Tamagotchi
Alicia Kostoglou. Alle foto's door de auteur.
Tamagotchis

Deze Tamagotchi-fokker heeft al honderden digitale eieren verzameld

"Ik heb mijn Tamagotchi's altijd bij me op tafel liggen. Mijn collega's weten dat ze er gewoon bij horen."


Alicia Kostoglou, 24 jaar, woont in een rustige buitenwijk van de Belgische stad Charleroi, met bakstenen rijtjeshuizen zover als je kan kijken. Kostoglou werkt als sportleraar voor kinderen met een beperking, en heeft daarnaast een hobby die soms voelt als een tweede baan.

“Elke ochtend maak ik ze wakker, ik kijk of ze honger hebben en ruim op als ze gepoept hebben,” zegt ze. “Ik geef ze een bad, dan maak ik hun huis schoon of ik speel met ze.” Kostoglou heeft het niet over haar kinderen of puppy's, maar over haar Tamagotchi's. Ze verzorgt er momenteel vier tegelijk – terwijl we met elkaar praten houdt ze er in beide handen een vast, en draagt ze er ook twee om haar polsen.

Advertentie

Tamagotchi’s werden in 1996 gelanceerd door de Japanse speelgoedfabrikant Bandai. Het zijn digitale huisdiertjes die in een eivormig apparaat leven. In het begin van de jaren 2000 veroverden ze de wereld: elk kind wilde er één. En omdat het in leven houden van Tamagotchi’s toewijding en routine vereist, heeft elk kind z’n Tamagotchi minstens een miljoen keer zien sterven. Als de behoeften van een Tamagotchi worden genegeerd, gaan ze simpelweg dood, vaak tot grote schrik van hun eigenaar.

Photo de Sarah Spitz

Kostoglou houdt een paar van haar nieuwste digitale huisdieren vast.

Kostoglou, daarentegen, is een echte pro: de beestjes die ze nu verzorgt zijn eigenlijk de achter-achter-achter-kleinkinderen van haar originele Tamagotchi’s. Als Tamagotchi-fokker wil ze haar wezentjes niet alleen in leven houden: als ze volwassen zijn zorgt ze ervoor dat ze met elkaar trouwen en vervolgens ook kinderen krijgen, zodat die op hun beurt weer kunnen opgroeien en zich voort kunnen planten. 

Kostoglou's persoonlijke record tot nu toe is 65 generaties achter elkaar. Ze toont ons het bewijs van een van de bloedlijnen die ze is begonnen door batterijtjes in een ‘voorouderapparaat’ te stoppen.

“Als ik ze alle vier tegelijk aan heb staan, kan het een half uur duren voor ik heb ontbeten,” zegt ze. Zelfs op haar werk, meestal tijdens haar lunchpauze, moet ze ze vaak even bekijken. “Ik heb mijn Tamagotchi's altijd naast me op tafel liggen, ik kan naar ze kijken en tegelijkertijd een verhaal vertellen,” zegt ze. “Mijn collega's weten dat het gewoon een deel van mij is, het is hoe ik werk.” Zelfs tijdens ons gesprek blijft ze kijken, zoals iemand die de hele tijd zijn telefoon checkt.

Advertentie

Boven laat Kostoglou ons haar collectie Tamagotchi’s zien. Het zijn er 23, allemaal uitgeschakeld – een groep roze, gele en blauwe speeltjes, sommige met decoratieve kettingen. In elk van deze plastic eieren liggen tientallen generaties virtuele huisdieren te slapen. Als Kostoglou haar kudde Tamagotchi’s wil uitbreiden, zet ze haar oude digitale huisdieren weer aan en start ze de bloedlijnen op waar ze gebleven was.

Misschien vraag je je nu wel af: hoe word je in godsnaam een Tamagotchi-fokker? Voor Kostoglou begon het allemaal toen ze zeven jaar oud was. Het was 2004, we luisterden naar ‘Yeah!’ van Usher op onze iPods en Tamagotchi's veroverden basisscholen en middelbare scholen over de hele wereld. Kostoglou's moeder was niet zo gecharmeerd van deze rage. Ze wilde liever dat haar dochter buiten ging spelen in plaats van de hele tijd achter een scherm door te brengen.

Maar Kostoglou was een slim kind en vond een bondgenoot in haar grootmoeder, die haar voor haar verjaardag haar eerste Tamagotchi gaf. Twee weken later waren er niet minder dan 25 generaties Tamagotchi’s geboren in dit kleine roze ei.

“Ik was zo druk bezig met die Tamagotchi dat ik de geheugenkaart heb opgeblazen,” herinnert Kostoglou zich. “Wat ik ook probeerde, het ding viel niet te repareren.” Gelukkig schoot haar oma haar te hulp en gaf haar een tweede kans. “Dit is de laatste die je krijgt!” waarschuwde haar moeder haar. Spoiler: dat was het niet. Deze tweede Tamagotchi was het gouden ei voor Kostoglou: ze realiseerde zich dat ze de virtuele wezentjes kon fokken. Die dag werd haar kleine imperium geboren.

Advertentie
Une partie de sa collection. Photo de Sarah Spitz

Een deel van de collectie.

Kostoglou heeft haar Tamagotchi-fokkerij in de afgelopen drie jaar verdubbeld. Ze heeft een heel systeem ontwikkeld: ze print nauwgezet de verschillende stambomen van de Tamagotchi's uit en plakt ze in een notitieboekje. Ze is gefascineerd door de eindeloze mogelijkheden die het spel biedt. “Ik probeer ongebruikelijke hybriden te maken,” zegt ze. “Soms probeer ik om een personage precies hetzelfde te maken als zijn vader of moeder. Maar dat is onmogelijk.” Ze heeft wel een stel cheatcodes verzameld, waarmee ze verschillende felbegeerde objecten kan krijgen.

Kostoglou deelt haar passie ook met een levendige gemeenschap van ongeveer driehonderd spelers, verzamelaars en fokkers op een Franse facebookgroep. Daarnaast volgt ze een paar Spaanse en Engelse Tamagotchi-liefhebbers op Instagram, met wie ze regelmatig speelafspraakjes regelt om haar virtuele kinderen tevreden te houden.

Les cheats code d'Alicia. Photo de Sarah Spitz

De cheatcodes van Alicia.

Kostoglou laat buiten haar Tamagotchi Pix zien. Deze vernieuwde versie van de cultklassieker werd in 2021 gelanceerd. De Tamagotchi Pix heeft een paar upgrades, waaronder een ingebouwde camera en aanraakknoppen. Hiermee kun je in augmented reality spelen, een beetje zoals in Pokémon Go, hoewel gebruikers hebben geklaagd dat de camera van te lage kwaliteit is voor deze functies.

Advertentie

Je kunt bijvoorbeeld foto's maken van twee ingrediënten en het ei een recept laten bereiden voor je huisdier, of je camera op een tuin richten en op die manier nieuwe personages vrijspelen. Zo speelde Kostoglou dus toch buiten, zoals haar moeder altijd al wilde. De moeder van Kostoglou heeft van haar kant de passie van haar dochter aanvaard, hoewel ze het nog steeds moeilijk vindt te begrijpen.

Kostoglou woont samen met haar vriend Jean-Michel Bertinchamps (31), en hij heeft al heel wat problemen gehad met al die plastic eieren om hem heen. “Het is meer dan een passie, het is een obsessie,” zegt hij. “Ze speelt de hele dag met ze, wat we ook doen of waar we ook heen gaan.” Hij heeft haar gevraagd om “tenminste tijdens de maaltijden en ’s nachts” een pauze in te lassen, in het belang van hun relatie. Een paar maanden geleden werd hij 's nachts nog gewekt door Tamagotchi’s die aandacht vroegen.

Kostoglou, aan de andere kant, is vastbesloten haar vriend net zo enthousiast over het spel te maken als zijzelf, en ze geeft hem regelmatig haar geliefde virtuele huisdieren in handen. Bertinchamps vindt zichzelf te oud voor dit volgens hem kinderachtige spel. Hij speelt liever FIFA op de PS4. “Er zit minder herhaling in,” zegt hij. Ieder zijn ding.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE France.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.