Hoe moet je omgaan met loslopende artiesten op het festivalterrein?

Knal dwars door de festivalbarrière met de VICE Festival Guide. Check al onze verhalen en video’s over festivals op deze pagina.

Naar verluidt zijn artiesten ook gewoon mensen. Ze moeten weliswaar soms optreden op een festival, maar vaak maken ze daar dan meteen een dagje van, omdat ze het – net als normale mensen – leuk vinden om een beetje rond te struinen over een festivalterrein. Dat kan tot verwarrende situaties leiden: het kan zomaar zijn dat je verveeld in een baco staat te hikken, en plotseling de artiest voorbij wandelt voor wie je twee uur eerder nog je huig uit je keel stond te gillen.

Hoe om te gaan met een dergelijke situatie? Is het gepast om je waardering te laten blijken door om de nek van de celeb te gaan hangen en je favo nummer in diens oor te brullen? Of moet je geforceerd gaan doen alsof je ze niet herkent omdat artiesten ook recht hebben op een privéleven? Lastig. Om een gedegen antwoord te kunnen formuleren op dit vraagstuk deden we iets bijzonders: we vroegen het de artiesten zelf.

FAMKE LOUISE

Ik vind het nooit echt een probleem als mensen met me op de foto willen of even willen praten, zeker op festivals niet. Alleen liever niet als ik nog moet optreden, want dan ben ik zenuwachtig en moet ik me concentreren. Als je me na m’n show wil vertellen wat je ervan vond, vind ik dat prima, zolang je niet te persoonlijk wordt of naar m’n liefdesleven vraagt. Ooit vroeg iemand uit het niets: “Hoe komt het eigenlijk dat je vader is overleden?” Tja, een festival is niet echt de plek voor zo’n vraag.

Ik vind het ook niet chill als iemand foto’s van me maakt als ik aan het eten ben. Gun mij ook even m’n rustmomentje. Ik ben sowieso op mijn privacy gesteld, ik ga bijvoorbeeld nooit wild in het openbaar staan tongen. Als je me tegenkomt in een privésituatie, moet je zelf ook een beetje aanvoelen of het een gepast moment is om bijvoorbeeld om een foto te vragen.

Eigenlijk ga ik het liefst op de foto met kleine kinderen. Wat oudere fans zijn ook leuk hoor – als een meisje met me op de foto wil sla ik vaak mijn arm om haar heen. Als een jongen met me wil poseren maar dan kijkt alsof-ie me wil verleiden, hou ik liever afstand. Ik heb weleens meegemaakt dat iemand tijdens het nemen van een foto me probeerde te zoenen, of in m’n billen kneep. Dat is natuurlijk niet chill.

De leukste interacties met fans zijn trouwens toch wel tijdens een optreden. Mensen gooien soms kleren, petjes en gedragen sokken naar het podium. Een keer gooide iemand zijn Louis Vuitton-tas naar me. Verder zou ik zeggen: als je me ooit tegenkomt op een festival, trakteer me gerust op een drankje. Daarmee zit je natuurlijk nooit fout.

TIM KNOL

Tien jaar geleden, toen ik nog op 3FM werd gedraaid, waren mijn fans veel opdringeriger dan nu. Mijn laatste plaat is een bluegrass-plaat, en dat trekt toch net even een ander slag fans: wat ouder, wat keuriger. Mensen die minder de neiging hebben om heel opdringerig te zijn.

De kunst is eigenlijk dat je altijd moet aanvoelen of het gepast is om je idool aan te spreken: als ik halfdronken op een kippenpoot zit te kauwen zou ik het erop wagen, maar als ik romantisch met mijn vriendin aan het eten ben, moet je er niet tussen komen.

Na afloop van een optreden wil ik altijd even alleen zijn, maar als ik daarna over de festivalweide wandel mag je me gerust aanspreken. Het enige wat je niet moet doen, is kritiek geven op mijn show. Ga lekker op Twitter klagen of zo, maar ga me niet – net nadat ik lekker heb gespeeld – vertellen dat het een kutconcert was.

Als het een goed gesprek is, mag het van mij ook best even duren. Het enige wat echt vervelend is, is als ik niet weg kan. Ik was ooit op Lowlands aan het draaien, en toen kwamen er een paar dronken mannen achter de draaitafel staan, om een eindeloos, vervelend gesprek met me te voeren. Op zo’n moment denk je: shit, kon ik maar wegrennen.

Als mensen heel dronken zijn kan het sowieso behoorlijk vervelend worden. Ze schreeuwen dan ‘knollebol’ of ‘bolle knol’ naar me. Ergens wel grappig, maar meestal heb ik daar totaal geen zin in. Er was ook een keer een ladderzatte vrouw die vroeg of ik even haar tiet wilde signeren. Tja, als je écht crusht op een idool, is dat niet echt de manier om te flirten. Bij mij werkte het in elk geval averechts.

Zelf zou ik niet zo snel op iemand afstappen waar ik fan van ben. Ik ontmoette ooit Steve Earle, een muzikant waar ik echt enorm fan van was, maar dat was helemaal geen leuke man. Later bedacht ik me dat ik hem liever nooit had ontmoet. Daarom heb ik een regel voor mezelf: never meet your heroes. Negen van de tien keer valt het tegen.

TESKE DE SCHEPPER

Ik ben zelf erg verlegen en ik zou nooit op iemand afstappen die ik niet persoonlijk ken. Ik ben snel bang dat iemand me vervelend vindt. Ik vind het wel hartstikke leuk als iemand hoi komt zeggen, of een fotootje komt maken, maar wel onder bepaalde voorwaarden.

Vóór een optreden wil ik bijvoorbeeld niet te lang praten, zeker niet op een festival of in een concertzaal, omdat je dan vaak moet schreeuwen om elkaar te kunnen verstaan. Dat is voor mijn stem heel zwaar. Ook vind ik het vaak lastig om een gesprek af te kappen, dus kom niet met je hele levensverhaal aanzetten als ik ergens naartoe moet.

Wat ik helemaal niet cool vind, is als iemand ongevraagd een foto van me maakt. Ik heb weleens meegemaakt dat ik rustig ergens aan het eten was en later foto’s van mezelf terugvond op Instagram. Dat is echt kut, omdat je je daardoor constant bekeken gaat voelen. Bovendien is het gewoon onbeschoft om iemand zonder toestemming te fotograferen.

Wat ik ook heb meegemaakt, is dat fans me niet aanspreken, maar wel mijn vlogs aanzetten op hun telefoon met het geluid hard, of op zo’n manier dat ik het duidelijk kan zien. Dat gebeurt niet alleen op festivals, maar ook in de trein of in een vol restaurant. Echt raar. Ik word daar vreselijk zelfbewust van – ik heb veel liever dat iemand me gewoon aanspreekt.

Een gewoon gesprek met iemand vind ik altijd wel leuk, zolang het fan-gehalte er niet van afdruipt. Het wordt pas ongemakkelijk als ik het gevoel krijg dat ik in een interview zit, waarbij iemand me over m’n privéleven aan het uithoren is en allemaal ongepaste vragen stelt. Omdat ik vlog en bepaalde dingen uit mijn privéleven deel, snappen mensen soms niet dat ik juist ook op m’n privacy gesteld ben.

Dan nog één ding: als ik zelf naar een optreden van iemand sta te kijken, begin dan niet een enorm gesprek. Ik vind het sowieso niet netjes om er doorheen te tetteren, en daarbij sta ik daar zelf ook om naar de muziek te luisteren. Ik ben er ook voor mijn plezier hè!

Als jij van festivals houdt en soms kleren draagt hebben we iets voor jou. Koop de VICE X FRESHCOTTON festivalcollectie hier.