Na de val van de Sovjet-Unie in de jaren negentig werden veel Lenin-monumenten gesloopt. Het leek erop dat iets waar miljoenen mensen zich zo sterk mee verbonden hadden gevoeld, plotsklaps zou verdwijnen. Hoewel er de nodige controverse rondom de Russische leider bestaat, blijft hij een belangrijk onderdeel van de Russische geschiedenis. Toen ik me realiseerde dat hij misschien wel volledig uit het straatbeeld en ons collectieve geheugen zou verdwijnen, begon ik door heel Rusland de monumenten te fotograferen.
De meeste standbeelden bleven uiteindelijk in tact, sommige zijn verplaatst, en slechts een handjevol is echt gesloopt of verdwenen – daardoor kon ik al een breed scala aan Lenins vastleggen. Alleen de arm-variaties al zijn eindeloos: met zijn arm hoog opgeheven in de lucht, met zijn armen achter zijn rug of met zijn handen in de zakken, en soms houdt hij een krant of zijn pet vast. Soms is hij zomers gekleed, soms draagt hij juist een warme jas. Soms is hij klein of als kind afgebeeld, soms juist levensgroot, in het wit, zwart, goud, roze, grijs of zilver. Ondertussen staat de teller van mijn Lenin-portretten op vierhonderd. Hieronder vind je een selectie van mijn standbeeld-beelden.
Advertentie
