Het Marsdieet zal bestaan uit aardappelen, insecten, algen en paddenstoelen

Het is hartstikke moeilijk en ook nog eens peperduur om iets vanaf ons Aardoppervlak de ruimte in te sturen, en dat is zelfs nog erger voor reizen naar Mars.

Op het Internationale Ruimtestation zijn astronauten bijvoorbeeld, op het recyclen van lucht en water na, voor alles volledig afhankelijk van de Aarde. Gezien de grote afstand, lange reistijd en hoeveelheid energie die nodig is voor de toervoer, moet hier iets aan gebeuren voor we naar Mars kunnen gaan. 3D printen kan voor een deel in het levensonderhoud voorzien (vooral als we lokale bouwmaterialen kunnen gebruiken), maar er moeten toch hulpstoffen worden vervoerd of gedolven uit de omgeving.

Gelukkig heeft Mars zowel water, in de vorm van ijs, en een dunne maar bruikbare atmosfeer vol kooldioxide, die kan worden omgezet in zuurstof en methaan om te gebruiken als brandstof voor voertuigen en raketten. De ware uitdaging is voedsel. We moeten jaarlijks ongeveer 1000 kilo voedsel per Marsbewoner sturen – wat dus bestaat uit bevroren voedsel, waarschijnlijk niet de meest gezonde en smakelijke optie. De vestiging van zes Marsbewoners zou afhankelijk zijn van een jaarlijkse voedselbezorging met het gewicht van vijftien Curiosity Rovers aan droog voedsel.

Koken op Mars. Video: Andrew Rader/YouTube

Al het voedsel dat we op Mars kunnen verbouwen hoeft niet van Aarde te komen. Aangezien daar water is, willen we ons focussen op de landbouw van eten met veel calorieën, een hoge voedingswaarde, of lekker eten die goed is voor het moraal. Al dit eten moet ook nog eens makkelijk te verbouwen zijn in een kleine ruimte, terwijl we bevroren en droog voedsel en vitaminen vanaf Aarde blijven sturen.

Veeteelt is praktisch geen optie, tenzij de dieren heel erg klein zijn. Krekels zijn hiervoor de beste optie. Ze eten weggegooid plantaardig materiaal, zijn makkelijk in een paar weken te fokken in een kleine ruimte, en hebben nauwelijks water nodig. Ze zijn daarnaast gezonder dan rundvlees, met meer proteïne, omega-3, vitaminen als ijzer en magnesium, en minder vet.

Andere kleine dieren zoals slakken kunnen ook op het menu. Een aquacultuur met mosselen, schaaldieren en spirulina blauwalgen ronden het dieet van de Marsbewoners af.

Hoe zit het met planten en schimmels? Er zitten heel veel vitaminen in paddenstoelen en ze hebben geen licht nodig. Zoals is te zien in The Martian, zijn aardappelen ook een goede keuze en die groeiden zelfs al in een experiment met een nagebootste Marsbodem in een kas op Aarde. Ze zitten daarnaast ook vol met vitaminen en wat proteïne. Je kan een jaar lang overleven door alleen maar aardappelen te eten, hoewel je dan uiteindelijk wel last krijgt van een tekort aan vetten, de vitaminen A, D en B-12.

Koken op Mars: aardappelen. Video: Andrew Rader/YouTube

Maar dan nog kunnen aardappelen zorgen voor de benodigde calorieen, zoals ze al eeuwen doen op Aarde. Strooi een paar krekels over de aardappelpannenkoeken, slik een vitaminepil en je hebt een mooi uitgebalanceerde maaltijd.

Of leen een recept van de Ieren uit de negentiende eeuw en meng aardappelen met melk: in dit geval gedroogde melk van de Aarde, het liefst de vette variant. Op een vreemde manier houden aardappelen en melk elkaar goed in evenwicht. Idealiter heb je ook nog wat andere voeding natuurlijk, al is het maar om de tergende monotome aardappelsmaak uit je mond te verdriijven.

Een permanente nederzetting op Mars zal voor een lange tijd afhankelijk blijven van de Aarde. Maar hoe meer we daar kunnen produceren hoe waarschijnlijker een Marsmissie uiteindelijk is. Ons dieet is een groot deel van de oplossing.