Deze breimachine is 3D printen voor kleren

Gerard Rubio, een ontwerper uit Barcelona, is bezig een breimachine te ontwikkelen waarmee je met één muisklik een trui kunt laten maken. Of een muts. Of van die leuke gekleurde sokken. Welkom bij 3D printen voor wol.

Rubio’s machine, genaamd OpenKnit, heeft veel weg van 3D printen met plastic. Je stopt een ruw materiaal in het apparaat (in dit geval gekleurde draad), ontwerpt je item digitaal en laat vervolgens de machine het ontwerp maken. Gewoon thuis en nagenoeg kosteloos. Eet dat, H&M. De breimachine bestaat uit een bed van naalden, een ‘carriage’ die de draad heen er weer beweegt en een sensor die het aantal stiksels telt. Het apparaat zelf wordt bestuurd met via een Arduino Leonardo-board.

Rubio legt over de email uit dat hij het project startte als onderdeel van zijn Media Design-opleiding aan de ESDI in Sabadell, een regio in Spanje beroemd om haar textiel industrie. De historische omgeving en de textielmachines op school zorgden voor de inspiratie voor de OpenKnit. “Na er vier jaar bijna dagelijks mee omgeven te zijn begon ik van die machines te houden, de oude en de nieuwe, en ik voelde dat ik iets kon doen met mijn kennis over 3D printen en digitale fabricatie,” zegt Rubio.

De machine maakt de truien in drie afzonderlijke onderdelen, de romp en twee mouwen, die in verschillende kleuren gemaakt kunnen worden voordat ze bij de oksel worden samengevoegd. De techniek bevindt zich nog in de kinderschoenen, en het proces om een volledige trui te maken is nog niet volledig geautomatiseerd. Maar sinds Rubio enkele dagen geleden een video over OpenKnit op Vimeo plaatste heeft hij al veel constructieve feedback heeft gekregen om het proces verder te automatiseren.

Zijn eerste collectie bestaat uit een blauwe trui met rode mouwen, een jurk, een beanie en een driekleurige sjaal. De uiteinden van de kleren zien er nog een beetje rommelig uit, omdat het proces nu nog niet in staat is om de afwerking helemaal goed uit te voeren. Er zijn nog “vele vele vele testuren nodig,” aldus Rubio.

De raakvlakken met 3D printen zijn niet alleen beperkt tot de techniek van de machine. Ook Rubio is doordrongen van de enorme potentie van thuis-productie en de "open design movement".

De gehele technologie achter het apparaat is open-source, en het idee is om een community rondom OpenKnit te starten waar mensen hun eigen ontwerpen kunnen 'printen' via  Knitic software, die special werd ontwikkeld door artiesten Varvara Guljajeva en Mar Canet. Ook kunnen de ontwerpen gedeeld worden met andere gebruikers via Do Knit Yourself, “een open-source kleding platform, een virtuele kledingkast die gebruikers hun ontwerpen voor kleding laat delen.” Alle onderdelen zijn beschikbaar gesteld op GitHub.

Het dient allemaal om OpenKnit’s missie te verwezenlijken om een tegengewicht te bieden aan het huidige consumentenmodel voor mode. “Tegenwoordig is het outsourcen van productie de norm. Deze massaproductie van goederen tegen lage kosten is goed voor de winstmarges van grote corporaties maar werkt slechte arbeidsomstandigheden in ontwikkelingslanden in de hand,” zo valt op de website van OpenKnit te lezen. “OpenKnit biedt een alternatief voor dit productiemodel.”

De community is dus niet slechts bedoeld voor het creatief uitwisselen van ideeën en spelen met machines, alhoewel dat zeker een grote aantrekkingskracht zal hebben. "Het is ook de enige manier om deze open-source-tool te laten evolueren, met z'n allen, tot een concreet alternatief voor een productiemodel waarin mensen hun eigen kleren kunnen produceren, waardoor we minder afhankelijk worden van het huidige productiemodel, en daarmee minder medeplichtig.”