Verwijder alle apps van je telefoon

Op maandagochtend publiceerde The New York Times een ijzingwekkend onderzoek. Ze hebben een grote “geanonimiseerde” dataset vol locatiedata van smartphoneapps van een derde partij bestudeerd door de data te deanonimiseren.

Daaruit blijkt dat de locatie van mensen bijna continu wordt gevolgd, en konden gedragingen van mensen zeer exact in kaart gebracht worden. Waar ze werken, waar hun kinderen op school zitten, waar ze wonen en welke route ze nemen naar de supermarkt.

Mensen die bewust zijn van de continue privacyschendingen in de wereld, waren hier al jaren bang voor, en nu is het eindelijk bewezen: de apps op je telefoon volgen je overal. Alle mooie pr-taal dat deze data anoniem is, en alleen metadata betreft, blijkt zeer gemakkelijk te deanonimiseren.

The New York Times publiceerde een gids waarmee lezers per app hun locatiedata kunnen managen. Dat is makkelijker op iOS dan op Android, en het is iets wat iedereen eens in de zoveel tijd zou moeten doen. Maar het belangrijkste wat we kunnen leren, is denk ik dat we überhaupt moeten kijken welke apps we wel en niet nodig hebben.

Overal waar we lopen, dragen we een gps-tracker met ons mee. Een internet- of LTE-verbinding verzendt automatisch locatiegegevens door naar bedrijven die geld verdienen met die data – vaak zijn dat derde partijen waar je nog nooit van hebt gehoord.

De enige echt veilige manier om hieraan te ontkomen, is door een dumbphone aan te schaffen, maar voor veel mensen is dat nu eenmaal niet echt praktisch. Laten we dus even kijken naar de apps. Een goede vraag om te stellen is: waarom bestaat deze app?

De vroege ontwerpbesluiten van Apple en Google, en de appontwikkelaars, blijven ons tot de dag van vandaag achtervolgen. Historisch gezien, zijn we bereid om honderden euro’s voor een telefoon te betalen, maar is een klein bedrag voor een app al snel te veel. Onze weerzin om voor producten te betalen, heeft de wildgroei aan andere verdienmodellen alleen nog maar versneld. Zelfs een zaklamp of een app voor scheetgeluiden zijn niet gratis om te maken. En veel van de apps zijn ontwikkeld om geld mee te verdienen. En de doorverkoop van data is een van de belangrijkste verdienmodellen.

Als een app geld kost, of het bij een dienst hoort waar je voor moet betalen, dan is de kans groter dat het geen data doorverkoopt. Als de app bestaat met als enige doel om zoveel mogelijk gebruikers te krijgen, dan is de kans groot dat ze die data ook doorverkopen.

The New York Times schrijft dat veel van de data afkomstig is van sport- en weerapps. Ook podcastapps of spelletjes vragen toegang tot je locatie, terwijl dit helemaal niet nodig is.

Zelfs apps die op het eerste gezicht niet zo sketchy zijn als een schetenapp, verzamelen data: Instagram, Messenger, Facebook, etc. Zo deed Facebook enorm z’n best om te verbergen dat hun Android-app belgegevens opsloeg. En Android is op zich ook een manier voor Google om meer data te kunnen verzamelen.

En het probleem wordt almaar erger. Facebook wil WhatsApp vullen met reclames. Het dominante businessmodel op smartphones is ons eigen gedrag. Alleen als je geobsedeerd de privacysettings van je apps in de gaten houdt, kun je de impact van privacyschending minimaliseren.

En als je dat niet wilt, moet je gaan nadenken wat je allemaal op je telefoon wilt kunnen – en of je eigenlijk nog wel een smartphone nodig hebt.

Misschien is het tijd om na het lezen van dit stuk nog eens te kijken welke apps je nog nodig hebt. Wis er zoveel mogelijk, en als je kan: wis ze allemaal.

Volg Motherboard op Facebook, Twitter en Flipboard.