Muziek

We spraken Piet Junior over een huilbaby zijn en zijn liefde voor het kamp

'Die jongen van het kamp' was te gast in Het Vice Interview.
Wouter van Dijk
Amsterdam, NL

In onze serie ‘Het VICE Interview’ stellen we elke keer ietwat ongemakkelijke en zeer uiteenlopende vragen aan beroemde en/of interessante mensen. In deze aflevering spreken we rapper Piet Junior, aka ‘die jongen van het kamp’, over het zijn van een huilbaby, zijn haat voor Facebook-felicitaties en zijn liefde voor het woonwagenkamp.

VICE: Wat is het grootste wat je ooit hebt gesloopt?
Piet Junior: Voor onze laatste clip hebben we een auto gesloopt. Ik mocht helemaal los gaan. Ik zeg je eerlijk: dat voelt lekker. Het is toch een manier om je frustraties te uiten. Ik ben vooral een sloper van mijn eigen lichaam – ik rook en drink – maar ik ben geen vandalist. Ik heb respect voor dingen. Als ik een mooi oud gebouw met graffiti zie, vraag ik me altijd af: waarom? Ik vind dat zo zonde.

Advertentie

Als je morgen sterft. Wie is er dan niet welkom op je begrafenis?
Ik heb niet echt vijanden of zo. Ik ben niet iemand die een wrok koestert. Wat heb je eraan? Daar word je alleen maar gek van. M’n vader heeft me geleerd dat als iemand boos tegen je doet, dat je dan liefde moet teruggeven. Dan worden zij alleen maar bozer, en heb jij een goed gevoel.

Wanneer zei je voor het laatst tegen jezelf dat je nooit meer gaat drinken?
Ik ben echt een hele slechte leugenaar, dus waarom zou ik dat tegen mezelf zeggen? Ik weet toch dat ik weer ga drinken. Ik heb eigenlijk nooit echt een kater, dus ik kan ook niet echt tips geven over wat je moet doen. Meld je gewoon een dag ziek, omarm het. Behalve als je je eigen baas bent, want dan verhonger je.

Wanneer heb je voor het laatst ongelofelijk hard gejankt?
Ik ben niet echt iemand die helemaal gaat snikken en helemaal los gaat. Vroeger wel, toen was ik wel een huilbaby. Ik moest overal om huilen vroeger. Als ik met mijn moeder de stad in ging en ik kreeg geen speelgoed, dat was het ergste. Ik heb zo veel gehuild, dat ik het nu niet meer kan. Al mijn tranen zijn op.

Wanneer heeft er iemand voor het laatst tegen jou gezegd dat hij of zij trots op je is?
M’n moeder zegt het bijna elke dag. Daar doe je het toch uiteindelijk voor? Trots staat wel heel erg hoog in de reizigerscultuur. Ik ben trots dat ik een reiziger ben, ik ben trots dat ik uit Zwolle kom. Het zit gewoon in mij. Ik ben trots dat ik hier geboren ben. En ik ben trots dat ik van het kamp kom. Dat is mijn bloed.

Advertentie

Zijn er complottheorieën waarin je gelooft?
Vroeger wel, dan zat ik de hele nacht op YouTube. Ik werd toch ook echt bang van de illuminati, enzo. Ik denk wel dat er zoiets bestaat als een hele groep rijke mensen die meer weet. Dan praat ik niet over aliens ofzo, maar bijvoorbeeld dat coronavirus. Ik geloof best dat er mensen zijn die meer weten maar liever niets delen omdat ze geen paniek willen zaaien. Ik denk ook niet dat ze contact hebben met artiesten. Althans: ik heb nog geen aanbod gehad. Maar als jullie bestaan, kom praten. Kom maar naar het kamp. Ik weet alleen niet of je nog wegkomt als je een verkeerd aanbod doet.

Maakt de volgende zin af: het grootste probleem met jonge mensen van tegenwoordig is…
Dat ze helemaal gek zijn. Ik zie jongetjes van veertien met enorme messen. Dat kan gewoon niet. Als ik soms reacties lees van kinderen op Insta, en ik ga naar hun pagina, ze zijn maar twaalf. Ze lopen gewoon mensen uit te schelden met ziektes. Toen ik twaalf was waren er helemaal geen telefoons met internet. Toen keken we gewoon naar Alfred Jodokus Kwak, man.

Als jij een darter of kickbokser was met welk liedje zou je opkomen?
Bad Mood Rising. Dat is gewoon mijn plaat, ik voel me onverwoestbaar als ik die hoor. Ik denk gelijk: wie je ook bent, ik heb jou allang gezien. Ik weet allang wie jij bent. Jij gaat niet van mij winnen. Je bent geen probleem voor mij, ik ben zelf het probleem. Dat is wat je nodig hebt. Het straalt rebellie uit. Ik probeer zelf ook zulke muziek te maken, of in elk geval duidelijk te maken dat ik de foute schakel ben, en dat de fout niet ligt bij de maatschappij.

Denk je dat drank en of drugs gelukkig kunnen maken?
Ik ben echt anti-drugs. Kijk, ik heb geen problemen met het roken van een wietje, maar ik ken mensen in mijn familie die alcoholist zijn. En ik wil niet de hele grote broer of de dokter gaan uithangen, maar weet wel dat je naast je lichaam ook hele gezinnen kapot kunt maken met drank. En het erge is dat het ook niet weggaat. Alcoholist blijf je voor je hele leven, dus zelfs als je bent gestopt kun je nooit meer even gezellig een borreltje drinken.

Wat vind jij het leukste aan het internet?
Je kunt contact zoeken met iedereen, over de hele wereld. Kijk hoe chill FaceTime is. Maar, eerlijk: voor de rest is het alleen maar kut. Het neemt je hele sociale contact weg. Dieptepunt vind ik wel felicitaties op Facebook, en dat er dan van die ballonnetjes in beeld komen. Serieus? Je kunt toch wel een minuut nemen om even iemand bellen voor een felicitatie? Wat zou je doen als je een dag de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter mag lenen?
Het koningshuis fascineert me wel, dus ik denk dat ik hen een dag zou bespieden. Ze zijn voor de media altijd super gelukkig naar elkaar, maar ik vraag me af hoe het thuis zit. Hebben zij überhaupt wel een relatie met elkaar? Het ziet er zo geforceerd uit altijd. Ik zou daar misschien de hele dag wel binnen willen kijken, om te zien hoe hun leven is, los van het plaatje voor de media en hun officiële plichten.