Die mezcal die jij achteloos achterover tikt is letterlijk met liefde gemaakt

FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

Die mezcal die jij achteloos achterover tikt is letterlijk met liefde gemaakt

Agaveboeren kerven de namen van hun geliefden in hun planten.

Mezcal is een uniek gedistilleerd alcoholisch drankje, vol pure romantiek. Een agaveplant groeit ongeveer tien jaar lang op het prachtige Mexicaanse platteland, voordat een zeer bekwame mezcalero hem op een waardige manier oogst voor ons drinkplezier. In elke fles gaat ongelooflijk veel inspanning, en daarom is het ook de bedoeling dat je mezcal een zoen geeft voordat je het drinkt. Maar er zit nog meer liefde achter mezcal. Vroeger kerfden de mensen die op de agavevelden werkten de naam van hun geliefde in de bladeren van de plant om zo veel geluk in de romantiek te krijgen. De traditie werd echt bekend toen Vicente Fernández in de jaren zeventig zijn hit La Ley del Monte uitbracht.

Advertentie

Mezcal is niet makkelijk om te maken. Alle foto’s door de auteur

Het lied begint met: Grabé en la penca de un maguey tú nombre / Unido al mío, entrelazados / Como una prueba ante la ley del monte / Que allí estuvimos enamorados.

Vertaling: Ik graveerde jouw naam in de penca van een agave, naast de mijne, met elkaar verweven – als bewijs dat we hier allebei waren, verliefd, volgens de wet van de bergen.

Het slaperige stadje San Baltazar in Oaxaca in Mexico

Espadín-agave in een veld

In een zonovergoten veld buiten San Baltazar in Mexico loop ik door rijen espadín-agave, die in de toekomst zal veranderen in mezcal van het merk El Silencio. Ik stop even en ga op mijn hurken zitten om de initialen van mijn geliefde in het machete-achtige blad te krassen.

Daarna zoek ik de schaduw op samen met meestermezcalier Pedro Hernandez en zijn team. We eten sinaasappels en praten over de traditie. Bijna alle mannen in de groep hebben vroeger de naam van een liefje in de bladeren van een agaveplant gekrast, maar niemand neemt het nog serieus.

Rijen espadín voor de mezcal van El Silencio

Mijn eigen snijwerk

De vader van Hernandez leerde hem hoe hij het moest doen toen hij nog een kind was. “Hij zei dat er vroeger nog geen telefoons waren, dus je moest je liefde op een andere manier bewijzen,” vertaalt Carlos Ochoa, chef veldoperaties van El Silencio, voor me.

“Als je vroeger rondliep, zag je dat in alle bladeren namen waren gekerfd. Iedereen deed het,” zegt hij.

Hernandez ruimt enkele planten op in de agave-kwekerij

De mannen achter de mezcal

Hernandez schat dat hij in ongeveer 10 procent van zijn planten een naam heeft gekerfd. Sommige vrouwen waren daar niet heel blij mee. Voor hen voelde het alsof iemand ze claimde.

Advertentie

“Is er hier iemand die de naam van een vrouw in een blad heeft gekerfd en daarna met haar is getrouwd?” vraag ik aan de groep.

Iedereen staart zwijgend naar de grond, om uiteindelijk in lachen uit te barsten.

Oude kervingen in een agaveblad

“Dat klinkt als een nee,” zegt Ochoa. Het lijkt erop dat het niet echt werkt.

Terug in de stad Oaxaca eet ik een hamburger met mijn vriend Juan De Dios Cruz. Ik vraag hem of hij de traditie ooit heeft geprobeerd. “Natuurlijk niet, zo ben ik niet,” zegt hij. “Ik vertel het of schrijf iemand een brief. En we hebben tegenwoordig WhatsApp.”

Ochoa kerft de initialen van Catherine Zeta-Jones in een blad

Ik denk aan alle agaveplanten die tien of twintig jaar groeien met de romantische kervingen in hun bladeren, voordat ze uiteindelijk mezcal worden. De kans is groot dat als je mezcal drinkt, je iemands liefdesverklaring in je opneemt. Dat maakt een magisch drankje nog eens wat magischer.

Maar de mannen op de agaveboerderij hadden gelijk: de oude truc werkt echt helemaal niet. Een week nadat ik de naam van mijn geliefde in het blad had gezet, werd ik gedumpt. Nu ik erover nadenk, misschien doet het precies het tegenovergestelde van wat het zou moeten doen. Gelukkig heb ik altijd mezcal nog om mijn pijn te verzachten.