Hoe Urban Dictionary een vrijplaats voor vrouwenhaat en racisme werd

Het populairste woordenboek op social media, Merriam-Webster, doet deze dagen keurig haar best de wereld een stukje beter te maken, door bijvoorbeeld op gevatte manier Trump en zijn kabinet de les te lezen. Maar dan de Urban Dictionary. Deze stem van het volk (en naslagwerk voor als je stiekem geen idee hebt waar je favoriete Instagrammer het over heeft) laat op het gebied van politiek getinte lemma’s flink afweten. Daar is het soms een vrijplaats voor seksisme en racisme. Maar het is niet het enige woordenboek dat last heeft van misogynie. Hoe zit dat?

Hoe groot is de site?

Nu is het niet bijzonder zeldzaam om online vuil racisme en seksisme tegen te komen, maar Urban Dictionary is niet zomaar een website. Het is voor grote, officiële partijen een belangrijke bron voor informatie en een van de meeste bezochte websites ter wereld. Volgens Quantcast – een bedrijf dat het internet analyseert – staat het op dit moment op de 31ste plek van de meest bezochte websites in de Verenigde Staten. Afgelopen maand werd de site 130 miljoen keer bekeken. De site wordt zelfs in rechtszaken gebruikt – bijvoorbeeld in Tennessee, waar Urban Dictionary’s definitie van ‘to nut’ (er werd uitgelegd dat dat ‘ejaculeren’ betekent) werd gebruikt bij een zaak over seksuele intimidatie. Daarnaast is het gebruikt door het DMV (de overheidsinstantie die rijbewijzen afgeeft en rijbevoegdheid controleert) en door de organisatie die over patenten gaat in de VS.

De website werd in 1999 opgericht door Aaron Peckham, een eerstejaars student. In 2011 vertelde hij dat de site was bedoeld als een parodie op het echte woordenboek. “Echte woordenboeken kunnen heel saai zijn en ze nemen zichzelf te serieus.” Hij en zijn vrienden schreven veel van de definities zelf en hij bewaarde de websiteserver zelfs een tijdje onder zijn bed. In 2013 zei Peckham tegen de New York Times: “Voor andere woordenboeken wordt misschien meer onderzoek gedaan, maar de autoriteit en betekenis van taal zijn afkomstig van de mensen die de taal gebruiken. Het idee achter Urban Dictionary is de taal te definiëren op het moment dat we haar gebruiken.”

In 2014 stonden er meer dan zeven miljoen betekenissen van woorden, acroniemen en zinnen op de site, die voor het grootste deel bekeken wordt door jonge mannen van 15 tot 24. Het is een bron van kleurrijke termen als ‘struggle bus‘ (“wordt gebruikt om een moeilijk situatie te beschrijven, zoals moeilijk huiswerk”), ‘moobs‘ (“Dit krijgen mannen die veel vet hebben rond hun borstkas, waardoor het lijkt alsof ze borsten hebben. Dit wordt vooral gezien bij te zware mannen, maar het kan gek genoeg ook gebeuren bij mannen die niet te zwaar zijn”) en zeldzame woordcombinaties als ‘starwank‘ (“masturberen terwijl je naar de nachtlucht kijkt”).

Iedereen die een Facebook- of Gmail-account heeft kan woorden of zinnen toevoegen. Er zijn vrijwillige redacteurs – eigenlijk is dat iedereen die de website bezoekt en op ‘edit’ klikt – die beslissen of een toevoeging geschikt is door te stemmen voor ‘Toevoegen!’, ‘Weg ermee!’ of ‘Ik weet het niet.’ Redacteuren doen dus eigenlijk vrij weinig. Volgens een verhaal uit de New York Times uit 2013 hoeven er maar vijf mensen te stemmen op ‘Toevoegen!’ voordat de definitie op de site wordt geplaatst. Toch werd toen nog twee van de drie van de toevoegingen afgewezen. Voor sommige woorden worden honderden definities ingestuurd. Gebruikers die duimpjes omhoog en omlaag kunnen geven moeten ervoor zorgen dat de beste definities bovenaan de lijst komen te staan.

De beledigende, goddeloze of simpelweg grammaticaal foute inzendingen worden vaak niet gecheckt. “Ik hou ervan dat de betekenissen niet perfect zijn,” zei Peckham in 2011 tegen de Guardian. “De grammatica, interpunctie en spelling die mensen gebruiken zijn zo rauw. Het komt recht uit het hart van de persoon die het schrijft, er worden geen fouten verbeterd. Betekenissen zijn subjectief, maar misschien geldt dat ook wel voor spelling en interpunctie.”

Videos by VICE

Wat zijn de regels?

Hij vertelde ook over de criteria die redacteuren in acht zouden moeten nemen als ze beslissen of een inzending gepubliceerd kan worden. De regels stellen dat je wél namen van celebrities mag publiceren, maar niet die van je vrienden die verder niemand kent. Je mag geen stomme grapjes die alleen je vrienden snappen publiceren. Je mag geen inzendingen goedkeuren die in hoofdletters zijn geschreven. En seksueel en raciaal getinte taal wordt wel toegestaan, maar racistische en seksistische leuzen dan weer niet.

Screenshot via Urban Dictionary

In de praktijk is het verschil tussen seksueel, raciaal taalgebruik en seksistisch, racistisch taalgebruik onduidelijk en amper bestaand. Veel van de hierboven genoemde lemma’s laten dat al zien. Het probleem is dat Urban Dictionary afhankelijk is van anonieme internetgebruikers om content aan te leveren en redactie te plegen. Dus ja, dan tieren racisme en seksisme er welig. Voor het woord ‘skank‘ zijn bijvoorbeeld al bijna tweehonderd verschillende betekenissen opgesomd. Een voorbeeld van zo’n betekenis – die volgens de regels ‘discriminatie benoemt, maar niet goedkeurt’ – is: “een denigrerende term voor een (vaak jonge) vrouw, waaruit blijkt dat de gebruiker iemand goedkoop, vies, onverzorgd, uit een lagere klasse, uitgemergeld en een pokdalig soort lelijk vindt. Het kan ook betekenen dat iemand geen seksuele rem heeft, maar dat hoeft niet per se. Het kan voorkomen bij elk ras, maar het wordt meestal gebruikt om blank uitschot te beschrijven.”

Een andere gebruiker duidt ‘skank’ door te schrijven: “Kim Kardashian. Een waardeloze skank die beroemd is omdat ze een sekstape heeft gemaakt. Ze wordt om onverklaarbare redenen beroemd gemaakt in deze samenleving. Door al die idioten die deze hoer aanbidden lijkt Amerika nog stommer.”

Urban Dictionary reageerde niet op ons interviewverzoek, maar in een interview dat de Guardian zes jaar geleden afnam legde Peckham uit waarom ze beledigende termen toelaten op de website. “Het heeft geen zin om te ontkennen dat een woord bestaat door het meteen van de website te verwijderen,” zei hij. “Ik weet nog dat ik twaalf was en in een echt woordenboek zocht naar zulke woorden. Het is frustrerend dat ze er niet in staan, omdat je weet dat ze bestaan.”

Dit rechtvaardigt de publicatie van schaamteloos racisme en seksisme echter niet. Eerder schreef Peckham in een brief voor de ACLU (een van de belangrijkste Amerikaanse organisaties voor burgerrechten) over online vrijheid van meningsuiting en zijn steun daarvoor. “Iedereen verdient het om een kans te hebben om zichzelf te uiten. En iedereen verdient een kans om andere mensen te begrijpen. Urban Dictionary probeert dit mogelijk te maken (en tegelijkertijd grappig te zijn). Het is een woordenboek dat probeert de wereld te tonen zoals ze is, door mensen de vrijheid te geven de wereld te definiëren zoals zij haar zien.”

Maar zelfs woorden die heel duidelijk lijken te zijn krijgen op zijn website een nieuwe betekenis. De vijfde definitie van ‘vrouwen‘, is bijvoorbeeld: “Dingen met vagina’s die tegen mannen liegen om hun geld te stelen.” ‘Vrouw’ wordt ook gedefinieerd als “een manipulerend mens,” en “het tegenovergestelde van man, die geprezen en aanbeden wordt in de Amerikaanse samenleving, terwijl ze net zo walgelijk en goor is als mannen zelf.”

Screenshot via Urban Dictionary

Misogynie in woordenboeken

Hoewel Urban Dictionary een extreem voorbeeld is, zijn woordenboeken altijd al bevooroordeeld geweest tegen vrouwen. Afgelopen jaar kreeg de Oxford Dictionary of English kritiek omdat het een antropoloog opviel dat sommige voorbeeldzinnen wel heel seksistisch waren. “Waarom beschrijft de Oxford Dictionary of English vrouwen als ‘dolle feministen’ met een mysterieuze ‘innerlijkheid’ en ‘schelle stemmen’ die geen onderzoek kunnen doen of een PhD kunnen halen, maar wel ‘het hele huishouden kunnen doen’?” vroeg Michael Oman Raegan zich af in een post op Medium. In 1987 bedacht Mary Dale – de auteur van een feministisch woordenboek – de term ‘dick-tionary.’ Dat betekent: “een patriarchaal woordenboek; een woordenboek dat is samengesteld door lullen.” Daly was een van de mensen die rond die tijd naar buiten traden en eisten dat de rol van vrouwen in de samenleving werd erkent door woorden en betekenissen over en door vrouwen een centrale rol te geven in woordenboeken.

Lindsay Rose Russell is docent Engels aan de Universiteit van Illinois. Zij zegt dat er een lange geschiedenis is van woordenboeken die vanuit een mannelijk standpunt zijn geschreven, omdat “de Engelse taal veel woorden kent die neerbuigend doen over bepaalde groepen mensen. Vrouwen zijn een van de groepen waar het meest neerbuigend over wordt gedaan. Dat is over het algemeen een kenmerk van het Engels.”

Als voorbeeld noemt ze het feit dat er heel veel verschillende woorden zijn om seksueel vrije vrouwen te beschrijven: sletten, prostituees, hoeren, losgeslagen, et cetera.

“Dat is natuurlijk iets wat regelmatig terugkomt en soms ook wordt overdreven in woordenboeken. Dat hangt er onder andere van af welke betekenis toegekend wordt,” zegt Russell. Hoewel het een rol kan spelen dat Urban Dictionary een universiteitsproject was van een mannelijke student, benadrukt Russell dat “anti-feminisme, seksisme en androcentrisme altijd al een grote rol spelen in het taalgebruik van Engels-sprekende mensen.”

Volgens Russell kunnen Urban Dictionary en vergelijkbare online woordenboeken ook een groot gat vullen in de beschikbare woordenboeken. “Veel woordenboeken hebben er altijd over getwijfeld om woorden toe te voegen die expliciet te maken hadden met seks,” legt ze uit. “De eerste woordenboeken die dat wel deden gebruikten hele timide definities. Ze gebruikten bijvoorbeeld de Latijnse definitie, dus als je het opzocht wist je nog niks, tenzij je Latijn kon.”

“Een voorbeeld is een ouder woord voor wat we tegenwoordig ‘borstneuken’ noemen, namelijk ‘larking’,” gaat Russel verder. “Een oud woordenboek duidde de term als een ‘handeling waar niet over zal worden gepraat’ of zoiets. ‘Larking’ zal vast niet in de Urban Dictionary staan met die definitie, maar als je wilt weten wat het betekent, kun je zeker ‘borstneuken’ opzoeken en erachter komen wat het is. (De bovenste definitie van ‘larking’ op Urban Dictionary is deels: “in een niet zo sobere staat zijn.”)

Urban Dictionary heeft verschillende definities voor ‘borstneuken,’ maar een andere online informatiebron geeft ook een definitie. Op Wikipedia wordt je eerst doorgestuurd naar ‘mammair gemeenschap’ waarna het op de volgende manier wordt gedefinieerd: “dient als voorspel of als seks zonder penetratie. Houdt in dat de mannelijke penis wordt gestimuleerd door de vrouwelijke borsten en andersom.” Wikipedia wordt net als Urban Dictionary bijgehouden door de gebruikers, al wordt er met de regels (waaronder een systeem van checks-and-balances waarin mensen elkaar controleren en met geautomatiseerde programma’s) gestreefd naar het creëren van “content van hoge kwaliteit.”

Ondertussen is de bovenste definitie van ‘borstneuken’ op Urban Dictionary wel iets simpeler en laat het minder aan de verbeelding over. Er staat: “beweeg penis tussen twee borsten.”

In 2012 zei Peckham tegen Pointer dat hij vooral het persoonlijke karakter van de website in bescherming wil nemen. “Mensen schrijven hele slimme definities en ze nemen het niet te serieus,” zegt hij. “Volgens mij onderscheidt Urban Dictionary zich op die manier van andere woordenboeken en van Wikipedia. Het probeert geen autoriteit te zijn, en het probeert ook niet om geen mening te hebben.”

Het mag dan wel niet proberen een autoriteit te zijn, het Amerikaanse rechtssysteem behandelt het wel als zodanig. Volgens de New York Times is Urban Dictionary bijvoorbeeld in de rechtszaal gebruikt om onder andere de betekenis van de frasen ‘iron’ (een ‘pistool’), ‘catfishing’ (“het online fenomeen waarbij mensen neppe online identiteiten creëren om mensen in de val te lokken”) en ‘grenade’ (het eenzame lelijke meisje dat altijd met de mooi meisjes omgaat”) vast te stellen. Hoewel de uitkomst van die rechtszaken niet afhangen van een enkele definitie, wordt Urban Dictionary dus wel gebruikt als een bron voor rechterlijke beslissingen.

Als je bedenkt hoeveel racisme en seksisme er op de pagina’s staat, is dat een griezelige gedachte.