Mensen vertellen hoe ze ontdekten dat hun geliefde vreemdging

In dezelfde tijd als het eerste seizoen van Temptation Island, rond de eeuwwisseling, kwam ook het verborgencameraprogramma Cheaters uit. Dat was een soort kruising tussen Jerry Springer en Cops. Dit was net zo geweldig als het klinkt, en de formule was simpel: iemand die dacht dat haar of zijn partner vreemdging vroeg het programma om bewijsmateriaal te verzamelen, en haalde zo haar of zijn gelijk.

Natuurlijk werd de vreemdganger altijd op heterdaad betrapt: meestal wanneer ze net aan het flikflooien waren op een parkeerplaats, in een busje, of zoals in deze klassieker op een boot. Het daadwerkelijke vreemdgaan was elke keer anders, maar het verdachte gedrag eromheen juist altijd hetzelfde: afstandelijkheid en geheimzinnigheid, nachtelijke telefoontjes en lippenstiftvlekken op kragen.

Tegenwoordig vallen vreemdgangers veel sneller door de mand via appjes, verdachte likes en openstaande mailtjes, waardoor het inschakelen van een voltallige cameraploeg misschien niet meer nodig is. We vroegen mensen naar het moment waarop ze erachter kwamen dat hun geliefde vreemdging, en dit is wat ze ons vertelden (alle namen zijn veranderd).

Mijn idioot van een ex-vriend nam dronken een meisje mee naar zijn huis. Een van mijn beste vriendinnen lag toen toevallig bij zijn huisgenoot in bed, in de kamer ernaast. Ze hoorde ze seksen, en aan het gekreun hoorde ze dat ik het niet kon zijn.

Ik zat tijdens mijn studententijd in een onbezonnen langeafstandsrelatie, eentje die niet goed was begonnen en ook niet goed eindigde. Hij ging uiteindelijk naar bed met een van zijn huisgenoten.

Daar kwam ik achter toen ik hem kwam opzoeken voor Kerstmis. Het eerste verdachte signaal was dat hij voorstelde om naar Twilight te gaan in de bioscoop, wat niks voor hem was. Waarom deed hij ineens zo zijn best? Het tweede teken was de brief van de soa-poli op zijn bureau. “O ja trouwens, ik heb geen soa’s!” zei hij snel. Ik vroeg hem, min of meer voor de grap, of hij vreemd was gegaan. En toen zei hij ja.

Het meisje met wie ik een langeafstandsrelatie had ging vreemd met haar ex. Ik kwam erachter in de kerstvakantie, toen ik haar laptop wilde gebruiken en haar facebookaccount nog open stond. Ik klikte door naar haar berichten omdat ik ergens al een vermoeden had. Ze deed namelijk nogal afstandelijk toen ik terugkwam vanuit Montana – waar ik studeerde –, wat volgens haar kwam omdat ze gewoon even moest wennen dat ik er weer was. Ik was te nieuwsgierig en zag meteen dat ze een nieuw bericht had, van haar ex. Hij reageerde op een lang relaas dat zij had gestuurd over het feit dat ze seks hadden gehad en dat hij haar had gebruikt. Ik zei er niks over, pas toen ik haar weer betrapte op een leugen een week later heb ik haar geconfronteerd.

Het vriendje waarmee ik was voordat ik mijn huidige man ontmoette zat een beetje in de knoop met zichzelf, hij wist niet goed welke richting hij op wilde met zijn leven. Ik hield veel van hem, en we waren uiteindelijk een jaar samen.

Ik begon net aan mijn studie, maar hij was net afgestudeerd, dronk veel en ging om met een hoop vreemde figuren. Op een avond logeerde ik bij hem, toen er rond drie uur ‘s nachts ineens iemand woest op zijn deur stond te bonzen en zijn naam begon te roepen. Ik was doodsbang, maar mijn vriend bleef maar zeggen dat ik gewoon weer moest gaan slapen. Ik dacht dat hij misschien iemand geld verschuldigd was omdat hij zoveel pokerde.

Nadat ik bleef doorvragen biechtte hij eindelijk op dat hij een jonge sjamaan in opleiding had ontmoet (ja, die omschrijving gebruikte hij echt, en de persoon over wie hij het had was een dertigjarige witte man), dat ze een keer samen naar zijn appartement waren gegaan en opium hadden gerookt. De sjamaan leerde mijn vriend over drukpunten en massage, en bracht dit in de praktijk op zijn dijbeen – van het een kwam het ander, waarna de sjamaan hem had gepijpt.

“Ik vond het niet fijn, maar ben wel klaargekomen,” zei mijn vriend. Hij was boos op me dat ik niet wilde begrijpen hoe vervelend de situatie voor hem was geweest, en weken later noemde hij mijn reactie zelfs homofoob. Ik zei tegen hem dat het me niet uitmaakte door wie hij zich had laten pijpen, maar dat het hoe dan ook vreemdgaan is.

Ik kwam erachter dat mijn vriend vreemdging toen het tijdschrift People een artikel over Mia Tyler (Liv Tylers jongere zus) plaatste. Hij stond op de foto met haar en werd omschreven als haar ‘beau’. Een vriendin had een abonnement en belde me erover op. Dit was voordat er mobiele telefoons waren, dus ik heb het tijdschrift gekocht en ben meteen naar hem toe gereden om hem te confronteren.

Mijn vriendin en ik waren drieënhalf jaar samen, deelden huisdieren, meubels en een huurcontract, en maakten plannen voor de toekomst, een huwelijk en kinderen. Liz was net in de bediening gaan werken in een chique bar. Ze dronk eigenlijk nooit veel, maar nu begon ze “met de meiden” uit te gaan, en sommige dagen kwam ze heel laat en dronken thuis. We kregen steeds vaker ruzie om het feit dat ze dronken autoreed.

Ze was daar een paar maanden aan het werk toen ze vrienden werd met Chris, die ook in de bediening werkte. Ze stond erop dat ze gewoon vrienden waren. Hij was net als zij kunstenaar. Al gauw begon ze heel veel over hem te praten, wat me nerveus maakte. Ze ging nog steeds iedere avond uit met haar vriendinnen en logeerde steeds vaker bij Suzy. Dat leek haar beter dan dat ze dronken naar huis reed om twee uur ‘s nachts.

Toen begon haar gedrag te veranderen. Ze kwam manisch over, verweet me dingen en had een kort lontje. We hadden nog wel seks, maar minder dan vroeger. En we begonnen ruzie te maken over kleine, onnozele dingen. We zagen elkaar steeds minder.

Toen zag ik op een avond haar laptop op tafel liggen, open en niet vergrendeld. Liz nam haar laptop eigenlijk altijd met zich mee of zette ‘m uit, dus dit was vreemd. Ik voelde al een tijdje dat er iets niet goed zat, dus keek ik op haar computer. Er stond een document open en in de tekst zag ik meteen de naam ‘Chris’ staan. Ik begon te lezen. Het was een rommelig dagboek, niet in chronologische volgorde en met kromme zinnen. Waarschijnlijk had ze een groot deel geschreven toen ze dronken was. In de laatste alinea stond: ‘Chris en ik hebben eindelijk gezoend, op de parkeerplaats. Het was fantastisch.’

Ik heb eerder in de rouw gezeten, nadat een familielid doodging. Daar ben ik doorheen gekomen. Maar dit verraad? Verraad door iemand waarvan je denkt dat het de liefde van je leven is, je toekomst, je alles – dat was absoluut het ergste gevoel dat ik ooit heb ervaren.

Dat ze haar laptop open had laten staan zegt genoeg: ze wilde dat ik het zou zien, zodat ik zou lezen wat ze me zelf niet durfde te vertellen.