De Nederlandse voetballer die dankzij YouTube bij een Poolse profclub tekende

Massimo Fonseca Hoogerwerf (19) voetbalde iets meer dan een jaar geleden nog in de vierde klasse. De aanvaller had al wel in de jeugdopleiding van NEC en De Graafschap gespeeld, maar tot een doorbraak leidde dat niet. Gelukkig kreeg hij al snel door dat er ook andere manieren waren om een contract te krijgen. Hij besloot videocompilaties van zichzelf te maken, en wist zo een stage af te dwingen bij het Poolse Zaglebie Lubin. Daar tekende hij twee maanden geleden zijn eerste profcontract.

VICE Sports sprak Fonseca over hoe YouTube hem hielp om zijn droom te realiseren. Dit is zijn verhaal.

“Ik woon hier in Polen op het trainingscomplex. Als ik uit het raam kijk zie ik de trainingsvelden en het stadion liggen. Eigenlijk doe ik niks anders dan voetballen, eten en slapen. Als ik zin heb kan ik na de training nog een potje voetvolley spelen. Of ik pak de ballenzak en ik ga nog even wat extra afwerken. Fitnessen is ook altijd nog een optie. Ik probeer alleen maar op het complex te blijven. Die focus is echt nodig om mijn doelen te bereiken. Het klinkt gek, maar ik leef echt in een droom.

Ik heb een bijzondere weg afgelegd om mijn eerste profcontract te veroveren. Nadat ik een groot deel van mijn jeugd bij De Graafschap heb gespeeld, ben ik daar twee jaar geleden vertrokken. Ik koos uiteindelijk voor de amateurclub Arnhemse Boys. Pas toen ik er eenmaal speelde kwam ik erachter dat Arnhemse Boys in de vierde klasse speelde. Dat was wel even schrikken. Mijn eerste gedachte was: komen daar überhaupt wel scouts op af?

Ondanks dat ik op zo’n laag niveau ging voetballen, wilde ik iedereen bewijzen dat ik toch profvoetballer kon worden. Ik ben drie keer in de week met een personal trainer gaan werken, genaamd Charlie Mena. Hij heeft een speciale werkwijze, waarbij ik heel de training met een elastiek om mijn middel moet rennen. Dat is echt ontzettend zwaar. De eerste training was ik na tien minuten helemaal kapot. Ik vroeg hem om wat water, en moest vervolgens kotsen op het veld. Ik bood direct mijn excuses aan. “Wat nou sorry!?”, zei Charlie. Na het kotsen zijn we meteen weer verder gaan trainen.

Charlie kwam met het idee om mijn wedstrijden in de vierde klasse te filmen. Ik reageerde in eerste instantie verbaasd: “Wat moet ik daar nou weer mee?”. Hij was er heilig van overtuigd dat dit belangrijk was. “Gewoon filmen, dan monteren we het en gooien we het op YouTube,” zei hij. Vanaf dat moment stond mijn vader al mijn wedstrijden te filmen. Die youtubefilmpjes hebben me veel gebracht. Het heeft me zelfs een keer aan een stage bij FC Porto geholpen.

De zomer nadat ik stopte bij De Graafschap was ik op vakantie in Portugal, waar mijn moeder vandaan komt. Ik was daar op een veldje met mijn neefjes aan het voetballen. Mijn opa stond trots te kijken en een goede vriend van hem kwam naast hem staan. “Zo, die kleinzoon van je kan wel voetballen,” zei die man. Mijn opa vertelde hem dat ik net terug was gegaan naar de amateurs. Die vriend van mijn opa bleek een sportjournalist te zijn. En nog belangrijker: hij had goede contacten bij FC Porto.

Via de contacten van die vriend van mijn opa heb ik video’s van mijn wedstrijden bij Arnhemse Boys opgestuurd naar FC Porto. Na veel mails over en weer, kreeg ik het verlossende bericht: ik werd uitgenodigd voor een stage. Dat was echt een overwinning voor mij en mijn ouders. Mijn moeder had tranen in haar ogen. Ik ben zelf even naar mijn kamer gegaan en staarde alleen maar naar het plafond. Ik dacht: het is me toch maar mooi gelukt. Drie maanden eerder zat ik nog te kotsen op het veld, nu mocht ik meetrainen bij FC Porto.

Een paar dagen later liep ik door Estádio do Dragão voor een rondleiding. Het was geweldig om in dat stadion te zijn. In eerste instantie moest ik meetrainen met Onder 17-team. Dat ging zo lekker dat ik me de volgende dag mocht melden voor een training bij het tweede elftal. Dat team speelde op een ander complex, ergens afgeschermd in de bergen. Tijdens de training zag ik op het veld ernaast ineens Iker Casillas en allerlei andere grote spelers lopen. Dat was zo vet om mee te maken. Ik probeerde mezelf groot te houden en me niet als een jochie te gedragen. Anders denken die gasten ook: die Nederlander is niks gewend.

Ik kan terugkijken op een goede anderhalve week bij FC Porto, maar ik mocht helaas niet blijven. Ze hadden al genoeg spelers en vonden de stap vanuit de vierde klasse toch te groot. Daar zit natuurlijk ook wel wat in. Dankzij die stage besefte ik wel weer waarvoor ik het allemaal deed. Ik zag daar het niveau dat ik op een dag hoop te bereiken. Ik heb in ieder geval mijn visitekaartje achtergelaten. FC Porto gaf aan dat ze me zouden blijven volgen.

Er kwam ontzettend veel over me heen na die stage bij Porto. Zeker de reacties op de facebookpagina van Voetbalzone waren wel heftig om te lezen. Iemand tagde bijvoorbeeld zijn kleine neefje: “Nou, dan kun jij ook wel even naar FC Porto.” Alsof het allemaal niets was. De reacties werden nog erger. Ik ben op een gegeven moment gestopt met lezen. Als ik die negatieve reacties nu nog weleens teruglees, geeft dat me juist kracht. Haters maken me alleen maar sterker.

Toen ik weer terugkeerde naar de vierde klasse, stond ik weer met beide benen op de grond. Gelukkig kreeg ik vorig seizoen, na een jaar bij Arnhemse Boys, een kans bij NEC onder 19. Daar bleef ik naast de trainingen ook nog extra in mezelf investeren met mijn personal trainer. En ik nam een jongen die ik nog van mijn middelbare school kende in dienst, om al mijn wedstrijden vast te leggen. Ik betaalde hem handje contantje, en in ruil daarvoor zou hij alles filmen en monteren. Mijn personal trainer en mijn ouders hielpen me een beetje om het te financieren.

Het is voor een jongen van mijn leeftijd natuurlijk vrij prijzig om een personal trainer en een jongen die alles filmt te betalen. Ik ben mijn ouders dan ook voor eeuwig dankbaar. Ze hebben altijd in me geloofd, met als resultaat dat ik nu in Polen speel. Mijn zaakwaarnemer is half Pools en had contact opgenomen met Zaglebie Lubin. We hebben verschillende compilaties en wedstrijdbeelden naar de club opgestuurd. Ze waren meteen nieuwsgierig en wilden me graag in het echt aan het werk zien. Ik trainde een week mee bij het tweede elftal en later nog een week bij het eerste elftal. Direct daarna wilden ze me vastleggen. Ik heb geen moment getwijfeld.

Rondom mijn overstap naar Polen is er ook een jongen mee geweest om een mini-documentaire te maken. In die docu zie je mijn ouders me op een gegeven moment een schouderklopje geven. Daar zie ik gewoon hoe ontzettend trots ze op me zijn. Door die mini-documentaire en de filmpjes van mijn wedstrijden verkoop ik mezelf. Ik denk dat de manier waarop je je profileert op social media een steeds grotere rol gaat spelen voor voetballers. In Nederland kan makkelijk een scout komen kijken, maar als je wil dat ook buitenlandse clubs interesse tonen, kunnen zulke filmpjes erg belangrijk zijn.

Ik speel nu nog bij het tweede elftal van Zaglebie Lubin, maar wil dit seizoen in ieder geval mijn debuut maken in het eerste. Ik doe er alles aan om dit voor elkaar te krijgen. Ik heb de documentaire van Cristiano Ronaldo al honderd keer bekeken. Hij is mijn grote idool. Ik probeer hem op te volgen, al zal dat voetballend waarschijnlijk nooit lukken. Maar ik probeer wel te leren van zijn levensstijl. Ik heb een strak voedingsschema waar ik me aan houd en ik probeer iedere avond om 22.00 uur te slapen.

Uiteindelijk zou het geweldig zijn om ooit door te breken in Portugal. Maar eerst wil ik hier in Polen een vaste waarde worden. Ik heb hier nu ook mijn eerste echte salaris als prof. Ik kan er goed van rondkomen, ik heb echt niks te klagen. Doordat ik weinig nodig heb, lukt het me zelfs om te sparen. Dat komt goed uit, want ik wil mijn ouders iets teruggeven voor alles wat ze voor me hebben gedaan. Ooit hoop ik een huis voor ze te kopen. Maar laat ik niet op de zaken vooruitlopen: eerst zorg ik ervoor dat we in december cadeaus onder de kerstboom hebben. Dat is een mooi begin.”

—

Je kunt je hier aanmelden voor onze nieuwsbrief om wekelijks het beste van VICE Sports Nederland in jouw mailbox te krijgen.