Krijg je een slecht zelfbeeld door gayporno?

Je zou denken dat je tijdens het kijken van porno met andere dingen bezig bent dan met het analyseren van de perfecte lichamen van pornoacteurs, en die vergelijken met je eigen lijf. En je zou denken dat argumenten tegen iets wat zo plezierig is als het kijken van porno, wel misleidend en negatief móeten zijn. Maar volgens een uitgebreid onderzoek onder kijkers van gayporno, zitten er veel meer onbedoelde bijverschijnselen aan het kijken naar naakte, lenige modellen die met elkaar het bed in duiken dan je zou denken. Onderzoeken naar porno concentreerden zich vaak op andere onderwerpen, zoals of homo's seksueel gewelddadiger worden van porno, of seksueel meer risico's gaan nemen. Recent onderzoek onder meer dan duizend mannen, zoomde in op een ander onderwerp: morfodysforie. Homo- en biseksuele mannen blijken meer lichaamsgerelateerde stress, angsten, eetstoornissen, ontevredenheid over hun lichaam en een negatief zelfbeeld te hebben, in vergelijking met heteroseksuele mannen – en ze kijken meer porno (tussen de 96 en 99%, vergeleken met 72 tot 76% van de heteroseksuele mannen). Kan porno een van de oorzaken zijn van deze problemen? Om op die vraag een antwoord te krijgen, sprak VICE met een van de onderzoekers: Jeffrey T. Parsons, professor op Hunter College en oprichter van het Center ofHIV in New York. We spraken hem over het lichaam van homoseksuelen, de gedachte daarachter en waarom je amateurporno moet kijken als je je beter wilt voelen over je bierbuik. VICE: Je onderzoek toont aan dat het kijken van veel porno een directe relatie heeft met een negatief beeld over je lichaam, en daardoor depressiviteits- en angstsymptomen veroorzaakt. Hoe kan iets wat zo plezierig is, je uiteindelijk zo slecht laten voelen?
Jeffrey T. Parsons: Er moet nog een hoop onderzocht worden, aangezien we niet weten naar welk soort porno het meeste wordt gekeken. Het kan zijn dat mensen die een heel slecht zelfbeeld hebben, alleen naar porno kijken waarin de meest ideale lichamen te zien zijn. We moeten hier meer onderzoek naar doen, zodat we een meer genuanceerd beeld kunnen geven over wat porno kan doen met je geestelijke gezondheid. Is het moeilijk om positief te zijn, maar tegelijkertijd te moeten erkennen dat er negatieve effecten zitten aan het kijken van porno?
Ja, en we proberen bewust niet negatief tegenover porno te zijn in dit onderzoek. Er zitten ook veel voordelen aan het kijken van expliciete beelden. Sommige homoseksuele mannen leren op deze manier veel over seks. Voor homo's die niet in Hollywood of New York wonen en weinig potentiële partners hebben, zou porno kunnen helpen om een meer bevredigend seksleven te hebben. We benaderen de seksualiteit van mensen altijd positief. Het is belangrijker om te bekijken hoe ideale lichamen van pornoacteurs zo'n dominante invloed krijgen op de gedachten van sommige mannen. Voor deze mannen regelen we graag therapieën, adviseurs en ondersteuning om deze problemen te verhelpen. Denk je dat de body positivitybeweging de homogemeenschap al heeft bereikt?
Dat weet ik niet. Ik denk dat er elementen zijn die een rol spelen in de gaygemeenschap, maar het ligt eraan waar je kijkt. Als je populaire, homoseksuele iconen of mensen op tv bekijkt, wordt er nog steeds vaak gekozen voor de traditioneel ideale lichaamsvormen. Ik denk dat we daar verandering in gaan zien, en dat mannen positiever over hun eigen lichaam kunnen worden. Maar zelfs in subculturen, die zeggen gericht te zijn op acceptatie, worden mensen nog vaak in hokjes geplaatst en gecategoriseerd als 'types', gebaseerd op hun lichaam, toch?
Dat klopt, denk ik. We zien wat positieve bewegingen door de toenemende populariteit van amateurporno. In principe kan iedereen een video maken en online plaatsen. Hierdoor kunnen pornokijkers ook andere lichaamstypen zien. Als je je aangetrokken voelt tot andere lichamen, zijn die in deze tijd makkelijk online te vinden. Makkelijker dan tien jaar geleden. Voor ieder wat wils. In het onderzoek schrijf je dat er een link is tussen een negatief lichaamsbeeld en riskante seks of het niet op tijd innemen van je hiv-medicatie. Waarom is dat?
Ik denk dat dat voortvloeit uit bredere, geestelijke problemen waar homoseksuele mannen nog steeds dagelijks mee worstelen: stigmatisering, discriminatie, en stress omdat ze deel uitmaken van een ondergeschikte groep. Jarenlange discriminatie wordt niet zomaar teruggedraaid. Mensen kunnen dan denken: ik leg mijn medicijnen maar even aan de kant, want ik voel me zo depressief, angstig en ongelukkig. De negativiteit over hun lichaam heeft bij sommige mensen effect op de manier waarop ze met hun gezondheid omgaan. Dus je denkt dat discriminatie en homofobie daar ook effect op hebben?
Ja. Denk even aan de homoseksuele mannen die nu vijftig of zestig jaar zijn. Die komen uit een totaal andere tijd. Mensen verwerken nog steeds jarenlange discriminatie uit hun familie, vanuit hun werk of een andere omgeving. Ik denk dat er hoop is voor de nieuwste generatie, die - voorafgaand aan afgelopen november – opgroeien in een meer progressieve omgeving. Meer onderzoek is hard nodig.