Met Eurosonic Noorderslag voor de boeg hebben we het de komende week weer uitgebreid over de mallemolen van de muziekindustrie. Onze stukken vind je allemaal op een overzichtelijke pagina.
Indie Academy is naast een lekker nummertje van Canshaker Pi ook de titel van een nieuw fotoboek over een opkomende stroming Nederlandse indie-artiesten. Ferry Roseboom – oprichter van Excelsior Recordings – wilde deze opnieuw groeiende scene in beeld brengen, en vroeg daarvoor de hulp van fotografie- en filmstudent Jorah Terwisscha van Scheltinga. Het boek bevat foto’s van tien bands, waaronder Pip Blom, The Hazzah, Dakota en KIEFF. Hiervoor werkte Jorah een jaar lang samen met vormgever Doris Konings en ‘vliegende keep’ Jim Remers (The Jerry Hormone Trip en The Tambles). Dat is goed nieuws, want een scene als deze verdient wel wat meer aandacht, en mijn koffietafel is nog hartstikke leeg. Ik belde Jorah op, en sprak haar over wat ze zoal meemaakte tijdens het schieten (ze kreeg onder andere te maken met een machete en een lief omaatje).
En o ja: Indie Academy wordt aanstaande zaterdag tijdens Noorderslag gepresenteerd in Brouwerij Martinus in Groningen. Wees erbij, want Pip Blom, Canshaker Pi, KIEFF en meer bands spelen er helemaal voor gratis.
Videos by VICE
Noisey: Hé Jorah, wat wilde je met deze foto’s laten zien?
Jorah Terwisscha van Scheltinga: Ik wilde net als Ferry iets maken wat verder ging dan het verzamelen van mooie foto’s van live-optredens. Ik zat met allemaal vragen waar ik antwoord op wilde: waar nemen deze bands hun demo’s op? Waar hebben ze geleerd om hun instrumenten te spelen? Kortom: waar is al deze passie voor muziek begonnen? Ik ben bijvoorbeeld met de drummer van 45ACIDBABIES naar zijn ouderlijk huis in Limburg geweest, en met de jongens van KIEFF naar Oegstgeest.
Wat was er te zien in Oegstgeest?
Hun oude oefenruimte stond daar, in de achtertuin van de zanger z’n oma. Het was een soort oude garage die ze hadden beplakt met bandposters en waar je nog alle oude kabels en snoeren over de grond zag liggen. Het was heel DIY. Ik ben zelf ook een fan van die punkgedachte: doe gewoon wat je wil doen en zie maar waar het schip strandt.
De oma van die jongen had geen problemen met een band in haar achtertuin?
Nee, zij vond het geloof ik allemaal prachtig. Ik heb haar alleen even kort een hand gegeven, maar ze leek erg trots op haar kleinzoon.
Waren er nog andere momenten die je erg zijn bijgebleven tijdens het fotograferen?
Ik ging een middag mee naar het huis van de ouders van Sophia, de zangeres van 45ACIDBABIES. Ik had van tevoren wel iets gehoord over dat haar ouders de mijne vroeger kenden, maar het was wel even lachen toen ze de oude fotoalbums uit de kast haalden en ik opeens haar ouders met die van mij op de foto zag staan. Verder ging ik met de drummer en gitarist van Jagd naar hun oude hangplek in Gein. Het was midden in een bos en om er te komen moesten we ons door nogal wat wildgroei van planten worstelen. Een van hen had daarom een soort machete meegenomen om de takken uit de weg te slaan.
Een machete?
Ja, een groot mes van misschien wel dertig centimeter lang. Hij haalde het gewoon ergens uit de garage van zijn ouders en stopte het in een Jumbo-tas, want hij vond het naar eigen zeggen anders ook wel een beetje vreemd om ermee over straat te lopen.
Klinkt wel een beetje als het begin van een horrorfilm.
Ja, haha. Het was echt helemaal niet gevaarlijk hoor. Ik had ze al eerder gesproken en ze waren super-aardig.
Ik geloof je meteen.
Ik ben ook nog met The Hazzah naar een oude scoutingclub geweest in Haren. Ze hadden die omgetoverd tot een soort opnamestudio voor hun nieuwe album. Daar hadden ze dus alle apparatuur liggen maar je kon ook nog steeds allerlei kindertekeningen op de muren zien hangen. Het was er bloedheet, want dit was middenin de zomer. De band zat af en toe een beetje oververhit buiten op een bankje af te koelen, want er was ook geen airco.
Kan je nog wat meer vertellen over de omslagfoto van het boek? Het ziet eruit als een wild feestje.
Dat was het ook! Die foto heb ik gemaakt tijdens de albumreleaseparty van Canshaker Pi en er hing een bepaalde energie in de lucht die ik wilde vastleggen. Het enthousiasme spatte er echt vanaf, zowel bij de band als het publiek. Iedereen was aan het moshen, dansen en aan het lachen. Je ziet er de vibe van de indie-beweging heel goed in terug. Ik ben echt trots op die foto.
Je bent een jaar bezig geweest met deze serie. Ben je nu dik bevriend met alle bands?
Je leert elkaar wel beter kennen. In het begin wist ik niet altijd waar ik wel of niet in de weg zou lopen, maar op gegeven moment ben je gewoon gezellig een biertje met z’n allen aan het drinken en denk je daar niet meer over na. Ik kon het bijvoorbeeld erg goed vinden met de jongens van Queen’s Pleasure, want die zijn ook wat meer mijn leeftijd. Je moet dan wel oppassen dat je een fly on the wall blijft. Je bent daar niet om te feesten, maar om iets vast te leggen.