Sport

Hoe Mike Passenier het schopte van kroegbaas tot trainer van Badr Hari

mike passenier in de gym

Alles is groot in de wereld van Mike Passenier. Hij heeft een lichaam als een sloopkogel, in zijn gym kun je zes Boeings parkeren en je kunt niet om zijn reputatie in de kickbokswereld heen. In Mike’s Gym in Oostzaan word je omringd door mozaïeken van grote namen, van Badr Hari tot Melvin Manhoef, met wie de kickbokstrainer werkt. Het pand is van onder tot boven geel en zwart gekleurd. Geel voor de zon, zwart voor het duister.

Mike weet wel wat van de duisternis. Hij werkte jaren in het Amsterdamse nachtleven, waar stamgasten van café ‘t Lommertje of Highlander de beste avonden hadden als Mike achter de bar stond. Naast het kroegleven gaf Mike kickbokstraining, wat hij zo goed deed dat steeds meer vechters zich bij hem aansloten. Nu runt hij Mike’s Gym, een van de grootste kickboksscholen ter wereld. VICE Sports bezocht Mike in die gym om te horen hoe hij zijn imperium opbouwde in de kickbokswereld.

Videos by VICE

Als we binnenkomen, gebaart Mike ons naar het bankje waarop hij zit, terwijl hij zijn klasje wat instructies geeft. Hij grapt wat met zijn vechters terwijl ze hun bandages omwikkelen, voordat hij ze flink aan het werk zet.

VICE Sports: Ha Mike, komt de kroeghumor van vroeger je nog van pas als kickbokstrainer?
Mike Passenier: Zeker, heel veel jongens die kickboksen hebben een eigen verhaal. Ze houden zich vaak stoer, maar als je grapjes maakt, ontdooien ze een beetje.

Heb je daar een voorbeeld van?
Toen Melvin Manhoef hier voor het eerst kwam trainen, bromde hij alleen een beetje stoer. Dus ik zei: “Luister, ik vertel je iedere dag wat grappen en binnen twee weken ben jij aan het lachen.” Dus ik hier en daar een mop vertellen. En na een dag of acht, hield hij het niet meer. Hij begon te lachen, maar probeerde zich stoer te houden, waardoor het net leek of hij ergens in stikte. Dus ik hem op zijn rug slaan. Vanaf toen waren we iedere dag samen. Hield ik hem een beetje uit de narigheid.

Uit wat voor narigheid?
Melvin zat in die tijd soms in de gevangenis, soms niet. Ik lokte hem steeds naar de sportschool. Als hij gebeld werd voor een klusje, ging ik hem ook bellen. Zei ik: “Je moet effe hier komen. Er hangen een paar mensen voor de sportschool en ik weet niet wat ik moet doen.” Kwam Melvin naar de sportschool, stond er niemand. “Ze zijn binnen,” zei ik dan. Dan ging ik snel naar buiten en deed ik de deur achter hem op slot. Belde ik Melvin op en zei ik: “Ik ben effe boodschappen doen en kom zo terug. Ga jij maar effe rustig liggen.” Kwam ik even later terug, lag hij te slapen, had hij zijn klusje niet gedaan en gingen we trainen.

1531826490789-Mike6
Alle foto’s door David Meulenbeld

Hoe ben je zelf begonnen met kickboksen?
Je zou het nu niet zeggen, maar ik was vroeger spits en in de race om een goede voetballer te worden. Ik speelde op mijn zestiende al met de volwassenen mee, toen ik nog klein en ielig was. Maar ik vond kickboksen ook mooi en deed dat op vrijdag, dus liep ik zaterdag krom van de spierpijn op het voetbalveld. Maar profvoetballer of kickbokser ben ik nooit geworden, ik vond uitgaan veel te leuk.

Hoe ben je dan kickbokstrainer geworden?
Op een dag werkte ik in het café en kwam Gilbert Ballantine, wereldkampioen kickboksen, binnenlopen. Ik ging met hem sparren en volgens Gilbert deed ik het verbazingwekkend goed. Toen vroeg hij me of ik hem een handje wilde helpen met zijn kickbokslessen. Daar kreeg ik nog geld voor ook.

Klopt het dat jij Rico Verhoeven nog hebt geprobeerd binnen te halen toen hij vijftien was?
Toen ik die jongen jaren geleden tegenkwam, was hij al net zo groot als nu. Naja, niet zo gespierd misschien, maar wel zo breed. Ik dacht: jezus, wat beweegt die man makkelijk. Dat kon wel wat worden. Maar Rico en zijn vader kozen ervoor om in Zevenbergen te trainen bij Dennis Krauweel. Daar hebben ze waarschijnlijk gelijk in gehad, want hij doet het goed. Ik weet niet of ik het beter had gedaan.

Rico heeft een andere stijl dan jouw vechters. Rico vecht op punten, jouw vechters gaan voor de knockout. Waarom kies je voor die stijl?
Als jij twee kids meeneemt naar een gala, betaal je voor kaartjes, benzine in je tank, eten en drinken. Ben je zo 350 euro kwijt. Dan wil je geen vechters zien die tikken op punten. Je wil mensen zien strijden.

1531826517089-Mike14

Wat maakt jouw gym zo aantrekkelijk voor topvechters als Gokhan Sakhi en Badr Hari?
Kijk, ik kan je twintig combinaties vertellen, maar dan onthoud je alleen de eerste en laatste. Wij doen hooguit vier combinaties in een uur. That’s it. Ik hou ervan om dingen honderdduizend keer te doen, tot het goed is. En altijd een beetje humor erin, dat is belangrijk. Vroeger was kickboksen serieuze business. Vind ik niks. Die booskijkers kennen we wel.

Hoe is jouw band met Badr Hari ontstaan?
Als Badr en ik elkaar vroeger tegenkwamen in de kickbokswereld, raakten we op de een of andere manier altijd in discussie. Toen hij nog jong was, waren we een keer op hetzelfde toernooi. Ik zag dat Badr alleen in de kleedkamer zat, dus ik bood aan hem te helpen. Zei Badr: “Wat kom je doen dan? Ik heb geen hulp nodig.” Zei ik hem dat iedereen hulp nodig heeft in het leven. Dus ik zijn handen intapen, hem een beetje insmeren in Thaise olie, zoals dat toen ging. Voelde hij zich fijn bij. Daarna won hij zijn partij. Zei ik voor de gein: “Ik ben zo blij dat je gewonnen hebt, ik dacht dat je een misinvestering was.” Werd Badr boos, dus dat werd weer duwen en trekken.

Hoe is dat goed gekomen?
Een tijd terug switchte Badr van trainer. Toen belde hij mij opeens of hij bij mij kon trainen. We kwamen tot de afspraak dat ik hem individueel zou trainen, maar hij ook een of twee keer in de week met de groep mee zou doen. Badr moest in die tijd ook nog een paar kilo aankomen om in een hogere gewichtsklasse te komen, dus ik smeerde elke dag broodjes met kaas en met pindakaas voor hem. Wie is er niet groot mee geworden?

En dan?
Als iedereen langzaam wegging na de lessen, gingen wij samen trainen. Ik zag hem langzaam groter worden. In de jaren daarna reisden we veel samen, met Melvin Manhoef erbij. We zijn de hele wereld over geweest en hebben iedereen in elkaar geslagen die we tegenkwamen. Op een gegeven moment zijn we ook andere dingen gaan doen. Ik heb ze bijvoorbeeld leren schaken.

Jij hebt Badr Hari en Melvin Manhoef leren schaken?
Tuurlijk. Tussen de trainingen, vluchten en signeersessies door heb je veel tijd als kickbokser. Dan is je schaakbordje zo gepakt. Van schaken leer je strategisch denken. Je zet bijvoorbeeld eerst twee pionnen naar voren, die pakt je tegenstander, maar daarna ga je er met je loper doorheen. Dat is ook zo met kickboksen, snap je? Twee, drie zetten vooruit denken. Lowkicks geven, lowkicks geven, totdat die ander pijn heeft en dan hup, ga je er overheen met een highkick.

1531826540475-Mike12

Geef je je vechters meer van dat soort dingen mee?
André Hazes. Hazes heeft een plaat voor iedere situatie in je leven. Wat er ook gebeurt, van geboorte tot de dood en erna. Er zijn weinig artiesten die dat kunnen doen en er zoveel gevoel in kunnen leggen. Badr en Melvin hadden door dat ze bij mij anders trainden, en dat dat goed ging en ze meer geld begonnen te verdienen. Zo werden ze vanzelf meer geïnteresseerd in wat ik allemaal doe.

Jij geeft jouw vechters in de ring altijd een kus. Waarom?
Dat doe ik omdat ik wil dat onze kracht effe samenkomt voor het gevecht. De vechter weet dan dat ik met hem meevecht. Badr kon me bijvoorbeeld niet verstaan laatst in Oberhausen, in de wedstrijd tegen Rico Verhoeven, omdat iedereen stond te gillen en schreeuwen. Dan is het belangrijk dat hij wel weet dat ik er ben en zorg dat er geen gekke dingen gebeuren.

Zorgt Badr ook een beetje voor jou?
Natuurlijk. Toen we bijvoorbeeld de wereld over vlogen voor de K-1, zat hij in business class en ik in economy. Badr was er altijd mee bezig dat ik ook in business class moest. Contracten zijn daar bijna op kapot gegaan. Badr kwam altijd kijken of ik goed zat. Pas als ik helemaal goed zat, ging Badr naar zijn stoel. Wij hebben een eigen verstandhouding. We kunnen rustig op een hotelkamer in Japan zitten met zijn tweeën, zeggen we gewoon twee uur niks, met de Japanse tv aan. Dat is een serene rust, waarin we ons allebei op ons gemak voelen.

1531826565969-Mike4

Wat doe jij als een vechter doorslaat in de ring, zoals Badr wel eens heeft gedaan?
Dan praten we erover met zijn tweeën. Maar ik hoef er niet over te vallen, want dat doet de hele wereld al. En wat er privé gebeurt, gebeurt privé. Kijk, ik bemoei me niet met wat jij doet, jij bemoeit je niet met wat ik doe. Als je iets doet en me vraagt wat ik er van vind, krijg je mijn mening. Maar ik ga er niet naar vragen, want op trainingen heb ik een soort gunsten nodig. Daarmee bedoel ik dat een vechter wat dieper, wat harder gaat. Als je ruzie maakt, werkt dat niet. Een vechter moet weten dat jij als trainer onvoorwaardelijk achter hem staat. Dat is altijd mijn dingetje.

Badr zit nu vast. Ga je bij hem langs?
Als hij vraagt of ik langs wil komen, doe ik dat. Ik heb nog geen contact met hem gehad, hij zal wel druk zijn. In de gevangenis heb je ook eerder behoefte aan bezoek van je moeder, vader, vrouw en kinderen. Dan zit je niet op mij te wachten. Maar ik heb net gehoord dat hij er eerder uit kan en hier mag werken. Dan kan hij wat kinderen en de jeugd lesgeven.

Gaat Badr het weer tegen Rico opnemen als hij vrijkomt?
Ik weet het niet. We zijn nu in gesprek met Glory over een contract van twee jaar. Dan zal Rico ongetwijfeld aan de beurt komen. Na die twee jaar is het klaar met Badr.

1531826620246-Mike7

Joeri Mes was jouw eerste grote vechter. Hoe begon jullie samenwerking?
Joeri was vijftien en woonde tijdelijk in een soort opvang toen hij bij mij kwam trainen. Hij werkte in de McDonald’s, voor 35 gulden per dag. Joeri had talent als kickbokser, dus ik zocht in het café naar mensen die wat extra fooi wilden geven, zodat Joeri kon stoppen bij McDonald’s. Ik zorgde voor hem en hij op zijn manier voor mij.

Lukte dat een beetje, geld ophalen in het café?
Sowieso. Ik deed ook veel voor de mensen in het café. Stamgasten vertelden over een uitkering die opeens werd stopgezet, of ze kregen brieven van de overheid die ze niet begrepen. Ik ben tot mijn twintigste naar school gegaan, dus ik kan wel een beetje lezen en schrijven. Dus ik ging bellen, problemen oplossen. Dan gaven zij wat extra fooi, voor Joeri.

Je was een soort sociaal werker. Is dat ook een belangrijk onderdeel van jouw succes als kickbokstrainer?
Ja, dat doe ik hier ook. Als iemand in de problemen komt, probeer ik te helpen. Ik noem het gewoon menselijk zijn.

En nu is het hoofd van Joeri Mes het logo van Mike’s Gym.
Ik wilde een profiel van een kickbokser met een Thais bandje om, maar als ik dat zelf zou doen met mijn vier onderkinnen, leek het meer op een opgerolde skippybal. Dus toen heb ik Joeri gevraagd. We waren altijd samen, wat er ook gebeurde.

Kom je nog wel eens in de kroeg?
Tuurlijk! Maar ik ben nu 48. Vroeger was ik een ijzeren Gerrit en nu moet ik vaak een middagslaapje doen. Lig ik te kwijlen op de bank. Ik word een oude man.

1531826688755-Mike1

Mike’s Gym is hier een succes. Ga je er meer openen over de hele wereld?
Dat kan niet, want bij Mike’s Gym moet ik zelf zijn, omdat ik alles op mijn manier doe. Ik bedoel, luister, heb je ooit een kickboksschool als deze gezien?

Nee, zeker niet.
Dat bedoel ik. Dit is anders. Ik heb achter nog mijn kantoor van 150 vierkante meter. Daar heb ik een halve kooi en een ring in staan. Waarom? Zodat ik apart kan trainen in een ring of kooi als iemand dat wil. Ik doe dingen op mijn eigen manier.

Komt er weer een nieuwe lichting kampioenen aan uit Mike’s Gym?
Ik werk nu met jongens die het goed doen, maar nog minder bekend zijn. Die komen er langzaam aan en gaan opbloeien. Ik ben een team aan het formeren dat dat soort jongens voort kan brengen, hopend dat er een nieuwe Joeri, Badr, Melvin of Sakhi bij zit. Ik zou graag mijn naam gevestigd hebben. Chakuriki en Vos Gym zijn bijvoorbeeld wereldwijd een klinkend begrip. Op dit moment doe ik het ook niet echt verkeerd, geloof ik. Maar ben ik al tevreden? Nee.

1531826742109-Mike17

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.