We vroegen een RB Leipzig-ultra hatelijke spandoeken te recenseren

RB Leipzig wordt namelijk nogal gehaat. Die haat uit zich in boycots, overstroomde toiletten in de Red Bull Arena en zo af en toe een afgehakte stierenkop op het veld . Maar het protest is vooral te zien op de spandoeken van de ultra’s van bezoekende ploegen.

Elke keer als de Oost-Duitse ploeg een uitwedstrijd speelt, zijn er spandoeken in het stadion te vinden met harde teksten over het beleid van RB. De ultra’s van Leipzig reageren in het stadion niet op de provocaties, dus wij vroegen een lid van de zogenaamde “Red Aces” wat ze er allemaal van vinden. Malek is met zijn groep verantwoordelijk voor de sfeer in het stadion, maar ook zij hebben soms harde kritiek op de club – zoals de ultra’s van elke club als ze het niet eens zijn met het beleid. Hij beschrijft zijn supportersgroep als zelfstandig en vrij, terwijl de club dat eigenlijk helemaal niet wil. VICE Sports confronteerde supporter Malek met de spandoeken van andere supportersgroepen.

Malek: Dat was simpelweg een van de slechtste spandoeken ooit tegen RB. Het hele nazi-regime wordt zo gebagatelliseerd en hun misdaden worden met onze acties vergeleken. Dat is geen kritiek, dat is gewoon dom. Bovendien volgen wij niemand blindelings. Wij doen als ultra-groep wat we willen, we zijn onafhankelijk. We ondersteunen niet alles wat de club, of een andere Red Bull-club, doet. Natuurlijk staan we in eerste instantie altijd achter ze, want we moeten ook met ze samenwerken en praten. Maar onze club wordt nu als een hoopje stront gezien, maar dat is ook hoe wij dit soort acties van andere verenigingen zien.

Als je ‘Nee tegen RB’ zegt, waar zeg je dan ‘ja’ tegen? We zien veel van dit soort kritiek, maar het is nooit onderbouwd. FSV Frankfurt is daar wel beter in. Als ze zeggen dat ze niet naar Leipzig gaan omdat ze hun vrije mening niet in het stadion kunnen uitdrukken, dan kan ik dat beter begrijpen dan: “We gaan er niet heen omdat ze kut zijn.” Dat is te kortaf. Ze kunnen ons beter de grond in zingen en protesteren in het stadion dan zonder enige aanleiding een os slachten bij de cornervlag. Daar zeg je heel weinig mee.

Ik begrijp de angst voor de commercialisering van voetbal heel goed. Ook de kritiek dat Red Bull democratische waarden aan het vertrappen is, snap ik. Wij vinden het ook niet eerlijk hoe Salzburg en Liefering dankzij Red Bull opeens veel beter werden – maar ook de transferwereld vinden we niet eerlijk. Dus om nou te zeggen dat traditie hier sterft? De voetbalwereld staat nou eenmaal bol van geld, reclame en louche praktijken. Dat hele beeld dat tradities behouden moeten blijven, wordt altijd door weer tevoorschijn getoverd. Mij blijven alleen de sterke en goed gefundeerde meningen bij, en die van Bremen sloeg de spijker op de kop.

Ik weet niet van welke Dynamo-supportersgroep dat is, maar als je naar alle ultra’s van de club kijkt, durf ik te zeggen dat dat echt niet waar is. Ik ben zelfs blij dat wij niet zo zijn als zij. Ik ben liever geen onderdeel van een groep demente heikneuters op een staantribune, die traditionele mannelijkheidsrituelen hebben, hun vernietigingsfantasieën continu uiten en geweld verheerlijken. Daar doen wij niet aan. Wij hebben andere waarden en gaan op zoek naar ons eigen plekje in de voetbalcultuur. We moeten natuurlijk wat doen zodat we wel als ultra’s gezien worden, maar we moeten ons ook onderscheiden.

Met hen ben ik het zeker eens. Wij zouden graag meer inspraak willen bij de club. Niemand van ons is een van de zeventien ‘glorieuze leden’ die bepaalt wat er met de club gebeurt. Natuurlijk zijn er algemene vergaderingen, maar je moet ook naar de realiteit kijken. Over welke thema’s kunnen de fans echt beslissen tijdens deze bijeenkomsten? Maar bijna alle clubs zijn verdeeld onder allerlei aandeelhouders, dus de fans hebben niet veel te zeggen. Als er iets moet veranderen, heb je veel mensen nodig die willen strijden om uiteindelijk met de club om de tafel te gaan zitten. We hebben als fans een goede relatie met de club, dus er is nog wel iets mogelijk.

Persoonlijk vind ik dit soort ironische spandoeken heel grappig. We worden door de ultra’s gezien als het grootste kwaad van de commercialisering, terwijl wij daar niet veel mee te maken hebben natuurlijk. Het irriteert mij vooral dat we bekend staan als de meest gehate club. Het zou mooi zijn als er een sfeer was waarin we niet de hele tijd bang hoeven te zijn om het slachtoffer te zijn. Pesten kan altijd, maar hatelijk geweld zie je steeds vaker.

Ik twijfel of we over tien jaar worden erkend als aparte onafhankelijke ultra-groep of toch als onderdeel van de club. Daar hebben we helaas weinig over te zeggen. We hebben niet continu kritiek op onze eigen club, maar er is altijd wel iets te klagen. Het is belangrijk dat onze kritische blik niet verdwijnt. Je moet kritisch naar RB kijken, maar andere clubs moeten niet met een dubbele standaard meten bij onze club.

Onze club wordt gezien als het kwaad, maar dat is onzin. Net als het feit dat Red Bull verantwoordelijk zou zijn voor alle commercialisering in het voetbal. Het is een eenzijdige schuldprojectie, waarbij Red Bull als een soort duivel wordt gezien die alle tradities aanvalt.

Ik weet niet precies waar ze hier naar verwijzen. Als wij het nodig vinden om onze mening te geven over bepaalde dingen, dan doen we dat. Het maakt ons bijzonder weinig uit wat Darmstadt daarvan vindt. Soms is de vrijheid van meningsuiting hier beperkt, maar wij weten ook wanneer we moeten en kunnen zeggen wat we willen.

Als het te ver gaat, moet er zeker worden ingegrepen. Maar goed, de tegenstander gaat graag voor nogal botte uitspraken. Bij een wedstrijd tegen Köln was er een spandoek met de tekst “een sit-in genereert nog meer lawaai dan een bombardement in Dresden.” Dat gaat gewoon te ver. Ik denk dat het onze taak is om kritiek te geven op supportersacties. Dan maakt het niet uit of het om ons of de bezoekende fans gaat. Zonder arrogant te klinken, maar ik denk dat als wij er niet waren, er niemand in het stadion op dat soort discriminatie zou reageren.

We zijn allemaal via een andere weg in aanraking gekomen met RB. Sommigen van ons waren gewoon geïnteresseerd in voetbal, maar waren clubloos. Anderen hebben op jongere leeftijd de club ontmoet. Leipzig Lok was voor mij nooit een optie, omdat ik te weinig met de club gemeen heb – alleen al door hun nazi-banden. Ik zou nooit zo’n standpunt innemen in het stadion, omdat je dan makkelijk de verkeerde mensen tegenover je krijgt. Veel van de fundamentele waarden van Chemie deel ik wel, maar op een of andere manier belandde ik bij de eerste wedstrijd van RB tegen Jena in 2009 en ben ik nooit meer weggegaan. We hadden toen de kans om iets op te bouwen en niet een aparte kleine supportersgroep te worden waar men het idee heeft dat alles voorgekauwd is en er niks ontwikkeld kan worden.

Zo’n spandoek is mij dierbaarder dan de anderen. Die uitspraak over drankjes als Pfeffi ben ik het absoluut mee eens. Niet alleen Dresden, maar ook Leipzig is goede vrienden met Pfeffi. Tegen 5,0 heb ik persoonlijk ook niks. Wie Red Bull wil drinken, moet vooral Red Bull gaan drinken. Ik ben er zelf geen fan van. Het is ook onzin dat we meer Red Bull zouden drinken uit passie voor onze club. We krijgen geen gratis Red Bull bij het stadion, en we vullen de buschauffeur er niet mee bij uitwedstrijden. Als ik mocht beslissen wie de hoofdsponsor was, had Pfeffi of Club Mate een veel grotere kans gehad.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.