We spraken Ali Boussaboun over discriminatie, homofobie en Hakim Ziyech

Ali Boussaboun heeft het prima voor elkaar. De voormalig spits van clubs als ADO Den Haag, Feyenoord, FC Utrecht en NAC Breda woont tegenwoordig in Moerwijk in Den Haag, de stad waar hij is opgegroeid. Ali voetbalt nu alleen nog op zondag bij GSC EDSO en in een zaaltje bij Multicult. Hij brengt vooral veel tijd door met zijn dochter Siënna en vliegt regelmatig naar Marokko. Daar heeft hij wat zaakjes in onroerend goed, gewoon voor de lol.

Ali hoeft niet meer meer hard te werken. Zestien jaar lang speelde hij in de Eredivisie, met tussendoor twee lekkere uitstapjes naar Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten. Tot voor kort deed hij ook af en toe een klusje als scout voor de Marokkaanse voetbalbond. Ali zegt zelf dat hij altijd verstandig is geweest met zijn geld, want het extravagante leven van een profvoetballer trok hem nooit zo. Geef Ali maar gewoon Moerwijk, zijn dochter en een pleintje om op te voetballen.

Ali geniet van het leven, maar hij vindt wel dat het de verkeerde kant op gaat met de wereld. VICE Sports sprak met hem af op een terrasje in Den Haag.

VICE Sports: Hallo Ali, hoe is het leven?
Ali Boussaboun: Met mij persoonlijk gaat het goed, ik doe het rustig aan. Tot voor kort scoutte ik af en toe spelers in Nederland voor de Marokkaanse voetbalbond, maar daar ben ik begin dit jaar mee gestopt. De communicatie was moeilijk. Ze spreken geen Engels, dus alles moest in het Frans. Als je alles moet mailen via Google Translate, wordt het al gauw een lastig verhaal.

Welke spelers heb je ze getipt?
Ik heb Hakim Ziyech doorgegeven en heel veel andere spelers die nu doorgebroken zijn of worden gelabeld als grote talenten. Vroeger brak er eens in de zoveel tijd een Marokkaans talent door, nu breken ze door bij bosjes. Dat is mooi om te zien. Over het algemeen hebben de Marokkaanse spelers iets extra’s. Niks ten nadele van de Nederlandse spelers, maar het is gewoon zo. Marokkaanse spelers zijn technisch vaardiger, avontuurlijker, doen meer op intuïtie. Kijk maar naar Hakim Ziyech, al die clubs hebben lopen slapen.

Ajax heeft mazzel gehad dat ze hem nog konden halen.
Ja joh, het gaat helemaal nergens over, wat Ajax doet qua aankopen. Ziyech hadden ze al lang moeten halen. Geen van hun middenvelders had een individuele actie in huis. Allemaal tikkie breed, tikkie terug, lopen, lopen, lopen. Niemand die een man kan uitspelen. Daarom worden ze weggespeeld door een ploeg als FC Rostov. Amin Younes is de enige die iemand kan passeren, verder niemand. Abdelhak Nouri is ook een speler die iets kan creëren, maar hij heeft nog geen kans gekregen.

Hoe denk je dat Ziyech het gaat doen bij Ajax?
Als hij een vrije rol krijgt, gaat hij het goed doen. Die jongen heeft zoveel talent. Ik heb bij Ismaïl Aissati en Nourdin Boukhari wel gezien dat het Ajax-publiek bepaalde spelers helemaal uitfluit als het slecht gaat. Ik ben bang dat ze Ziyech aanpakken als het straks een keer niet goed loopt. Maar Ziyech is mentaal heel sterk, anders had hij niet zo’n prestatie neergezet bij FC Twente toen de club om hem heen helemaal naar de klote ging.

Bedoel je dat er gediscrimineerd wordt?
Ja, daar ben ik van overtuigd. Ik kan me een wedstrijd herinneren van Ajax tegen Internazionale, toen Nourdin nog bij Ajax speelde. Het ging een tijd goed met Ajax, maar op een gegeven moment ging het minder lopen. Meerdere spelers van Ajax begonnen de bal te verspelen, maar elke keer als Nourdin de bal kreeg, werd hij opeens massaal uitgefloten. Dat was geen toeval. Bij Feyenoord zag ik dat niet, maar bij FC Utrecht zag ik bijvoorbeeld hoe donkere spelers als Robin Nelisse en Leroy George sneller werden uitgefloten. Bij Den Haag precies hetzelfde. Dat heb ik nooit begrepen.

Hoe ging dat in de kleedkamers?
Daar heb je geen last van racisme. Een voetbalteam is een perfecte samenleving, in mijn ervaring. Moslims, Hollanders, Surinamers, iedereen lacht met elkaar en kan met elkaar overweg. In voetbalteams is er wederzijds respect. Je ziet elkaar nog meer dan dat je je eigen familie ziet.

Waarom denk je dat er in de voetballerij bijna nooit iemand uit de kast is gekomen?
Het is toch een beetje een machowereld. Ik begrijp het wel dat het lastig is om het openbaar te maken als je homo bent. Je komt stadions binnen met dertig-, veertigduizend man. Wat er dan allemaal gezegd en geschreeuwd wordt… Ik snap dat ze het voor zich houden.

Jij denkt dus dat het vooral met de supporters te maken heeft?
Ik denk dat het ook wel met de spelers te maken heeft. Mensen kunnen wel zeggen dat ze het accepteren, maar op het moment dat het erop aankomt, voelen ze zich toch ongemakkelijk tijdens het omkleden en douchen. Dat zal je altijd houden, maar dat is niet omdat je een hekel aan homo’s hebt.

Hoe kijk jij zelf naar homoseksualiteit?
Ik ben moslim. Ik ben gelovig en mijn geloof zegt eigenlijk dat het niet goed is, dus ik ben er geen fan van. Maar ik beoordeel mensen vooral op hun karakter. Als er twee gasten zijn, de een moslim en de ander homoseksueel, dan heb ik meer respect voor de homo als hij een beter karakter heeft, ondanks dat de ander moslim is. Ik ben niet zo bekrompen. Ik laat iedereen in zijn waarde. Of het nou een jood, homo of een Marokkaan is.

Dat klinkt toch een beetje tegenstrijdig. Je zegt dat je iedereen in zijn waarde laat, maar je zegt wel dat homoseksualiteit niet goed is, vanwege je geloof.
Laat ik het zo zeggen: ik leef al mijn hele leven in Nederland, dus ik heb er al mijn hele leven mee te maken gehad. Het is niet zo dat ik zeg: nou, dat is leuk. Ik ben gewoon eerlijk. Maar ik ben niet tegen ze, ik zal homo’s nooit lastig vallen. Zo zit ik niet in elkaar. Ik ben niet iemand die mensen haat. Ik gun iedereen het beste. Maar als je me vraagt of ik het er mee eens ben, ga ik niet zeggen dat ik het er mee eens ben, want ik ben een gelovig iemand en mijn geloof zegt eigenlijk dat het niet goed is. Maar je moet ze respecteren en in hun waarde laten.

Laten we het weer over voetbal hebben. Er zijn heel veel goede Marokkaanse voetballers, maar relatief weinig halen de top. Hoe komt dat?
Marokkaanse jongens zijn wat gevoeliger. Gertjan Verbeek heeft het laatst heel mooi verwoord. Hij zei: “Het zijn geen jongens die je voor de groep aan moet pakken in de kleedkamer, dan voelen ze zich in hun ziel aangetast.” Dat is ook zo. Maar als je hun vertrouwen wint, dan gaan ze door muren voor je. Zo was ik ook.

Zijn er te weinig trainers die dat begrijpen?
Ja. Heel veel trainers hebben zoiets van: my way or the highway. Maar zo werkt het niet. Een goede trainer managet een elftal. Iedereen heeft een ander karakter en dus een eigen aanpak nodig. De een heeft een aai over de bol nodig, de ander moet je onder vier ogen spreken. Kijk naar José Mourinho, hij is een echte manager. Hij weet zijn spelers zo te prikkelen dat ze voor hem door het vuur gaan.

Het Nederlandse trainersgilde is verre van divers. Wat vind je daarvan?
Kijk naar een Patrick Kluivert, een Michael Reiziger, een Aron Winter, een Edgar Davids. Die gasten hebben overal gevoetbald, maar ze krijgen geen kans als hoofdtrainer in Nederland. Clarence Seedorf is het beste voorbeeld. Over de hele wereld wordt hij op handen gedragen, maar in Nederland wordt hij uitgekotst. Als Seedorf een blanke Nederlander was geweest, had hij een standbeeld gehad. Maar Seedorf is een Surinamer. Hoe je het ook wendt of keert: je bent nooit hetzelfde. Je wordt niet gezien als een echte Nederlander. Jonge Marokkaanse jongens die hier geboren zijn, worden niet gezien als Nederlanders, ook al hebben ze een Nederlands paspoort en spreken ze beter Nederlands dan Marokkaans.

Het lijkt er de laatste tijd op dat die wig alleen maar groter wordt. Je hebt je eerder al fel uitgelaten over Geert Wilders. Wat vind je van zijn partijprogramma?
Een A4’tje, dat kan toch niet. Ik vind het echt ongelofelijk dat die man nog niet berecht is om wat hij allemaal zegt. Als alles wat hij zegt over joden zou gaan in plaats van over de islam en Marokkanen, had hij al lang vastgezeten. Maar moslims en Marokkanen zijn makkelijke doelgroepen. Wij hebben niet dezelfde rechten. Als jij oproept tot minder, minder, minder, is dat discriminatie en oproep tot haat. Niets meer, niets minder.

Toch staat hij er goed voor in de peilingen.
Ik begrijp niet dat mensen hem geloven. Ik zie hier in Moerwijk dat mensen hem volgen die juist altijd naast Marokkanen en Turken hebben gewoond en nooit problemen hebben gehad.

Moet jij eigenlijk niet gewoon de politiek in gaan?
Ik ben niet echt met politiek bezig, maar ik volg het wel. We moeten niet vergeten dat we hier in Nederland altijd bij elkaar zijn geweest. Media en politici drijven het volk nu uit elkaar. Ik kwam hierheen in 1983. Als er een verjaardag was, brachten we koekjes naar de buren. Een buurvrouw breidde truien voor ons, een buurman timmerde soms een kastje of zo in elkaar voor ons. Het was heel close. We hadden nooit problemen.

Maak je je zorgen over de wereld waarin je dochter Siënna opgroeit?
Ja, natuurlijk. Dan kijk ik naar mijn kleine en denk ik: hoe zou het straks voor haar zijn?

Wat moeten we doen, Ali?
We moeten ophouden met een wij en een zij. Wij zijn een, de mensheid. Het belangrijkste is dat we elkaar moeten respecteren. We moeten geen onderscheid maken of iemand een hoofddoek draagt, hanekam heeft, homoseksueel of joods is. Laat iedereen leven hoe ze willen en heb respect voor elkaar. Ik proef zoveel frictie, haat en frustratie. Waar gaat dat heen? We worden gewoon vergiftigd, in plaats van dat we liefde voor elkaar hebben.

Dit is een interview uit de serie Het Nieuwe Leven, waarin gestopte profvoetballers vertellen over hun nieuwe carrières. Zie hier alle verhalen uit deze serie.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.