Prins Hubertus von Hohenlohe is popster en de grootste Mexicaanse wintersporter ooit

Prins Hubertus von Hohenlohe viel in 2014 met een doffe klap in de sneeuw van Sochi. Zijn 55-jarige lichaam voelde stroef aan en bovendien had hij een aantal weken eerder al zijn been gebroken. Toch wilde Hubertus, die naast skiër ook fotograaf, zanger en ondernemer is, die dag per se voor de zesde keer uitkomen op de Olympische Winterspelen. Dit jaar wordt de multimiljonair gemist op de pistes van de Winterspelen.

De prins heeft zijn titel te danken aan adellijk bloed en zag in 1959 het levenslicht in Mexico. Daar introduceerde zijn vader prins Alfonso, een roemruchte playboy en zakenman, het automerk Volkswagen. Zijn moeder prinses ‘Ira’ von Fürstenberg is een juwelenontwerpster die wat rolletjes in B-films speelde. Toen de adellijke Hubertus vier jaar was, verhuisde hij naar Marbella, waar zijn vader een vijfsterrenhotel opzette dat voornamelijk beroemdheden aantrok die elke avond bereid waren om een jaarsalaris stuk te gooien aan champagne en feesten. Tot zover deze aflevering van Blauw Bloed.

Von Hohenlohe had een koninklijk leven in Marbella. “Het was als Luilekkerland,” aldus Hubertus over zijn jeugd. Zijn sprookjesleven werd echter ruw onderbroken toen zijn vader hem naar een saaie kostschool in Oostenrijk stuurde. Van chillen met Sean Connery in een hotel naar een koude slaapzaal met leeftijdsgenootjes, het kan verkeren. In Oostenrijk begon Hubertus met skiën en won hij, terwijl hij filosofie studeerde, meerdere universiteitswedstrijden. De concurrentie voor hem als skiër was enorm in Oostenrijk, dus besloot hij om uit te komen voor Mexico. Want zo gepassioneerd als ze over voetbal kunnen zijn (“No era penal”), zo onverschillig staan veel Mexicanen tegenover skiën.

Eigenlijk zou Pitbull de titel ‘Mr. Worldwide’ aan Hubertus von Hohenlohe moeten afstaan, aangezien die niet alleen geboren is in Mexico maar ook een Liechtensteins paspoort, een Italiaanse moeder, een Spaanse vader én de Oostenrijkse nationaliteit heeft. Een echte Mexicaan kan je Hubertus dus niet noemen. Hij is ongeveer net zo Mexicaans als de burrito’s die ze bij de supermarkt verkopen. Toch richtte hij eigenhandig een Mexicaanse skifederatieop, en kwam hij in 1984 uit op de Winterspelen. Hij werd slechts 26e bij de slalom, en vier jaar later kwam hij tot de de 30e plaats op de Winterspelen.

Voor feestbeest Hubertus was skiën eigenlijk vooral een intensieve hobby. Hij woonde een tijdje in New York, waar zijn vriend Andy Warhol hem inspireerde om popartiest te worden. Hij bracht muziek uit onder de briljante artiestennamen Andy Himalaya en Royal Disaster en was de producer van het hitje The Rhythm Divine. Eind jaren tachtig stopte hij zelfs tijdelijk met skiën om zich te focussen op zijn muziek. Met zijn licht kitscherige europop kwam hij in de top twintig van Oostenrijk, de Nederlandse hitlijsten wist hij nooit te bestormen. Qua stijl en uiterlijk doet hij denken aan Marco Borsato met een tray Red Bull op.

Von Hohenlohe was ook actief op de twee daaropvolgende Winterspelen, in 1992 en 1994, maar wist daar met respectievelijk een 38e en 48e plaats als beste prestaties geen hoge ogen te gooien. Geen schande, want hij had daarnaast een bloeiende carrière als fotograaf opgebouwd en was over de hele wereld actief. Befaamd is zijn tentoonstelling ‘It’s Me!’, een meesterwerkje met uitsluitend foto’s van… Hubertus zelf. Lees je mee Kim Kardashian? Hij begaf zich in de hoogste kringen en vierde feest met alle grote sterren, van Karl Lagerfeld tot Prince Charles. Als je je een voorstelling kan maken van een over the top jetset-alleskunner, krijg je een goed beeld van Hubertus.

Op de twee volgende Winterspelen was de godfather van het Mexicaanse skiën niet aanwezig. Zonde, maar ‘El Príncipe’ (De Prins) had genoeg andere dingen te doen. Hij pendelde op en neer tussen zijn luxueuze huizen en was te zien in Glamoroso!, een programma waarin het jetsetleven van steenrijke mensen gevolgd wordt. Von Hohenlohe gafhet begrip topsportmentaliteit bovendien een geheel nieuwe dimensie: “Ik train drie keer per week en ski alleen in de winter, nooit in de zomer.” Trainingsbeest Cristiano Ronaldo krijgt vermoedelijk een beroerte als hij dit zou lezen.

Overigens gaat het leven van de multiculturele prins en zijn familie niet alleen maar over rozen. Zijn ouders trouwden toen zijn moeder pas 15 jaar oud was (ja, ook toen was dat raar) en scheidden een paar jaar later. Het betekende het begin van een intens gevecht om het voogdijschap. Bovendien overleed Hubertus’ broer Christoph ruim tien jaar geleden onder verdachte omstandigheden in een Thaise cel.

In 2006 kwalificeerde Hubertus zich wel voor de Winterspelen, maar weigerde Mexico om een extravagant eenmansteam zonder ook maar enige kans op een medaille naar Turijn te sturen. Een jaar later werd verwacht dat hij helemaal zou stoppen met skiën, nadat hij zijn been brak bij het WK. Hij naderde namelijk al de vijftig en had het razend druk met zijn exposities door heel Europa. Bovendien bracht Hubertus boeken uit én moest hij natuurlijk ook nog videoclips voor zijn nummers maken, bijvoorbeeld met een kanariegeel jasje bij een zwembad, zoals in de clip van Higher Than Mars:

Von Hohenlohe verbaasde vriend en vijand door zich toch te kwalificeren voor de Winterspelen van 2010, waar hij de enige Mexicaan en de oudste deelnemer was. Hij viel vooral op door zijn Mexicaanse bandietenpak, inclusief neprevolver. Het zag er wat potsierlijk uit, maar dat hij het droeg met een hoop zelfspot en een stralende Prodent-smile scheelde een hoop. De prins op de witte piste werd slechts 46e bij de slalom, maar als er tijdens de après-ski medailles waren uitgedeeld, was hij zeker in de prijzen gevallen.

Na de Winterspelen van 2010 begon hij met de documentaireserie Hubertusjagd, waarin de charmante prins “jaagt” op hotspots en celebrities. Von Hohenlohe kwalificeerde zich voor de Spelen van 2014, dertig jaar (!) nadat hij voor het eerst op de Winterspelen uitkwam. Zijn hoge leeftijd, 55, was voor hem geen probleem: “Als ik eruit zou zien als een 55-jarige zou het gênant zijn, maar ik zie er nog steeds acceptabel uit”. Dat hij kort voor de Winterspelen bij een zware val zijn been brak, verzweeg hij. Hij kwam immers toch niet voor de medailles.

‘Hubie’ was de ultieme olympische toerist en grossierde in wijze woorden, zoals: “Als je niet kunt winnen, wees dan tenminste stijlvol”. Ook opperde de zelfbenoemde ‘Renaissance man’ Hubertus dat hij wel een PR-persoon voor Poetin had kunnen worden en dat de Spelen dan beter gepromoot waren. De aanwezige journalisten smulden van de verhalen van de multimiljonair en hij werd “de meest interessante man ter wereld” genoemd.

Prins Hubertus baarde opzien door in Sochi in een mariachikostuum te skiën. Ondanks zijn uitstraling als traditionele, Mexicaanse straatmuzikant finishte hij niet, aangezien hij bij zijn eerste poging viel. Niet geheel verwonderlijk, gezien zijn gebroken been. Hij had in de weken voor de Winterspelen geen enkele keer getraind, maar blijkbaar was de cocktail van pijnstillers en spotlights voor hem krachtiger dan de pijn. Waarschijnlijk zou alleen de dood hem van zijn favoriete vierjaarlijkse feestje kunnen scheiden.

Ondanks dat hij op een leeftijd is gekomen waarop hij de geraniums al kan ruiken, blijft Hubertus nog onverminderd actief. Hij fotografeert, maakt nieuwe afleveringen voor Hubertusjagd en beheert ‘El Patio’ in Marbella, een überhippe club die jonge toeristen inwrijft dat ze niet zo trendy zijn als de 59-jarige skiër. Daarnaast bracht hij deze maand het nummer Austin uit, een disstrack richting Donald Trump, die ongetwijfeld geen oog meer dicht doet dankzij het nummer waarin de prins zingt over cowboygevechten en een muur.

Zijn doel was om op de Winterspelen van 2018 uit te komen, omdat hij dan de oudste winterolympiër ooit zou worden. Het record is in handen van Carl August Kronlund, die als 58-jarige curler in 1924 – die goeie ouwe tijd toen Frans Bauer nog niets met curling te maken had – een zilveren medaille pakte. Hubertus plaatste zich niet voor de Spelen, maar is wel als teamleider, mentale steun en reserveskiër mee naar Zuid-Korea. Bovendien ontwierp hij de outfit van de Mexicaanse skiërs. Het pak, met daarop doodshoofden met diamanten als ogen, is vermoedelijk zelfs voor De Toppers te extravagant.

Het record van oudste winterolympiër ooit zal hij dit jaar niet in handen krijgen. In 2021, een jaartje voor de volgende Winterspelen zijn de Wereldkampioenschappen alpineskiën in het Italiaanse Cortina, waar Hubertus een villa heeft. Nu zegt dat niet zoveel aangezien hij overal ter wereld huizen heeft, maar het is een mooi idee: een krasse zestiger die zich in zijn achtertuin nog één keer kwalificeert. Want hij mag dan niet de beste skiër ooit zijn, maar prins Hubertus is onlosmakelijk verbonden met de Winterspelen.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.