Het is mijn baan om loterijwinnaars het goede nieuws te vertellen

Elke loterij ter wereld heeft zijn eigen Gaston Starreveld, iemand die de winnaars op mag bellen om te vertellen dat hun leven er voor altijd anders uit zal zien. In Australië is Matt Hart één van deze gelukkigen. Hij werkt bij de grootste loterij in Australië, The Lott, en elke dag mag Matt bijzondere en vaak emotionele telefoontjes plegen.

In zijn carrière heeft Matt zo’n vierhonderd mensen gebeld, met elke keer een bijzondere reactie en uniek verhaal. Wij spraken Matt om te horen hoe dat is en wat hij hierdoor heeft geleerd over geluk.

VICE: Hey Matt, hoe voelt het om geld weg te mogen geven?
Matt Hart: Het voelt alsof je de kerstman, tandenfee en paashaas in één bent als je iemand blij mag maken met zoveel geld. Als je erover nadenkt is het best raar dat wij elke dag iemands leven op z’n kop zetten met het nieuws dat ze een megaprijs hebben gewonnen en nu miljonair of zelfs multimiljonair zijn. Wij krijgen hierdoor een klein kijkje in iemands leven – het is een enorme emotionele ervaring, mensen vertellen ons waar ze op hoopten en van droomden als ze ooit een miljoen zouden winnen.

Wat is het mooiste verhaal dat een winnaar je ooit heeft verteld?
Vorig jaar heeft een telefoontje mij echt doen beseffen wat de kracht van geld kan zijn. Ik vertelde een vrouw dat ze zes ton had gewonnen waarna ze begon te huilen – maar het was echt een heftige huilbui. Het klonk niet alsof ze huilde van geluk. Tijdens ons gesprek vertelde ze mij dat ze kanker had en stervende was. Haar tranen waren een vorm van opluchting en geluk omdat het geld betekende dat haar man niet meer hoefde te werken en ze samen tijd door konden brengen om alles van hun bucket list af te werken. Het was één van de meest emotionele telefoontjes die ik ooit heb gehad, omdat heel duidelijk was wat deze winst voor haar betekende. Als ik aan haar terug denk word ik nog steeds emotioneel.

Wat is de leukste reactie die je hebt gehad?
Vaak doet een groep vrienden of een stel collega’s gezamenlijk mee. Het is altijd leuk als ze de winst en de ervaring samen delen. Er was ooit een groep vrienden uit Zuid-Australië die echt helemaal door het lint gingen toen ze hoorden dat ze hadden gewonnen. Ze schreeuwden de longen uit hun lijf en sprongen een gat in de lucht. Ik denk dat iedereen in de buurt de jongens toen heeft gehoord.

Heb je iemand ooit moeten overtuigen dat je echt bij de loterij werkt?
Ja, dat gebeurt best vaak. Dat heeft waarschijnlijk met twee dingen te maken: mensen geloven niet dat zoiets hen ooit zal overkomen, of ze zeggen dat ze nog nooit iets hebben gewonnen, laat staan de loterij. De eerste man die ik in Sydney belde dacht dat ik een grap met hem uithaalde en zei, “Als je mij nog een keer belt bel ik de politie!” en hij hing op. Uiteindelijk is het geld wel bij de man terecht gekomen en heeft hij nog vaak z’n excuses aangeboden. Mensen geloven het vaak pas als het geld daadwerkelijk op hun rekening staat.

Geven mensen alles gewoon in één keer uit?
Eén van de grootste misverstanden is dat mensen het geld meteen over de balk gooien. Maar als we ze jaren later nog een keer spreken blijkt vaak dat ze het juist heel verstandig hebben uitgegeven. Het lijkt wel alsof de angst om het geld niet goed te besteden hen dwingt om de juiste beslissingen te nemen en te zorgen dat ze er nog lang van kunnen genieten. Een vrouw die ooit had gewonnen ging een nieuwe deur voor haar auto kopen, maar niet een hele nieuwe auto. Ze zei: “Er is niets mis met mijn auto, ik heb alleen een nieuwe deur nodig.”

Wat zijn de interessantste manieren waarop mensen hun winst hebben uitgegeven?
We hebben heel wat bijzondere winnaars gehad. Er was ooit een jongen die een Boeddhistische monnik wilde worden. Een andere winnares kocht een kristallen halsband voor haar hond omdat ze tijdens het kopen van hondenvoer een lot had gekocht en geloofde dat haar hond ervoor had gezorgd dat ze had gewonnen. Ik vroeg een andere winnaar wat hij met zijn geld ging doen en hij zei: “Oh, ik ga naar de tandarts.” Mijn favoriet was een man uit de stad Darwin die zei: “Ik ga mijn haar laten knippen.” Het leek zoiets kleins en hij zat er al heel lang mee in zijn hoofd, maar hij had er gewoon nooit de middelen voor.

Word je ooit immuun voor de emoties die bij deze baan horen?
Nee, nooit. Het is gewoon iets heel bijzonders. Je kan nooit op maandagochtend denken: oh we moeten weer aan het werk. Het is moeilijk om de maandagmorgen-blues te hebben als je miljoenen dollars mag weggeven. En omdat je met mensen te maken hebt weet je nooit echt waar je aan toe bent, want het is elke keer weer een verrassing wie er aan de andere kant van de lijn hangt.

Hoeveel winnaars denk je gebeld te hebben en hoeveel geld heb je voor de loterij weggegeven?
Ik gok zo’n acht tot tien per week. Daarvan wint het merendeel tienduizend dollar – de grootste prijs die ik ooit weg heb mogen geven was vijftig miljoen.

Vertel je mensen op feestjes wat voor baan je hebt?
Ja. Ik ben vaak recht voor z’n raap en vertel dat ik lotto-winnaars bel voor de kost. Iedereen is er dan op gebrand dat ik hun telefoonnummer heb voor het geval ik ze een keer moet bellen. Vele aspecten van een loterij intrigeren mensen. Ze zijn gefascineerd door de balletjes, en hoe de trekking en de machine werken. Maar uiteindelijk zijn mensen vooral geïnteresseerd in de loterij omdat we allemaal graag dromen van de dingen die we zouden doen als geld geen rol zou spelen.

Heeft deze baan invloed gehad op hoe je over geluk denkt en hoe je naar de waarde van geld kijkt?
Ik geloof niet in geluk. Het is een kansspel dus het kan wel of het kan niet gebeuren. Als je deel wilt nemen aan het spel moet je gewoon meedoen. Soms heb ik het gevoel dat ik een beetje luchtig over cijfers doe. Zo van oh ja, ik geef even zeshonderdduizend dollar weg. Maar dan realiseer ik mij hoeveel geld dat eigenlijk is. Omdat we met zoveel verschillende prijzen te maken hebben vergeet je de werkelijke waarde van geld weleens.