Tech

FireChat is de enige app die je deze zomer nodig hebt

bron

“Kankerjood.” Iemand die Kevin heet en volgens Firechat in Rotterdam woont is de eerste die me begroet als ik de app open. Niet de meest hartelijke manier om iemand te verwelkomen op een app die werkt op het ‘internet’ van de toekomst, maar whatevz, Kevin zal vast zijn redenen hebben. Er is iets bijzonders aan Firechat, iets wat het anders maakt dan je Line’s, WhatsApps en Telegrams van deze wereld: Firechat werkt ook als je géén 3G of wifi-netwerken in de buurt hebt. Mits er andere mensen zijn, natuurlijk, want die zijn nodig om een mesh network op te zetten. 

Mesh-netwerken zijn een soort alternatief voor het internet, alleen werken ze op een fundamenteel andere manier. In plaats van met je computer verbinding maken met allemaal gecentraliseerde databases, bestaat een mesh-netwerk uit allemaal individuele ‘nodes’ of knooppunten, die direct met elkaar verbinden. Je koppelt dus je computer aan een andere computer, en die kan je weer doorkoppelen met andere computers waar die aan gekoppeld zit.  

Videos by VICE

Stel dus dat ik iets wil chatten naar mijn collega die tegenover me zit, “Je tieten zien er vandaag lekker uit,” ofzo. Normaal gesproken zou ik dat met Google chat doen, wat betekent dat mijn bericht via de wifi naar de router gaat, door de ISP doorgestuurd wordt naar een Google-server, daar bekeken wordt door de NSA, en vervolgens weer datzelfde pad omgekeerd afgaat naar de computer van mijn collega. Maar als we allebei op een mesh-netwerk zouden zitten, gaat dat bericht via wifi of bluetooth direct naar de computer tegenover me. Je computer wordt dus in feite zelf een verzendende en ontvangende router, evenals andere computers in het netwerk. 

Het netwerk werkt daardoor ook als een soort ketting waar dingen mee doorgegeven kunnen worden. Zoals internet. Stel ik heb een internetverbinding, maar Anja, die driehonderd meter verderop zit, niet, dan zouden we een mesh-netwerk kunnen maken met een aantal mensen met apparaten die kunnen verzenden en ontvangen tussen ons in, waardoor ik dus mijn internetverbinding doorgeef aan iemand, die het via zijn computer doorgeeft aan iemand anders met een mobiele telefoon, die vervolgens weer verbindt met Anja. 

Dit betekent niet alleen dat er een verbinding gemaakt wordt die in principe veilig is voor spionage door derde partijen, maar ook dat de netwerken extreem robuust zijn. En bovendien in te zetten op plekken waar er verder geen verbindingen zijn met het internet. Je zou je dus voor kunnen stellen dat zo’n soort netwerk extreem goed van pas kan komen in rampgebieden of bij protesten waar toegang tot mobiele netwerken wordt afgesloten. Of op plekken waar er geen of slechte 3G-verbindingen zijn, zoals festivals, voetbalwedstrijden of Haarlem. Serieus, ik was daar laatst en toen was er nergens internet. Hoe leven mensen daar? 

Anyways, een mesh-netwerk biedt daarnaast het voordeel dat het turborobuust is. Om een opgezet netwerk plat te leggen moet je namelijk alle nodes uitschakelen. Allemaal. 

Natuurlijk moet je om niet bespioneerd te worden zelf een privé-netwerk opzetten, met mensen die je vertrouwt – iets wat (nog) niet mogelijk is met Firechat. Bovendien gebruikt de app alle mogelijke verbindingen die voorhanden zijn, dus als er internet is, dan gebruikt het internet. Vandaar de onvriendelijke begroeting van Kevin. Ik was niet in Rotterdam en ik betwijfel of er tussen mijn kantoor en 010 allemaal mensen zitten die de app open hebben staan om mij met Kevin te verbinden.

Een ander nadeel van Firechat zit ‘m erin dat je geen privé-gesprekken kan voeren. Je hebt alleen een soort megachat waar iedereen inzit (waaronder Kevin) en eentje die je verbindt aan mensen die dichtbij zijn. Hoe dichtbij weet ik niet, maar ik neem aan dat de app gebruik maakt van Bluetooth, wifi en andere mensen in de buurt om het bereik te vergroten. Eigenlijk is de app dus alleen handig op plekken waar veel mensen tegelijk zijn, die niet allemaal tegelijk willen chatten. 

Zoals op festivals. Ik denk dat het een perfecte oplossing is om in verbinding te blijven en verloren mensen te vinden als “linksvooraan bij de eerste paal” niet werkt. En daarmee dus een perfecte manier om mesh-netwerken naar de mainstream te brengen. 

Niet dat dat niet al een beetje gebeurt: in de Red Hook-wijk in Brooklyn bestaat al sinds 2011 een netwerk dat ineens populair werd nadat de orkaan Sandy een groot deel van de telecommunicatie uitschakelde. En in Spanje is er zelfs een mesh-net met 24,000 aangesloten gebruikers die hun verbindingen delen. 

Ondanks die redelijk succesvolle projecten blijft mesh-net toch een beetje een undergroundding. Maar door apps als FireChat zou hier verandering in kunnen komen. Wat goed is, want mesh-netwerken kunnen alleen groeien als veel mensen zich aansluiten. Hopelijk zien we daar echter de waarde van in zonder dat we de chaos en ellende van een ramp hoeven mee te maken. Al zou Kevin me dan misschien niet uitschelden.