Hoe we denken dat ons seksleven verandert na een bevalling en hoe het eigenlijk verandert

Wanneer mijn vriend en ik het hebben over de dag van mijn bevalling, herinnert hij zich lachend hoe ik tegen de verloskundige grapte dat het tijd was om het varkentje te wassen. Wat mij beter bijstaat is het moment dat ik hem verbood om naar mijn vulva te kijken, nadat onze baby was geboren. Ik wilde niet dat hij zou zien hoe verwrongen ik eruitzag van de bevalling, omdat ik bang was dat het aanzicht ervan een impact zou hebben op ons seksleven.

Veel mensen hebben het beeld dat een vaginale bevalling een negatieve impact heeft op het verdere seksleven. Een paar onderzoekers van de Queen’s University in Ontario in Canada probeerden erachter te komen hoe wijdverspreid die aanname is, en publiceerden de resultaten van hun onderzoekin het wetenschappelijk tijdschrift Birth. Het is de eerste keer dat er op zo’n grote schaal aan vrouwen, die nog nooit zijn bevallen, werd gevraagd hoe ze denken dat hun bevalling (vaginaal of met keizersnede) hun toekomstige seksleven zal beïnvloeden.

De onderzoekers ondervroegen 1428 vrouwen van 18 jaar en ouder die hadden aangegeven dat ze in de toekomst een kind zouden willen. Ze werden gevraagd hoe ze het liefst zouden willen bevallen en moesten beoordelen in hoeverre ze het eens waren met stellingen als “mijn partner zal het uiterlijk van mijn vulva niet aantrekkelijk vinden nadat ik vaginaal bevallen ben” en “mijn vagina zal ‘slap’ zijn nadat ik vaginaal bevallen zijn.”

De meeste vrouwen (85 procent) gaven aan dat ze het liefst een vaginale bevalling zouden willen, en ongeveer een kwart van de ondervraagden dacht dat haar seksleven achteraf niet hetzelfde zou zijn. Bijna de helft (48 procent) dacht dat hun vagina ‘slap’ zou worden en 21 procent gaf aan dat ze dachten dat een keizersnede deze toekomstige seksuele problemen zou kunnen voorkomen.

Caroline Pukall is hoogleraar psychologie aan de Queen’s Universiteit en een van de auteurs van het onderzoek. Ze vertelt ons dat we rekening houden met seksualiteit als we nadenken over een bevalling, omdat het zo’n belangrijk onderdeel van ons leven is. “Sommige mensen worden tijdens het nemen van deze beslissing door mediabronnen beïnvloed. De media hebben nogal eens de neiging om te suggeren dat een vaginale geboorte een schadelijk effect heeft op het toekomstige seksleven van een stel, en dat een keizersnede dit kan voorkomen.”

Pukall en de hoofdonderzoeker, Jackie Cappell, noemen als voorbeeld Keeping Up with the Kardashians. In een aflevering van de serie stelt Kim de vraag of seks na een bevalling daadwerkelijk vergelijkbaar is met “een hotdog door een gang gooien.” Een ander voorbeeld is de komedieserie Life in Pieces, waarin een dokter kersverse ouders waarschuwt niet “daar beneden” te kijken na een vaginale bevalling. Als de moeder dat toch doet, zegt ze dat haar vulva eruitziet “alsof predator zijn masker heeft afgenomen” en vraagt ze zich af “of zij en haar man ooit nog seks kunnen hebben.”

Maar deze veronderstellingen zijn niet gebaseerd op daadwerkelijk onderzoek. Het is zelfs zo dat Cappell na het doorlezen van vakliteratuur vaststelde dat er “geen duidelijk bewijs” was dat keizersnedes zouden helpen om seksuele problemen na de geboorte te voorkomen.

Dus hoe is seks voor een vrouw nadat ze een baby heeft gekregen? Pukall zegt dat het van de persoon afhangt. “In sommige gevallen zal de seks vergelijkbaar zijn met hoe het was voor de bevalling. In andere gevallen zal het veranderen – soms positief, soms negatief. Seksualiteit verandert in de loop van de tijd (net zoals onze rol in het leven verandert), en met grote veranderingen komen weer andere veranderingen, en daarvan kunnen sommige invloed hebben op seksualiteit.”

“In het geval dat vrouwen tijdens een vaginale geboorte uitscheuren of er instrumentele hulp aan te pas moet komen,” zegt ze, “blijkt uit onderzoek dat deze factoren geassocieerd kunnen worden met genitale pijn tijdens penetratie – maar deze pijn verdwijnt bij de meeste individuen vaak na zes maanden na de geboorte.”

Het doel van hun onderzoek, legt Pukall uit, was om neppe informatie uit de weg te ruimen en mensen aan te moedigen om “kritisch na te denken over wat ze in de media zien, zeker als het gaat om hoe seks en seksualiteit worden weergeven.” Ze voegt ze eraan toe dat deze misvattingen wel een alarmerend beeld laten zien over “hoe er in de Noord-Amerikaanse samenleving wordt gedacht over vrouwelijke geslachtsorganen.”

“Er is een hardnekkig idee dat vrouwelijke geslachtsdelen er strak en jeugdig uit moeten zien om aantrekkelijk genoeg te zijn voor mannelijke penetratie,” zegt Pukall. “En dat idee houdt verband met de patriarchale ideologieën rondom vrouwelijke seksualiteit, die tegenwoordig helaas nog steeds bestaan.”