We vroegen negen immigranten wat ze nou echt van Nederlands eten vinden

De Nederlandse eetcultuur: volgens sommige mensen bestaat-ie niet, volgens anderen een ratjetoe van kapsalon, stamppot en haring met uitjes. Tijd voor een verhelderende blik van buitenaf – en aan wie kunnen we dat beter vragen dan aan mensen die niet uit Nederland komen maar hier wel wonen? Wat vinden ze van wit fabrieksbrood en hagelslag? En zijn er dingen waar we trots op kunnen zijn, bijvoorbeeld ons gefrituurde slachtafval? Hieronder vind je een wereldse kijk op de eetcultuur van Nederland door de ogen van negen immigranten.

Jianmin Huang (32), fotograaf, kwam 16 jaar geleden vanuit Taishan in China naar Nederland

Waar schrok je van toen je voor het eerst met Nederlands eten in aanraking kwam? De geur van kaas. We gingen naar een kaasfabriek toen we hier net aankwamen, in Zaandam, en die geur staat me nog steeds bij. Ik ben na al die tijd zelf ook wel een beetje verkaasd hoor – ik eet wel jonge kaas, maar oude kaas kan ik nog steeds niet aan. Zuivel is goed voor mijn lichaam, dus ik integreer het in mijn eten. Mijn ontbijt is bijvoorbeeld roerei met een beetje geraspte kaas op brood. In China eten ze pap als ontbijt, met reepjes brood en sojasaus.

Wat typeert de Nederlandse eetcultuur, vind jij? Hollands eten zoals stamppot met worst en boerenkool vind ik wel lekker, maar er zit niet zoveel smaak aan. Jullie gooien alles in het water en het is klaar. Jullie marineren niks; door niet te marineren krijgen je nauwelijks tot geen smaak aan je eten. Erwtensoep heeft wel veel smaak, maar wordt wel heel typerend in één pan klaargemaakt.

Wat zou je verschrikkelijk missen als je niet meer in Nederland zou wonen? Kroketten. Ik ken een man uit Maarssen die in China heeft geprobeerd de automatiek te introduceren, zo'n FEBO-trekmuur. Maar het sloeg niet aan. Ik hou ervan, you can not say no to a kroket. Ik eet het nog steeds minstens elke week. Ik werkte een tijdje in de Warmoesstraat in de supermarkt van mijn neef, en daar tegenover was een FEBO. Ik heb denk ik wel drie jaar lang twee à drie keer per week een kroket gehaald. Ik vind het gewoon echt superlekker, het hoort nu een beetje bij mijn leven. Houdt iemand trouwens echt van drop? Ik vind de nasmaak naar pis smaken.

Raoul Leon Roger (33), chef-kok, kwam 16 jaar geleden naar Rotterdam vanuit Cairns in Australië

Wat vind jij typisch voor de Nederlandse keuken? De Nederlandse verjaardag, zo'n schaal met plakjes cake en een kopje koffie. In Australië vier je het met barbecue, bier en heel veel eten. Een Nederlandse verjaardag is zitten in een kringetje met een plakje cake of een wit bolletje met naar karton smakende plastic ham of kaas. Ik vind erwtensoep ook Nederlands, dat vind ik wél superlekker – ik kan altijd niet wachten tot het snertseizoen weer aanbreekt. Net als het aspergeseizoen, ook daar kijk ik enorm naar uit.

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Een kroket denk ik. Bij mijn moeder vroeger thuis in Australië had je in de buurt een winkel waar je allerlei Nederlandse producten kon kopen, dus mijn eerste ervaring met Nederlands eten was in Australië. Een kroket is lekker natuurlijk, en dit was een zelfgemaakte kroket. Uit het vuistje, maar wel zonder mosterd – dat heb ik hier pas geleerd.

Wat vond je eerst vreemd maar doe je nu zelf ook? Pindakaas met sambal.

Elena Köstler (24), student psychologie, kwam 3 jaar geleden uit München naar Amsterdam

Wat typeert volgens jou de Nederlandse eetcultuur? FEBO! Ik was uit met collega's en ze zeiden dat ik dit echt een keer geprobeerd moest hebben. Ik ga hier niet naar binnen, dacht ik bij mezelf. Natuurlijk hebben ze me overgehaald en bleek het verrassend lekker, maar dat kan ook aan het toenmalige alcoholpercentage in mijn bloed hebben gelegen. Ik koos een frikandel. Ik had de smaak van McDonald's of erger verwacht, maar het was best oké.

Wat vond je eerst vreemd maar doe je nu zelf ook? Hagelslag. De eerste keer dat ik dat zag riep ik: wat doe je, waarom gooi je chocolade op je brood? Maar het is superlekker.

Wat zou je verschrikkelijk missen als je niet meer in Nederland zou wonen? De manier waarop jullie je groenten klaarmaken, en jullie witlof. De HEMA-worst, die wil ik ook mee terug nemen. En jullie viskraampjes; ik hou van haring.

Michael Tepe (28), werkt bij een kledingmerk, is geboren in Amerika en kwam 5 jaar geleden uit Wegberg in Duitsland naar Nederland

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Toen ik hier net aankwam begon ik met studeren in Utrecht. De opleiding had een welkomstbarbecue georganiseerd. Ik als Duitser ben natuurlijk heel blij met barbecue: vlees! Maar ze hadden alleen maar voorgekookte hamburgers en voorgekookte chickenwings – dan heb je die barbecue toch helemaal niet nodig? Iemand zei toen dat het voor de smaak was, haha. Alles was al klaar! En bakken saté waren er.

Wat vond je eerst vreemd maar doe je nu zelf ook? Ambachtelijk eten is hier minder. Wij hebben in Duitsland in elk dorp een eigen bakker en slager, en zo dus overal een eigen streekspecialiteit. Brood verschilt per streek, maar hier eten ze van Leeuwarden tot Maastricht precies hetzelfde brood, van die witte of bruine smakeloze fabriekssneetjes die allemaal uit een fabriek komen. Nu eet ik het zelf ook, ik ga hier ook niet naar de bakker.

Wat zou je verschrikkelijk missen als je niet meer in Nederland zou wonen? Eigenlijk de vrouwen. Duitsers zijn minder slank en aantrekkelijk omdat ze minder gezond eten. Hier in Nederland verbruiken mensen wat ze nodig hebben, in Duitsland zie je veel overconsumptie. Ik was laatst vijf dagen daar en ik had moeite om mooie vrouwen te vinden. Misschien heb ik nu ook een andere smaak gekregen.

Apo Cihangir (34), wiskundige, kwam 13 jaar geleden naar Amsterdam vanuit Turkije, is Koerdisch

Waar schrok je van toen je voor het eerst met Nederlands eten in aanraking kwam? Haring, rauwe vis. Ik ben begonnen met haring op een broodje, maar nu vind ik het heerlijk, met of zonder broodje – ik ben op dit punt echt vernederlandst. En jullie snackcultuur: jullie hebben van kebab, wat voor ons een hoofdmaaltijd is, een ongezonde vette hap gemaakt.

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Aardappelen, vlees en groenten. Mijn broer is getrouwd met een Nederlandse vrouw en ik ging bij haar eten. De groentes waren smakeloos, dat vond ik echt jammer. Gestoomde flauwe groente – het is stukken gezonder, maar veel minder lekker. Ik moest na elke hap een slok water nemen om het weg te krijgen. In Turkije heb je hele grote maaltijdsoepen, met groente, aardappel, brood, rijst en tomatensaus, die zijn echt rijk van smaak en bomvol koolhydraten en olie. Hier gebeurt er gewoon wat minder mee, het is wat droger en flauwer, zonder saus. Als je zo'n soep gewend bent zijn de drie losse componenten ongezout op je bord wel echt even slikken. Letterlijk.

Wat zou je verschrikkelijk missen als je niet meer in Nederland zou wonen? Pindakaas met hagelslag, dat zou ik echt heel erg missen.

Stefanie Staelens (26) uit Kortrijk in België, student Engelse literatuur en freelance redacteur, kwam 2 jaar geleden naar Amsterdam

Waar schrok je van toen je voor het eerst met Nederlands eten in aanraking kwam? Er zijn veel dingen hetzelfde tussen Nederland en België, maar ik vroeg me altijd al af wat 'stamppot' zou kunnen zijn. Een vriendin van me ging dat uiteindelijk voor me maken, en het eerste wat ik dacht was: heb je nou echt wortelpuree gemaakt, is dat jullie gerecht? Het feit dat ze ging koken met een worst die niet in de koelkast had gelegen freakte me ook echt uit. Een worst die twee weken in de kast had gelegen, dat vond ik echt eng. Het was nog verrassend smaakvol hoor, maar om het nou jullie topstuk te noemen? Zo ver zou ik niet gaan.

Wat typeert volgens jou de Nederlandse eetcultuur? Hier is gezondheid wel meer een ding. Jullie hebben een soort afkeer voor koolhydraten, maar misschien is dat alleen in Amsterdam. Thuis eten we meer aardappels, hier zoeken ze eerder naar een vervanger. En in België heb je veel minder keukens uit andere culturen, dat vind ik echt jammer. Ik hou van roti, maar dat had ik nooit geweten als ik in België was gebleven.

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Ik had nog nooit kapsalon gegeten. Toen ik hier net was en veel uitging met mijn huisgenoot, raadde ze me aan dit inheemse snackgerecht te bestellen. Ik had vanuit mijn snobistische frietcultuur het idee dat er niks bij friet hoort behalve stoofvlees. Maar toen ik het proefde, was ik verrast dat ik slappe friet best lekker vond.

Tanya Mouchinskaia (32), organiseert diners, kwam 8,5 jaar geleden uit Canada naar Amsterdam en is half-Russisch

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Ik schrok heel erg – ik woonde eerst in Londen en daar is een uitgebreid aanbod, maar hier kon ik 8,5 jaar geleden geen Bloody Mary krijgen. Dat stoorde mij enorm. Ook gepocheerde eieren waren hier moeilijk te vinden. In Toronto heb je bijvoorbeeld heel veel Thais eten en jerk chicken; dat soort kip vind je hier nergens. Na vijf jaar begon ik een eigen bar waar we alles serveerden wat we misten in Nederland. Nu hebben ze overal Bloody Mary's, dus ik heb mijn doel in zekere zin bereikt.

Wat vond je eerst vreemd maar doe je nu zelf ook? Er is een bruine kroeg waar ze een hardgekookt ei naast een biertje serveren. Heel vreemd. Heb je dat ooit gezien? Dan spelen ze backgammon, met een biertje en een hardgekookt ei erbij. Ik heb dit nu al in drie cafés gezien. Als ik een paar maanden weg ben geweest ga ik altijd naar mijn lievelingskroeg en bestel ik daar een biertje en een hardgekookt ei.

Wat zou je verschrikkelijk missen als je niet meer in Nederland zou wonen?Noordzeegarnalen, piccalilly, Amsterdamse zure uitjes, zuivelproducten, Nederlandse kaas, tosti's, bitterballen en kroketten.

Alex Payne (32) advertising operations bij VICE, kwam 2,5 jaar geleden naar Amsterdam vanuit Birmingham in de UK

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Indiaas eten is echt een deel van de Engelse cultuur, jullie hebben dat met Indonesisch. Sambal heb ik hier leren kennen, en jullie gebruiken saté als ketchup, bij alles.

Wat typeert volgens jou de Nederlandse eetcultuur? Roken tijdens het eten, of roken in de buurt van mensen die eten. Ik heb iemand letterlijk tijdens het eten zien roken – in de ene hand een peuk, in de andere een vork.

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Filet americain. Ik vond het gegeven dat een soort vleespasta met een Franse naam een vast onderdeel uitmaakte van het Nederlandse dieet heel grappig. Mijn collega's gaven me mijn eerste filet-ervaring, het werd echt een soort uitstapje. We gingen de beste filet americain halen die je 's nachts in Amsterdam kan bemachtigen – kruiden, olie, crackers, en je moet gul beleggen heb ik geleerd. Ik vond het wel naar meer smaken. Ik denk dat ik het zonder begeleiding niet zo lekker had gevonden.

Wat vond je eerst vreemd maar doe je nu zelf ook? Naar de supermarkt gaan voor mijn lunch en dit dan zelf klaarmaken. Toen ik in Londen werkte deed niemand dat, echt niemand. Je besteedt wat meer en het wordt voor je gemaakt.

Rachel Sato-Banks (30), freelance schrijver, kwam 3,5 jaar geleden naar Amsterdam vanuit Londen en is half-Japans

Wat was je eerste ervaring met Nederlands eten? Waarschijnlijk bitterballen, toen ik wat ging drinken met Nederlandse vrienden. Ik vond ze smakeloos, maar nu ik ze op meerdere plekken heb geprobeerd denk ik dat ik de beste heb gegeten in The Seafood Bar in Amsterdam. Deze deden me denken aan Japanse korokke.

Wat vond je eerst vreemd maar doe je nu zelf ook? Ik denk niet dat ik iets heb overgenomen of geleerd; Nederlands eten is gewoon niet echt mijn smaak. Zoals kibbeling, dit is mij te vettig en zwaar. Dat gezegd hebbende zie ik wel dat de afgelopen jaren de eetscene aan het veranderen is: jonge chefs die streetfood ontdekken, foodtruckfestivals, en nieuwe restaurants met een minder bekrompen kijk op eten. Er is een nieuwe spannende energie. Ik kijk ernaar uit dit in het eten terug te proeven. Ik sta helemaal achter de ontwikkeling en verdieping van de Nederlandse identiteit in eten. Nederlanders zijn ondernemend en creatief genoeg om dit te realiseren, ik ben blij dat ik hier bij mag zijn wanneer dit gebeurt.

Wat zou je verschrikkelijk missen als je niet meer in Nederland zou wonen? Nederlandse oesters.

Like MUNCHIES Nederland voor een dagelijks banket aan prachtverhalen.