Sport

In gesprek met de ultras van Vitória Guimarães

Maar op de tribunes draait een andere Portugese club ook mee in de top. In het noorden van het land doet de stad Guimarães qua ultracultuur mee met de grote clubs. VICE Sports sprak met Marco Talina, vice-president van de White Angels, de ultras van Vitória de Guimarães, om achter de oorsprong van de fanatieke voetbalcultuur van zijn club te komen.

VICE Sports: Ha Marco, buiten de grote clubs vullen maar weinig teams in Portugal hun stadion. Hoe verklaar je jullie situatie?
Marco Talina: In Portugal wordt het door de meeste mensen als inferieur gezien als je een club steunt die niks wint. De clubs uit Lissabon en Porto hebben een monopolie opgebouwd door prijzen te winnen, daardoor nog zichtbaarder te zijn en meer fans te krijgen. Daardoor hebben ze meer geld. Mensen willen zich beter en belangrijker voelen door zich bij deze clubs aan te sluiten.

Videos by VICE

Maar Portugezen zijn meestal juist erg trots op hun stad. Waarom zien we dat niet terug in het Portugese voetbal?
Portugezen zijn inderdaad altijd gehecht aan hun geboortestad, maar dat verdwijnt als het om voetbal gaat. In het voetbal heb je hier over het algemeen geen gebondenheid, maar draait het om wie de meeste prijzen wint. Er spelen ook wat andere sociale en economische zaken, maar het gaat er vooral om dat Portugezen er van houden om bij de winnaars te horen.

Vitória de Guimarães is duidelijk een mooie uitzondering. Hoe verklaar je dat een stad die dichtbij Porto ligt zoveel fanatieke supporters heeft?
We liggen dichtbij Porto, maar ook dichtbij Braga, Viana, Vila Real, Aveiro en Coimbra. Portugal is een klein land, maar het ligt niet aan de geografische ligging of een club meer of minder supporters heeft. Het gaat om mentaliteit. Guimarães heeft een geschiedenis. Het was de eerste hoofdstad van het land. Hier is de opbouw van het land waar we zo van houden begonnen. Hier is Portugal geboren!

Die wetenschap is hier van generatie op generatie overgegeven. We zeggen hier vaak dat we in eerste instantie Vimaranenses (inwoners van Guimarães, red.) zijn en daarna pas Portugezen. We houden van deze stad. Vandaar dat de meeste Vimaranenses de lokale club steunen in plaats van clubs uit Lissabon en Porto. Het doet ons pijn dat de rest van het land het anders ziet.

Jullie groep, de White Angels, is in de jaren negentig opgericht. Hoe is het begonnen?
De White Angels zijn op 14 april 1999 opgericht, tijdens een diner. In die tijd had Vitória al aardig wat supporters. Toen besloot een groep van elf vrienden een ultragroep op te zetten met maar één doel: het steunen en verdedigen van Vitória Guimarães.

Was er ook een politieke of ideologische reden voor de oprichting?
We houden ons niet bezig met politiek. Onze ideologie is uniek: we steunen, verdedigen en verspreiden het regionalisme van vimaranense . We steunen Vitoria onvoorwaardelijk, of we nou winnen of verliezen. Onze motivatie verdwijnt niet als we een paar potjes verliezen.

Was het moeilijk om de ultracultuur te implementeren in stadion Dom Afonso Henriques?
Het was niet zo moeilijk omdat we een gemeenschappelijk doel hadden: Vitória ondersteunen. De supporters van Vitória, zelfs de niet-fanatieke supporters, vonden het tof dat we het niveau van de sfeer wat opkrikten.

Heeft de groep een voorbeeld? Zijn er buitenlandse clubs die jullie hebben geïnspireerd?
We volgen sowieso wat er in de wereld gebeurt bij andere groepen. We houden van de ultrabeweging en de smaken binnen onze groep verschillen. Sommigen houden van de Griekse stijl, anderen van Italianen, Fransen of Argentijnen. Ik zou niet één voorbeeld kunnen noemen, maar we nemen zeker dingen over. Omdat we een sterke eigen geschiedenis hebben, kunnen we liederen en choreos heel persoonlijk maken. We hebben dit jaar ook een sectie opgericht die WA Solidaire heet, daarmee ondersteunen we sociale projecten in de stad.

Hebben jullie vriendschapsbanden met andere Portugese clubs?
Nee, met geen een andere club in het land.

Jullie hebben wel een goede rivaliteit met Braga, toch?
Eerlijk gezegd houden we er niet zo van om anderen als rivalen of vijanden te bestempelen. Het gaat om wie wij zijn en wat wij doen voor de club. We geven elke wedstrijd alles, zingen en springen negentig minuten. Zie je dat ergens anders in Portugal? Misschien alleen bij de drie grote clubs, maar ik vind hen niet beter dan ons. Ze hebben misschien grotere groepen, maar de kwaliteit is minder. Dat geldt ook voor Braga.

Wat zijn jouw mooiste herinneringen met de White Angels?
Dat zijn er veel. Maar als ik iets zou moeten noemen, zou ik seizoen 2002-2003 noemen. Toen moesten we al onze thuiswedstrijden spelen in de bevriende stad Felgueiras, twintig kilometer hier vandaan, omdat ons stadion gerenoveerd werd voor het EK van 2004, dat in Portugal werd gehouden. Met de White Angels en andere supportersgroepen van onze club hebben we die wedstrijden als pelgrimstochten georganiseerd, het stadion zat altijd vol. We eindigden dat seizoen als vierde in de competitie, terwijl we nooit in ons eigen stadion speelden. Dat kwam deels door de steun die wij gaven in een andere stad. Dat bevestigde het belang van de White Angels.

Vitória heeft vaker Europees gespeeld. Wat was het tofste wat je op die trips hebt meegemaakt?
De uitwedstrijd tegen Sevilla op 1 december 2005. Meer dan 3500 supporters van Vitória waren erbij. We overspoelden die dag de straten van Sevilla. De aanhang van Sevilla heeft toen nog geprobeerd ons doek te stelen, maar dat lukte niet. We overstemden ze later in het stadion. We hebben ons toen van onze beste kant laten zien.

In veel landen wordt de ultracultuur onderdrukt. Hoe gaat dat bij jullie?
Er is hier ook veel wetgeving, maar daar heeft de politie lak aan. Er zijn speciale eenheden die hun eigen wetten maken als het op fanatieke supporters aankomt. De Portugese politie verwart ultras ook vaak met hooligans. Een ultra wordt hier als een crimineel gezien. De onderdrukking hier is arbitrair, oneerlijk en disproportioneel, maar de politie doet alsof het allemaal onder de wet valt.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.