Tame Impala's nieuwe albumcover is een ode aan alles dat fout en oud en mooi is, aldus de ontwerper

Currents van Tame Impala

Robert Beatty is een grafisch ontwerper uit Kentucky. Hij is het brein achter de psychedelische cover van het langverwachte nieuwe album Currents van Tame Impala, dat vorige week uitkwam. De cover doet denken aan foute oldschool platenhoezen en sciencefiction uit de jaren tachtig, en sluit daarmee eigenlijk perfect aan bij de toon van het album. Volgens Kevin Parker (zanger van de band) is die toon bedoeld om “een paar diehard rockfans te overtuigen dat je wel degelijk synths uit de jaren tachtig over een drum uit de jaren zeventig kan leggen." We spraken met Beatty over het creatieve proces en zijn inspiratie voor dit project.

The Creators Project: Hoe ontstond het idee?

Robert Beatty: Kevin Parker had al een idee in z'n hoofd toen hij mij benaderde, maar na wat overleg liet hij mij vrij om mijn eigen interpretatie te geven van zijn idee. Toen ik begon had ik nog maar een paar ruwe, onafgemixte stukjes van het album gehoord. In het begin vetrouwde ik dus vooral op het idee dat Kevin me had gestuurd, dat gebaseerd was op 'vortex shedding' en 'turbulent flow' — oftewel, de manier waarop gas of vloeistof rondom een object moet reizen als het op zijn weerstand stuit.

Eventually (single) van Tame Impala

Hoe gaan jouw visuals en de muziek van Tame Impala samen?

Ik denk dat wij allebei elementen uit het verleden gebruiken en die ons eigen maken, zonder pastiche of retro te worden. We worden allebei ook vaak als psychedelisch aangeduid, maar ik denk dat dat woord te vaak gebruikt wordt en dat het eigenijk niet betekent wat mensen denken dat het betekent.

Hoe heb je de kunst gemaakt, praktisch gesproken?

Ik heb alles digitaal gemaakt met Adobe Illustrator en Photoshop. Het was erg veel uitproberen, vallen en weer opstaan. Ik moest uitzoeken welke trucs ik moest toepassen om de lijnen zo levensecht mogelijk te laten lijken.

Cause I'm a Man (single) van Tame Impala

Heb je bepaalde inspiraties voor je werk voor Tame Impala?

Kevin stuurde mij een paar voorbeelden van wat hij in gedachten had en ik zag meteen parallellen met de wereld van de optische illusies. Alle afbeeldingen hadden moiré patronen en dunne horizontale lijnen die vibreerden als je ze op de juiste manier bekeek. Dat was een gedeelte van mijn inspiratie. Verder liet ik me ook inspireren door de Italiaanse ontwerper Franco Grignani. Hij maakte in de jaren zeventig een paar interessante ontwerpen voor scifi-boeken van Penguin. Ook liet ik me inspireren door Tsjechische filmposters van Zdenek Ziegler en Karel Vaca. Al die kunstwerken hebben gemeen dat ze strakke grafische elementen combineren met fotografische collage-elementen, en dat leek heel goed te kloppen met waar ik heen wilde.

Je bent naast ontwerper ook muzikant, als onderdeel van Three Legged Race. Is het maken van muziek vergelijkbaar met het maken van beeld?

Ik benader muziek en beeldende kunst op dezelfde manier. In mijn geval is dat vooral op een improviserende en experimentele manier. Ik weet nooit precies wat ik wil doen als ik begin. Ik ga gewoon op mijn instinct af en zie wel waar het schip strandt. Tijdens het proces probeer ik altijd dingen uit die dan wel of niet werken. Vervolgens kijk ik welke foutjes het beste klinken of er het beste uitzien, misschien zijn het dan helemaal geen fouten. Een groot gedeelte van het plezier komt voort uit die zoektocht, onderweg naar een bepaald resultaat.

Wat vindt je de beste album-art ooit?

Ik heb er eigenlijk te veel om op te noemen… In ieder geval 10CC van 10CC dus, SF Sorrow van The Pretty Things, The Electric Lucifer van Bruce Haack, Fantasma van Cornelius en Countdown to Ecstacy van Steely Dan.

The Electric Lucifer

Currents van Tame Impala is uitgebracht via Modular/Interscope. Bekijk de website van Beatty voor meer van zijn werk.