Benny Rodrigues: "Afrojack is de meest getalenteerde producer die ik ooit heb gezien."

Benny Rodrigues en ROD - allebei bekende en veelgevraagde namen in de Nederlandse clubs. Twee profielen van één en dezelfde man. De goedlachse dj uit Rotterdam begon ooit met werken in een platenzaak en op achttienjarige leeftijd stond hij al te draaien op de legendarische Now&Wow-feesten en bleek hij een bijzonder talentvolle dj te zijn. Naar eigen zeggen heeft hij nooit de droom gehad om dj te worden, maar is het voortgekomen uit zijn enorme passie voor muziek.  Tegenwoordig is Benny één van Neerlands meest geboekte dj's. Zijn krankzinnige tourschema's leverden hem bijnamen op als Benny Rodriekeerperweek, De Harker en Schnabbel en Babbel. Het publiek krijgt geen genoeg van hem, Benny trekt nog altijd volle zalen. THUMP sprak Benny op een zonnige middag op het terras van de Rotown in zijn thuisstad over zijn sabbatical, social media en Afrojack.

Je bent weer volop aan het draaien, maar een tijdje terug had je een sabbatical ingeluid.
Mijn vader overleed in augustus 2010. Toen heb ik al m'n boekingen gecanceld tot en met het einde van dat jaar. Gedurende die tijd merkte ik dat ik het fijn vond om niet meer vastgebonden te zijn aan een agenda en om een bepaalde rust te hebben. Daardoor merkte ik ook dat er ruimte vrijkwam in m'n hoofd en kon ik me meer te focussen op het produceren. Dat deed ik daarvoor ook wel, maar daar was alleen ruimte voor tussen het draaien door. Ik had m'n studio van mijn kantoor naar mijn woonkamer verhuisd. In die setting gebeurde het ineens dat ik uit mezelf heel veel muziek ging maken. Ik was al vijftig tracks verder toen ik dat eigenlijk pas doorhad. Ik besloot om het jaar daarna ook niet te gaan draaien, op een paar gigs na. Ik wilde de energie die ik toen had vooral in het produceren stoppen. Uiteindelijk duurde die sabbatical iets van twee jaar, omdat ik in 2011 maar zes gigs had gedaan en in 2012 iets van vijftien á twintig. Ik maakte voor mezelf de grap dat als de wereld niet op 21 december 2012 verging, ik daarna helemaal los zou gaan. Op die datum heb ik ook een mail naar mijn hele mailinglist gestuurd met de notie dat de wereld nog bestond en zo ook Benny Rodrigues.

Welke projecten kunnen we allemaal verwachten?
Er komt over een paar weken een nieuwe release uit op het label van Darko Esser, Wolfskuil, uit: The Choice Is Mine met een remix van Rødhad, een dj uit Berlijn. In augustus/september komt er een hele housey release uit op Voyage Direct, het label van Tom Trago. Als ROD ga ik releases doen op CLR, het label van Chris Liebing, Drumcode, het label van Adam Beyer en op een Spaans label genaamd Semantica, wat heel erg underground is en heel goed aangeschreven staat bij de echte liefhebbers. En ik ga nog iets releasen op MDR, het label van Marcel Dettmann. Dat komt in september uit. Er moet echter wel een link zijn op welke labels ik releases doe, ik kies ze heel erg bewust uit. Ik ben over het algemeen vrij trots op mijn producties, maar ik zou ze zelf niet kiezen om te draaien.

Is dat bescheidenheid?
Nou, ik denk meer onzekerheid. Meestal vind ik de platen die anderen maken veel beter dan de muziek die ik zelf maak. Je hoort je eigen tracks tijdens het produceren al zo vaak, waardoor je het overanalyseert en het daardoor minder interessant is. Bij Benny heb ik dat wel meer dan bij ROD. Bij Benny maak ik namelijk meer dingen door invloeden van anderen en heb ik een idee van welke dj's dat het beste kunnen draaien. Maar bij één track van mijn aankomende release op Voyage Direct heb ik voor het eerst het gevoel dat ik mijn eigen plaat wel zou kunnen draaien. Maar goed, dat zal allemaal nog moeten blijken.

Is een alter-ego de enige oplossing om aan het verwachtingspatroon dat mensen van je hebben te ontsnappen? 
Vroeger draaide ik house en techno in de breedste zin van het woord, allemaal onder één naam. Op een gegeven moment merk je wel dat het best verwarrend is. Dan sta je de ene dag op Awakenings en de dag erna op Latin Village, dat zijn echt uitersten van elkaar. Voor mezelf had ik wel altijd op een rijtje op welke manier ik het wilde doen. Ik heb weleens gedacht: misschien moet ik het anders doen. Maar aan de andere kant wilde ik me niet laten leiden door wat anderen van me verwachtten. Als je een beetje onderzoek doet, weet je wel wat ik draai. Toen ik in 2010 voor het eerst echt een technotrack had gemaakt voor Klockworks, het label van Ben Klock, ging ik de studio in en daar kwam de plaat Malmok uit. Dat was (in tegenstelling tot al mijn vorige releases) echt een puristische technoplaat. In Nederland snapten de mensen mijn brede insteek wel over het algemeen, maar kon het nogal onduidelijk overkomen. Die plaat was het begin van iets nieuws, ook voor mijn buitenlandse profiel, dus was het handig om er een andere naam aan te koppelen. Zo is de keuze voor een alter-ego ontstaan. Ik heb trouwens ook een ambient project in het leven geroepen, genaamd Tears From Malmok. De eerste release daarvan komt uit op een Oekraïens label.

Je staat bekend als iemand met een scherp gevoel voor humor op social media.
Haha! Het leuke is dat ik niet eens grappig probeer te zijn, ik zie het meer als bezigheidstherapie en ik hou van hele droge dingen. Het is wel opvallend dat mijn muziek minder snel opgepikt wordt dan de grapjes. Mensen zitten niet te wachten op eindeloze promo's van muziek. Social media is gewoon supersnelle content. Je moet het relativeren en niet te serieus nemen. Dat is wat ik op Facebook doe: Ik neem niks - inclusief mezelf - echt helemaal serieus. Ik zie het meer als een vuilnisbak waar ik lekker alles op kan gooien, maar voor mij is het niets meer dan lucht. Het komt wel eens voor dat mensen me eerder complimenteren om mijn posts op Facebook dan om mijn muziek, daar heb ik altijd wel dubbele gevoelens over, haha!

Vanwaar die bovengemiddelde interesse voor de roddelpers en celebrities?
Het is er gewoon ingegroeid. Sinds ik zeventien ben las ik zowat elke week een roddelblad doordat ik naar verre plekken moest om te draaien en ik mezelf op een manier moest vermaken gedurende die reis. Ik vind het gewoon grappig en heel interessant. Ik ben gefascineerd door de absurditeit ervan. Ook dat is voor mij gewoon lucht, maar wel extreem vermakelijke lucht. Het is vooral heel sarcastisch hoe ik ernaar kijk en de ironie erachter vind ik geweldig.

Wat is de relatie tussen jou en Afrojack? Als ik het goed heb, heb jij je in de begindagen van zijn carrière over hem ontfermd.
Hij viel me al op toen ik resident in de Now&Wow was omdat hij heel lang was en altijd pontificaal voor me stond te checken wat ik aan het doen was. Later kreeg ik een mail van hem waarin hij vertelde dat hij fan was en dat ik hem inspireerde. Hij wilde dingen leren en een keer mee naar een boeking. Ik was verbaasd, maar vond het tegelijkertijd ook fris en gedurfd dat hij het zo brutaal vroeg.

Afrojack & Benny Rodrigues tijdens Val Thorens Dutchweek 2014

Vanaf het moment dat we samen begonnen te produceren, ontstond er echt een goede chemie. Hij is de meest getalenteerde producer die ik ooit heb gezien. Ik kan wel zeggen dat ik op productioneel vlak heel veel van hem opgestoken heb en ik heb hem op mijn beurt weer in het wereldje gegidst, maar ik zou nooit zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor zijn succes. Hij is nu daar omdat hij fucking talentvol is. Zijn drijfveer was nooit het geld, hij wilde vanaf het begin al dat zijn muziek door zoveel mogelijk mensen werd geluisterd. We hebben een paar techno-minded platen samen uitgebracht, waaronder op het label van Dave Clarke (White Noise) in 2008. Verder hebben we releases gedaan op het label van Steve Bug (Beyond), Chris Liebing (Spinclub), Len Faki (Figure) & Shlomi Aber (Be As One), onder de naam Kapuchon & Benny Rodrigues. Tussendoor heeft hij naam voor zichzelf gemaakt door veel te draaien op feesten en de ene Nederlandse clubhit na de andere te produceren. We hadden een hele goede relatie, maar op een gegeven moment is hij internationaal helemaal ontploft en gingen we allebei onze eigen weg.

Ondanks je grote profiel sta je voornamelijk in Nederland te draaien. Je had al lang ieder weekend de wereld over kunnen reizen met jouw talent. Het lijkt of je er bewust voor hebt gekozen om dit niet te doen. Waarom?
Dat is puur omdat ik er als dj ingerold ben en niet zozeer ooit de droom had om een groot dj te worden. Ik ben tevreden met waar ik nu ben en ik heb nooit voor mezelf een traject uitgestippeld. De laatste twee jaar, vooral met ROD, is het wat concreter geworden met buitenlandse gigs. Maar wat ik hier heb opgebouwd, dat waardeer ik heel erg. Ik zie het buitenland ook niet als het eindpunt van een mooie carrière, wat andere dj's wel vaak hebben. Als ik in Nederland minder gigs heb, dan ga ik naar het buitenland, maar nooit andersom. Ik sta er wel open voor, maar het is absoluut niet mijn eerste prioriteit en dat is het ook nooit geweest.

**
Lees ook:
Speedy J: "Wij zijn de slow cooking van de muziek."
Bekijk de korte film van Marcel Dettmanns Seduction ft. Emika
Seth Troxlers ongezouten mening: "EDM gaat niet om muziek, maar om geld ** 
Volg ons op Facebook en Twitter.