Toen Nikolay Mihaylov in de zomer van 2009 hoorde dat de Bulgaarse maffiabaas Georgi Stoilov een relatie had met zijn ex-vriendin Nikoleta Lozanova, kon het keeperstalent het niet laten om er in een interview een snedige diss uit te gooien: “Als mijn nieuwe vriendin een Ferrari is, is Lozanova een kapotte Trabant”.
Een dag later was het lachen Mihaylov vergaan. Hij moest onderduiken, had 17.000 pond schade aan zijn Ferrari – zijn auto, niet zijn vriendin – en moest worden geschaduwd door drie bodyguards. De maffiabaas kon kon het geintje duidelijk niet waarderen. Opvallend genoeg past deze The Godfather-achtige situatie wel bij Mihaylov, die in eigen land niet alleen bekend staat als een voormalig toptalent, maar ook als een glamourman die de spotlights niet mijdt.
Videos by VICE
Vanaf Nikolays geboorte stond eigenlijk al vast dat hij een keeper zou worden. Zijn opa Biserkeepte zijn hele carrière bij Levski Sofia in Bulgarije en was international. Nikolays vader, Borislav Mihaylov, was een gerenommeerde doelman die meer dan honderd interlands voor de nationale ploeg van Bulgarije speelde en op meerdere WK’s uitkwam. Tja, zeg dan als jonge jongen maar eens dat je liever bakker of elektricien wordt.
Nikolay Mihaylov kwam terecht bij Levski Sofia en maakte op zestienjarige leeftijd zijn debuut, ongekend jong voor een keeper. Ondanks dat hij de hele jeugdopleiding van de club had doorlopen, was hij onpopulair bij de fans van Levski. Ze dachten dat Mihaylov bij zijn club werd voorgetrokkendankzij zijn pa Borislav, de president van de Bulgaarse voetbalbond. Toen de keeper op zijn achttiende zijn debuut in de Champions League-wedstrijd maakte tegen Werder Bremen, maakte hij een enorme blunder. Hij kreeg een striemend fluitconcert en werd in de rust gewisseld. Later dat seizoen kreeg hij ook nog ruzie met zijn trainer, die hem bestrafte omdat hij te vaak de pagina’s van de Bulgaarse boulevardkranten sierde.
Het kwam dus goed uit toen Liverpool en Fiorentina in 2007 interesse toonden in de talentvolle keeper, die mede door alle negatieve publiciteit uit zijn thuisland wilde vertrekken. Hij besloot om bij Liverpool te tekenen, maar kreeg daar al gauw spijt van. Na aankomst bleek namelijk dat hij in Engeland geen werkvergunning kon krijgen. Dat voelt toch een beetje alsof je een mooi setje winterbanden koopt terwijl je helemaal geen auto hebt. Liverpool besloot daarom om Mihaylov te stallen bij FC Twente.
In Enschede kwam de keeper in eerste instantie op de bank terecht, aangezien levende legende Sander Boschker al zo ongeveer sinds de oerknal in het doel bij FC Twente stond. Bij afwezigheid van Boschker mocht Mihaylov in het seizoen 2008/2009 een paar keer opdraven. Het seizoen erna pakte hij in de Champions League-kwalificatiewedstrijd tegen Sporting Lissabon direct na zijn invalbeurt een strafschop. Maar tot een vaste basisplaats bij FC Twente zou het allemaal niet leiden voor Mihaylov.
Hij werd drie seizoenen achter elkaar door Liverpool aan FC Twente verhuurd, maar zat die jaren voornamelijk op de bank. Hij viel vooral naast het veld op. Zo wilde hij in een interview in 2009 een overstap naar concurrent PSV afdwingen, liet hij af en toe zijn Lamborghini per vrachtwagen overkomen uit Sofia als hij zin had om een stukje te rijden en was er de eerder genoemde fittie om een Playmate met een Bulgaarse maffiabaas.
Mihaylov had in eigen land het imago van een showman en een playboy, iemand die omringd werd door dure auto’s en knappe vrouwen. Zijn relatie met een bekende Bulgaarse zangeres en de vier bodyguards (!) die bij het uitgaan altijd om hem heen liepen, hielpen mee aan zijn showbizz-imago. Ze waren een beetje de Sneijders van Bulgarije, of, als Nikolay uit vorm was, de Kardashians van Bulgarije. “Ik heb veel geld, kom uit een rijke familie, rij in mooie auto’s en draag dure kleren,” aldusde lekker gewoon gebleven Mihaylov, die in 2010 definitief werd overgenomen door FC Twente.
Omdat Sander Boschker in de zomer van 2010 met Oranje druk in de weer was om Nederland een nieuw finale-trauma te bezorgen, begon Mihaylov het seizoen 2010/2011 als eerste keeper van Twente. De Bulgaar maakte als vaste basiskeeper meteen indruk. Sterker nog, hij hield in de eerste vier competitiewedstrijden de nul bij de kampioen. Het ondenkbare gebeurde: Sander Boschker, de man die later een standbeeld voor de Grolsch Veste zou krijgen, kwam op de bank terecht en Mihaylov behield zijn basisplaats.
Mihaylov bleef de stijgende lijn voortzetten en flirtte opzichtig met Liverpool, zijn oude vlam, met wie hij om weinig romantische redenen nooit samen kon zijn. Hij kende een sterk seizoen met een dramatisch einde, toen op de laatste speeldag het kampioenschap werd verspeeld in de wedstrijd tegen Ajax. Ook bij het Bulgaarse elftal was hij de vaste doelman, maar dat is verder – afgezien van die enkele keer dat je tegen het Nederlands elftal speelt – niet iets om heel blij mee te zijn, gezien de resultaten en het aantal tegendoelpunten.
Ook in het buitenland vielen de prestaties van Mihaylov op. Zo zou Tottenham Hotspur een bod op hem hebben uitgebracht en gingen er zelfs verhalen over interesse van het grote FC Barcelona. Dat laatste mag je waarschijnlijk met een flinke korrel zout nemen, aangezien er ook ooit geruchten gingen over een transfer van Jeffrey Gouweleeuw naar de club van Messi en co. In december 2011 werd Mihaylov verkozen tot beste voetballer van Bulgarije, voor Dimitar Berbatov, de Bulgaarse magiër die met de bal zelfs een vliegtuig uit de lucht zou kunnen plukken.
Toch was het niet alleen maar feest in Enschede. De plaatselijke FC eindigde in 2012 op een teleurstellende zesde plaats en Mihaylov ontpopte zich tot een spreekwoordelijke man van glas. Hij was plotseling erg blessuregevoelig en liep op de meest vreemde manieren kwetsuren op. Hij verzwikte zijn enkel toen hij in een putje van een sproei-installatie op het veld stapte, kon niet spelen door betrokkenheid bij een auto-ongeluk, miste wedstrijden door een zware allergische reactie en liep een rugblessure op na een misstap op de trap. Het lijken smoesjes waar je doorgaans zelfs in de kelderklasse niet mee hoeft aan te komen.
Het ging bergafwaarts met Mihaylov in Nederland en in de zomer van 2013 stond het vast dat FC Twente hem zou verkopen. Een overgang naar het Fulham van Martin Jol, die het seizoen daarvooral onder meer Urby Emanuelson, Stanislav Manolev en Eyong Enoh huurde en een soort Eredivisie All Star-team leek te willen formeren, ging niet door. Ook een transfer naar Fiorentina ketste af, waardoor de doelman opeens haast moest maken met het kiezen van een nieuwe club, aangezien FC Twente al twee nieuwe keepers had aangetrokken.
Uiteindelijk koos Mihaylov voor het Italiaanse Hellas Verona, in de veronderstelling dat hij daar de vaste doelman zou worden. Het tegendeel bleek waar: hij kwam op de bank terecht, raakte geblesseerd en in het gehele seizoen keepte hij precies één (beker)wedstrijd, waarin hij vier doelpunten om de oren kreeg. Het zijn geen cijfers om over naar Bulgarije te schrijven. Na een jaar vertrok hij naar het Turkse Mersin Idmanyurdu. Ook daar werd hij geen onbetwiste basisspeler, aangezien er maar vijf buitenlanders in de basis mochten spelen terwijl er acht buitenlanders in de selectie zaten.
Na anderhalf jaar werd zijn contract in Turkije, waar hij een deel van zijn salaris niet kreeg uitbetaald, ontbonden. Even was er sprake van een terugkeer naar de Eredivisie, maar bij Roda JCsloegen ze steil achterover toen ze hoorden wat Mihaylov in Turkije toucheerde: één miljoen euro per jaar. De Bulgaar liet zelf met een nederige Facebook-post weten dolgraag terug te willen keren bij FC Twente, maar de club uit Enschede was een stuk minder gretig dan Mihaylov. Het kwam dus niet tot een overgang. Uiteindelijk keerde hij toch maar weer terug bij Mersin.
In maart van afgelopen jaar kreeg Mihaylov eindelijk weer eens de kans zich in de kijker te spelen. Door blessures bij zijn concurrenten mocht hij meedoen in de interland Bulgarije-Nederland (2-0), een wedstrijd die door vrijwel elke Oranje-supporter alweer uit het geheugen is gewist. In Turkije moest Mihaylov het hele seizoen de ene na de andere bal uit het net vissen, maar tegen Nederland hield hij keurig de nul. Het was het enige hoogtepunt in het seizoen waarin hij met Mersin degradeerde naar de derde divisie van Turkije. Van de Champions League naar de krochten van het Turkse voetbal, het is een haast een Telfort-reclame waard.
Mihaylov is het levende bewijs dat een goed optreden tegen Oranje tegenwoordig weinig impact meer heeft. Vanaf de zomer was hij transfervrij en gratis op te halen voor clubs, maar het bleef stil rondom de Bulgaarse international. APOEL Nicosia was geïnteresseerd in hem, maar tot een overgang kwam het niet. Mihaylov schitterde vooral nog in bars of aan de zijde van zijn vriendin, het model Nikoleta Lozanova. Juist ja, die van dat akkefietje met die gangster. Blijkbaar zag de doelman een “kapotte Trabant” dus toch nog wel zitten.
Afgelopen maand vond Mihaylov een nieuwe club: Omonia Nicosia, een middenmoter uit Cyprus. Bij Omonia vervangt hij de net vertrokken Piet Velthuizen en is hij de ploeggenoot van Hedwiges Maduro en Jarchinio Antonia. Mihaylov was jaren geleden grenzeloos ambitieus en droomde hardop over Liverpool en AC Milan, maar had achteraf gezien zijn beste periode bij FC Twente. De grote vraag is nu of zijn overstap naar Cyprus voor een wederopstanding zorgt, of dat de keeper definitief verzuipt in het moeras van vergeten voetballers.
—
Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.