Oathbreakers frontvrouw Caro vertelt over haar favoriete muziek van dit jaar

Oathbreaker heeft met Rheia dit jaar een fantastisch album uitgebracht waarmee ze zich stevig op de blackmetaltroon hebben genesteld. Daar is de Gentse band niet toevalligerwijs terechtgekomen, de afgelopen jaren hebben ze er hard aan gewerkt. We vroegen frontvrouw Cato Tanghe wat zij de beste muziek van dit jaar vond. Toen kwam ze met dit lijstje vol goede tips aan muziek waar je - met uitzondering van de laatste - waarschijnlijk zelf niet naar hebt geluisterd. In willekeurige volgorde.

American Football - American Football

Het album kwam uit in oktober, vlak voordat we op tour gingen. We hebben hem in de bus grijsgedraaid en ook in de ochtend heb ik er veel naar geluisterd. De plaat zorgt ervoor dat ik me goed voel, al is het soms wat duistere muziek. De vorige heb ik overigens ook echt veel gedraaid, dus ja, ik ben een behoorlijk grote fan.

Jenny Hval - Blood Bitch

Ik ben vooral gebiologeerd door de stem van Jenny Hval. Ze experimenteert er veel mee, zet er veel effecten op. Ik zou haar graag eens live willen zien, om te kunnen zien hoe ze te werk gaat en welke pedalen ze gebruikt. Ze snijdt thema's aan die door anderen niet zo snel worden opgepakt, zoals menstrueren, dat is cool.

WIFE - Standard Nature

WIFE is een maand met ons op tour geweest. Het is het soloproject van James Kelly die eerst in de blackmetalband Altar of Plagues zat. Hij is iets compleet anders gaan doen. Zijn eerste plaat onder de naam WIFE is volledig elektronisch. Het is heel dynamisch, experimenteel en ook wel desoriënterend. Ik vind hem heel goed. Het is misschien iets compleet anders dan wat wij doen en misschien daarom een vreemde keuze om samen op tour te gaan, maar toch paste het goed. We kijken allebei verder dan onze eigen horizon. Het was wel spannend wat het publiek ervan zou vinden. De metalscene is, net als veel andere scenes, soms wat elitair en staat niet altijd open voor andere genres. Maar de reacties waren goed.

True Widow - Avvolgere

True Widow heb ik leren kennen via mijn beste vriend. Hij was hun tourmanager toen ze in Europa speelden. Dat was een paar jaar geleden, sindsdien volg ik ze op de voet en spelen we ook weleens shows samen. Ze maken stoner. Daar hou ik niet per se van, maar Avvolgere vind ik toch een erg goede plaat. Dat komt omdat ik er steeds nieuwe dingen in hoor, de zanglijnen zijn goed en live zijn ze hard en zelfs een beetje lijp.

Nicolas Jaar - Sirens  

Precies toen hij in AB in Brussel speelde, waren wij op tour. Al mijn vrienden waren erbij en ik heb er alleen maar goede verhalen over gehoord. Ik was er zo graag bij geweest. Net als zijn vorige plaat is het er eentje waar je naar blijft luisteren. Je wordt er met je complete aandacht in gezogen.