Online daten kan een strijd zijn, ongeacht wie je bent of wat je met je meedraagt. Ik heb een bipolaire stoornis, die meestal hetzelfde voelt als een gewone depressie. Mijn behandeling bestaat uit een combinatie van medicatie en therapie. Meestal gaat het prima met me en wanneer het niet goed gaat ben ik gewoon depressief.
Bipolair zijn beheerst mijn leven niet. Maar het is een onderdeel van mijn leven dat automatisch naar boven komt als ik nieuwe mensen ontmoet. Vroeg of laat komt mijn therapeut ter sprake of schemert mijn kennis van verschillende psychiatrische medicijnen en hun bijwerkingen door.
Videos by VICE
Het is niet iets dat ik probeer te verbergen, maar het is wel iets waar de meeste mensen niet open over praten. Het is niet makkelijk om in te schatten hoe eerlijk ik kan zijn tegen iemand met wie ik net aan het daten ben. Ik weet niet hoe ze zullen reageren wanneer ik ze vertel dat ik niet kan blijven logeren omdat ik mijn medicatie, die ik moet nemen, thuis ben vergeten, of door een moeilijke periode ga.
Een bipolaire stoornis bij vrouwen kan vooral stereotypen oproepen, bijvoorbeeld dat ik een onvoorspelbare, levensbedreigende seksfanaat ben. In werkelijkheid ben ik ongelooflijk voorspelbaar en is planningen maken mijn enige fetisj.
Het woord ‘gek’ wordt vaak gebruikt om de gevoelens van vrouwen en hun ervaringen te negeren, misbruik te minimaliseren of afwijkend gedrag te verklaren. Gary Brown, een psychotherapeut, zei dat deze stereotypen het idee versterken “dat de vrouw volledig instabiel is en geen gezonde liefdesrelatie kan hebben.” Hij voegde eraan toe: “Zelfs sommige van mijn getrouwde cliënten hebben hun partners nooit iets verteld totdat ze getrouwd waren, omdat ze zich schaamden en bang waren verlaten te worden.”
Ik heb me nooit helemaal op mijn gemak gevoeld om de problemen rond mijn mentale gezondheid met mijn partners te bespreken. Pas na een recente episode van hypomanie – een periode met een abnormaal grillige gemoedstoestand en hyperactiviteit die kan eindigen in een depressie – en het vinden van een medicijn dat eindelijk echt helpt, besefte ik in welke mate de bipolaire depressie mijn romantische leven had beïnvloed. Ik denk dat het waardevol voor mezelf en mijn partners had kunnen zijn als zij het hadden geweten.
Toen ik Tinder terug op mijn smartphone installeerde zorgde ik ervoor dat ik goudeerlijk was op mijn profiel over de problemen rondom mijn mentale gezondheid. Op die manier kon ik elk potentieel stigma onder ogen komen en iedereen de mond snoeren die later een negatieve reactie zou geven. Ik vroeg een paar van mijn matches hoe ze zich voelden bij de informatie die ik met hen deelde in mijn profiel, en wat ze ervan vinden om iemand te daten die een mentale ziekte heeft. Ik date mannen en vrouwen, maar de reacties die ik ontving kwamen voornamelijk van mannen.
Mannen die op zich wel chill waren
Een paar van mijn matches, te beginnen met Adam*, vonden mijn eerlijkheid erg verfrissend. “Zo direct. Ik hou van eerlijkheid.”
Caleb* leek mijn aanpak ook wel te waarderen want hij schreef me: “Je profiel is zo interessant! Je bent zo vreselijk open over geestelijke gezondheidsproblemen!” Ik vroeg hem of hij dacht dat dit niet normaal is. “Ja. Mensen verbergen zulke dingen normaal gesproken, vanwege het stigma dat er omheen hangt, dus ik vond het wel interessant. Ik werk in de geestelijke gezondheidszorg. Het taboe doorbreken is wat we meer zouden moeten doen.”
Toen ik ze vroeg hoe ze het zouden vinden om een vrouw te daten met een bipolaire stoornis zeiden een aantal matches dat ze ervoor openstonden. “Ik heb er niets op tegen. Mensen hebben problemen,” schreef Wyatt* me. “Iedereen heeft zijn eigen problemen.”
Sommige matches deelden zelfs informatie over hun eigen ervaringen rond geestelijke gezondheidsproblemen. “Ik heb in het verleden zelf een mentale ziekte gehad,” schrijft Shawn* me. “Het beïnvloedt sowieso beide partijen en vraagt om veel begrip en empathie. Maar hey, iedereen is een beetje gek.”
Anderen leken te denken dat ze een gelijkgestemde ziel hadden gevonden en wilden praten over hoe het is om te leven met geestelijke gezondheidsproblemen. Dave* schreef: “Ik vind het fijn dat je ziek bent. Ik ben het ook. Ik ben hier gewoon voor wat gezelschap en om me minder slecht te voelen, ook al is het maar voor even.
Danny* antwoordde: “Tja, ik ben een herstellend drugsverlsaafde, dus ik ben niet zo bevooroordeeld wanneer het over zoiets gaat.” Hij voegde eraan toe: “Ik heb het nooit als iets slechts gezien. Eigenlijk meer het tegenovergestelde. Mijn ervaring leert me dat vrouwen maar een ding liever hebben dan een bad guy, en dat is een bad guy op het goede pad.”
Mannen die er geil van werden
Terwijl ik matches bij elkaar sprokkelde, kwam ik erachter dat jongens geïnteresseerd waren juist vanwege mijn geestelijke gezondheid. In John’s* eerste bericht aan mij stond: “Ik ben wel te strikken voor deze mooie uitdaging, Sofia.”
Een groepje gasten, dat op één hand te tellen was, leek aangetrokken tot het idee om iemand te daten die lijkt op Angelina Jolie in Girl, Interrupted – een fantasie die ze zichzelf eigen hebben gemaakt op basis van negatieve stereotypen. Scott’s* eerste bericht aan mij was: “Je profiel lijkt me interessant. Volgens mij ben je hartstikke goed in bed.” Ik vroeg hem waarom en hij legde uit: “De meeste dames met een psychische stoornis of daddy issues zijn fantastisch tussen de lakens. Gepassioneerd, wild, zelfverzekerd. Niet preuts. Ik weet het niet. Misschien omdat het bed een plek is om je vrij te voelen zonder je problemen.”
Toen John* me een berichtje stuurde op Instagram (nadat ik naar links had geswipet), vroeg ik hem waarom hij me benaderde. “Ik ga er geen doekjes om winden. Meisjes die gek zijn in hun hoofd, zijn ook gek in bed, maar dat weet je vast zelf ook wel.”
Andy* dacht daar hetzelfde over toen ik hem vroeg waarom hij naar rechts had geswipet. “Ik ben altijd samen met iemand die lijdt aan een angststoornis of depressie, en ze zijn altijd heel avontuurlijk. Misschien omdat seks ervoor kan zorgen dat je minder gestrest bent.”
Mannen die niet weten waar ze over praten
Een bipolaire stoornis definieert mij niet. Yvonne Thomas, een psycholoog en relatietherapeut uit Los Angeles vindt dat “iemand met een psychische aandoening gezien kan worden als ongevoelig, niet zorgzaam of afstandelijk, wat invloed kan hebben op een nieuwe relatie.”
Toen ik Matt* vroeg wat hij ervan vond om een vrouw te daten met een bipolaire stoornis reageerde hij sceptisch. “Het hangt er echt vanaf hoe het is. Ik denk wel dat het een onderdeel van je identiteit is maar ik hoop dat je jezelf er niet door laat definiëren. Het zou heel moeilijk zijn als je echt van binnen gemeen zou zijn. Want als je al gemeen bent van jezelf, wordt het alleen nog maar erger. Dat zou ik wel moeilijk vinden.”
Jammer genoeg kwam ik ook een heleboel mannen tegen die veel misvattingen hadden over mentale ziektes (en eigenlijk geen idee hadden wat een bipolaire stoornis nou precies is). Ray*, bijvoorbeeld. In zijn eerste bericht zei hij: “Je biografie is eng.”
VICE: Vind je mentale ziektes eng?
Ray: Een beetje, ja. Hoe ga je ermee om?
Waarom? Ik houd het in toom met therapie en medicatie.
Dat is goed. Welke gevolgen heeft het voor je relatie? Ik vraag het omdat ik al te veel meisjes heb ontmoet met psychologische problemen. Ik wil een keer een simpele, leuke relatie. Iets makkelijks. Geen gekke dingen. Ik voel me gelukkig en ben gezond. Ik wil zoiets niet en heb het niet nodig.
Psychologische problemen? Er zijn best veel mensen die lijden aan verschillende vormen van mentale ziektes. Denk je niet dat zij ook gewoon een leuk dateleven kunnen hebben?
In het begin wel ja, alles zal wel goedkomen.
Wat verandert er?
Het hangt af van de persoon en hoe sterk ze is.
Sterk? Denk je dat mensen met een mentale ziekte zwak zijn?
Het maakt je geest zwak.
Denk je dat mensen met een psychische stoornis niet zouden moeten proberen daten?
Nee, maar het is wel moeilijker. Welke ziekte heb jij? Bipolariteit? Verandering van gemoedstoestand? Goed en slecht?
Het is niet echt een kwestie van goed en slecht, bipolair zijn werkt niet op die manier.
Ik weet het niet. Het lijkt me eng. Het spijt me. Ik denk dat mijn ex ook bipolair was. Ze was op bepaalde momenten heel gemeen en op andere momenten heel lief… het was niet echt een respectvolle situatie. Ik voelde me altijd verloren bij haar. Ik bedoel, ik ben echt een toffe gast, maar meiden wiens mening constant verandert spelen een spelletje, en dat wil ik niet.
Maakt depressie je bang?
Ja, depressie is eng.
Waarom swipete je naar rechts bij mij?
Omdat je er mooi uitzag. Ik heb je biografie niet gelezen.
Aandoeningen zoals depressie en angststoornissen zijn zo veelvoorkomend dat de meeste mensen weleens iemand gedate hebben die worstelt met zijn of haar geestelijke gezondheid. Misschien dat ze het nooit hebben gezegd, omdat ze bang waren voor vooroordelen of stereotypering. Communiceren over mentale gezondheid kan oncomfortabel lijken, maar diepgewortelde aannames en angst is nog veel erger. Er is een groot aanbod aan online informatie, waarvan ik wenste dat mannen zoals Ray* ze zouden gebruiken om zichzelf wegwijs te maken. Beter nog, het zou hen kunnen helpen om te praten met een therapeut, zodat ze erachter kunnen komen waarom psychische aandoeningen hen bang maakt.
Mensen met geestelijke gezondheidsproblemen kunnen en zullen vaak een gezond en bevredigend romantisch leven leiden. Maar Thomas zei dat het vormen van nieuwe relaties extra gevoeligheid en bewustzijn vereist om misverstanden en verwarring te voorkomen.
Brown voegt eraan toe: “Je wilt met iemand samen zijn die je begrijpt, met je meeleeft en die echt meer wil weten over je toestand, zodat hij of zij een geweldige partner kan zijn. Je verdient dat. Mentale ziekte of niet.”
Ondanks mijn ontmoedigend gesprek met Ray* ben ik niet alle hoop kwijtgeraakt. Toen Bobby* me een bericht stuurde op Tinder zei hij niks over wat ik op mijn profiel had geschreven, totdat ik er zelf over begon. Zijn enige reactie was: “genoteerd en geaccepteerd.” Vervolgens kletsten we over hoe erg we rollercoasters haten. We zijn op twee dates geweest en hebben plannen voor een derde date. Mijn bipolaire stoornis is het minst interessante wat we hebben besproken en ik hoop dat het zo blijft.
*Alle namen zijn gefingeerd.