waar je op zou durven stemmen, en jammer van Patrick Janssen van CD&V - niet te verwarren met dé Patrick maar wellicht op de lijst gezet om dat wel te doen - onze zwarte tsjeef die goede vrienden is met Bono en er zelfs verschillende malen mee gebabbeld heeft in Ethiopië, de strijd op 14 oktober gaat tussen Bart met zijn duidelijk Vlaanderen-is-uniek standpunt versus Patrick met zijn euhm, standpunt over hoe graag hij de burgemeester van Antwerpen blijft. Het stemmen op 14 oktober is herleid tot het kiezen voor de Vlaamse identiteit of niet, alsof we Amerikanen zijn die ofwel republikein of democraat zijn.

Jammer genoeg zijn spectaculaire uitspraken als "we kusten en het smaakte naar chocolade" (citaatje van Michelle Obama) hier nog niet van toepassing, wel hebben we een voornaam tijdschrift dat vragen aan Bart De Wever publiceert zonder de antwoorden en een Patrick Magazine waarin de burgemeester de billen van zijn kind toont. De verkiezingen worden steeds leuker!

Mits we op 14 oktober al dan niet kiezen voor de 'Vlaamse identiteit', lijkt het me belangrijk om die eventjes te definiëren. Wat is de Vlaamse identiteit/cultuur? Moest ik het vragen aan een Vlaamsgezinde politicus, dan zou ik vermoedelijk het volgende antwoord krijgen. "De Vlaamse cultuur is alles rondom jou, alles wat maakt dat jij JIJ bent". Als ik dan zou repliceren met: "sorry, ik heb niets met frieten, Piet Huysentruyt en Lyn Wezenbeek", dan zou men zeggen: "je kan dan geen fan zijn van Piet, toch is Piet deel van jou, je draagt hem mee. Piet is net zoals alle andere Vlaamse dingetjes, deel van jouw Vlaamse identiteit. En ohja, Piet is geen deel van de Waalse identiteit. RTBF is dat wel, en werkloosheid". Veel zou het niet opbrengen. Om een beter antwoord te krijgen op mijn vraag, ben ik in de zomer een queeste begonnen op zoek naar die Vlaamse, gemeenschappelijke noemer met empirisch onderzoek als mijn reisgenoot. Samen met hem heb ik het Vlaamse landschap afgeschuimd als twee hobbits op zoek naar een vulkaan. We kwamen terecht op vele Vlaamse volksfeesten want ik dacht: als je op zoek gaat naar een noemer, moet je naar plaatsen gaan waar veel tellers zijn.

Mijn eureka-moment kreeg ik ergens op een grote weide in Vlaams Brabant. Er stonden generators die de vele bierstanden en braadworstkramen van elektriciteit voorzagen, er was een afgelijnd stuk gras voor een clown die trucs deed met een paard, er was de grootste outdoor rommelmarkt die ik ooit heb gezien, een mini race parcours afgebakend met autobanden waar peuters op baby quads konden rondrijden en een grote, witte tent met houten vloer voor de muzikale optredens. 99 procent was blank en Vlaams, en ik nam akte van de line dance club bestaande uit 34 blanke moeders met kort haar en een T-shirt van hun vereniging aan die in de tent het beste van zichzelf gaf. Eureka.

Een leger moeders op een podium in uniform met een ijzeren discipline waar men in Noord-Korea een puntje aan kan zuigen. Dit is de Vlaamse identiteit, de gemeenschappelijke noemer van alle Vlamingen. © The Silver Wings Country Dancers

De Vlaamse gemeenschappelijke noemer is overduidelijk line dance. Negentig procent van de volksfeesten hebben optredens van schlagerzangers, 99 procent voorziet een optreden van de lokale line dansclub. Als jij nog geen line dance optredens bent tegengekomen, dan ben je wellicht geen echte Vlaming. Rommelmarkten zonder line dance zijn multi-kul en een zwak afkooksel van echte rommelmarkten. Ze hebben vaak standjes waar je chili con carne, Vietnamese loempia's of Afrikaanse kip kan eten. Dat is niet Vlaams. Neem alsjeblieft niet de stelling aan dat "zelfs een kebabzaak in feite deel is van de Vlaamse cultuur", want hoewel dat in werkelijkheid wel zo is, is het dat in theorie niet en voor een Vlaamse politieke partij geldt de theorie. Je denkt toch niet dat als men het over het behoud van de Vlaamse identiteit heeft, men daar Vietnamese loempia's bij betrekt?

Foto van Jean-Pierre en Marleen.Familienamen onbekend.

Waarom zijn het vooral oude dames en heren die aan line dance doen? Wel, line dance is voor de echte Vlaming en die is oud want Vlaanderen is vergrijsd. Daardoor wordt het vooral gedaan door moeders terwijl hun kinderen, de digital natives, eerder spelen met hun smartphone. Smartphones hebben overigens niets met Vlaanderen te maken en digital natives zijn geen echte Vlamingen. In principe is iedere 18-plusser een Vlaamse stem maar daar maalt de politiek niet om. Meestal zet men vlug een 23-jarige knul ergens onderaan de lijst om de jongeren alsnog binnen te trekken maar laat ons eerlijk zijn, als je een seuterige student geneeskunde op de 17de plaats zet, is de kans groot dat je het werven van jonge stemmen niet serieus neemt. Wie heeft het geld? De ouderen. Wie is de meerderheid? De ouderen. Wiens stem is belangrijk? Idem.

Vlaanderen is oud, grijs en achterhaald, en mits line dance de noemer van Vlaanderen is, zijn de websites van die verenigingen dan ook meer verouderd dan het kapsel van Bon Jovi. Enkele voorbeelden zijn die van The Marlboro County Dancers, Rio Grande en The Silver Wings Country Dancers. Vooral de website van de laatstgenoemde even bekijken. Het opent met de boodschap: "Goedenavond null, welkom terug". Ofwel is "null" een Engelstalig synoniem voor ruige bonk met kolossale cowboy spieren, ofwel zijn het gewoonweg haters. In het gastenboek vind je trouwens positieve commentaren terug over de vernieuwing van hun website. "Echt chique dinges gedaan met uwe site. Bravo", is er eentje van. Als je je afvraagt vanaf welke leeftijd je officieel Vlaming bent, dan is het antwoord: de leeftijd van Kelly Candle. In dit rudimentair filmpje doet ze zot.

Het internet epicentrum van de noemer van Vlaanderen is de website van overkoepelende organisatie @B&NL Country Online - ik zal het woord "noemer" blijven gebruiken tot het je de strot uitkomt want consequentie en eenduidigheid lijken me belangrijk bij het indoctrineren van een bepaalde boodschap. De politiek houdt daarvan. Ken je nog de tijd dat 'perceptie' een modewoord was in de politiek? En het woord 'populistisch', dat opeens als positieve term gebruikt werd? Of de trend van de voetbalmetaforen? Maar goed, B&NL heeft niet alleen een website, het heeft tevens een gedrukt maandblad. Wees gerust, mijn beste digitale liefhebber, je kan dat maandblad ook rustig als PDF'je downloaden. Via B&NL kom je waarlijk alles te weten over de noemer van Vlaanderen. Er is een handige agenda en je kan er ook danssheets downloaden. Toch wel ingewikkelde boel, als je de opeenvolging van stapjes van een geschreven document moet leren. Geen YouTube-links of 3D-tekeningen. Ook interessant zijn de marshals. Ik neem aan dat zij de plak zwaaien. Wat doen zij? Wel: "Onze Marshals zijn veelzijdig en helpen bij uw evenement. Ze doen toezicht op uw evenement. Ze voltrekken country huwelijken en dopen. Ze doen openingen van uw saloon. Beëdigingen van Sheriffs bij uw club".

Lucky Wilson heeft geweldig artwork.© Lucky Wilson

Als ik je nog niet heb weten overtuigen dat line dance de noemer van Vlaanderen is, denk er dan aan dat binnenkort de film Broken Circle Breakdown uitkomt met Johan Heldenbergh en Veerle Batens over dit Vlaamse muziekgenre. In een interview met Knack vraagt de journalist aan Johan of country wel Vlaams is en of de film niet beter over het schlagergenre zou gaan. Johans antwoord komt erop neer dat country Vlaamser is dan schlagermuziek en Johan is een geloofwaardige persoon.

Vlaamse meditatiefilm

Goed, nu zondag moet je naar de stembus waarbij het erop neerkomt dat je kan kiezen voor Vlaanderen of net niet. Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen door de Vlaamse identiteit - in mijn terminologie: de Vlaamse gemeenschappelijke noemer - te definiëren. Nu is het aan jou om eens goed na te denken over jouw stem. Dat kan je het best doen tijdens deze meditatieve video van Patsy Cline's Life's railroad to heaven.

Tot slot wil ik nog kort deze bedenking maken. Hoe gevoelig zijn de nieuwe generaties voor nationalisme. Ik behoor tot Generatie Y en de jonkies na mij zijn de digital natives. Hebben wij nog boodschap aan het discours van nationalistische partijen of hebben we ons door het internet ondertussen een iets complexere en ruimere identiteit toegeëigend? Ik heb alleszins het gevoel dat er iets archaïsch in stand wordt gehouden. Verder, om eerlijk te zijn, vind ik NVA niet leuk omdat ze separatistisch zijn en ik heb een aversie voor negatieve woorden als 'separatisme'. Patrick vind ik niet leuk omdat hij GAS-boetes uitdeelt aan Occupy-betogers. Peter Mertens zal wel een goed programma hebben maar heeft verschrikkelijk kotsverwekkend artwork. Bah! CD&V heeft Patrick Janssen die vriendjes is met Bono en ik walg van Bono.

Groen komt op de proppen met het Meyrem magazine waarin vegetarische recepten staan. Ik haat mensen die nu nog afkomen met een betoog voor het vegetarisme, dat is wat mij betreft even laat als anno 2012 in het huwelijksbootje stappen met de zanger van Nickelback. Ik wantrouw ook het feit dat ze nooit genoeg stemmen hebben weten halen terwijl bio en eco de hipste woorden zijn van vorig en wellicht volgend decennium. Hoe kan je in godsnaam die boot gemist hebben, Meyrem?! Verder, Vlaams belang is uiteraard uit den boze om miljoenen redenen en Open VLD, tja waar staan ze voor? Ik kan Bart Somers en vooral De Croo niet af. Zijn er nog partijen? Ach, men heeft beslist. De strijd gaat tussen Bart en Patrick. Ik wil Obama, of op zijn minst iemand wiens zoenen naar chocolade smaken.