FYI.

This story is over 5 years old.

reizen

Ondanks een fatwa op metal gaat deze Maleisische metalclub vrolijk door

Metal mag in Maleisië dan verboden zijn, daar trekken de metalfans van de illegale club Soundmaker in Penang zich weinig van aan.

Alle foto's door Cole Yew

In een metalband spelen of er fan van zijn is in Maleisië een grotere uitdaging dan elders ter wereld: de streng islamitische regering heeft de stroming een aantal jaar geleden verboden. Toch zijn er mensen die zich daar weinig van aantrekken. Op een klein Maleisisch eilandje staat Soundmaker, een undergroundclub waar metalfans samenkomen.

Het valt natuurlijk te verwachten dat het even zoeken is naar een underground metalclub in een land waar metal taboe is. Toch is het opvallend dat veel buurtgenoten als ik ze er naar vraag nog nooit van de club gehoord zeggen te hebben. Hoe kan een gebouw waar wekelijks keiharde heavymetal wordt gespeeld volledig onopgemerkt blijven? Maar dan zie ik in de hoofdstraat van het eiland Penang plotseling een trap. Geen uithangbordje. Geen deurbel. Nergens een naam. Eenmaal boven kom ik terecht in een oud gebouw, betegeld en leeg. Een volledig zwarte muur is versierd met opvallende kleurrijke posters. Boven de balie hangt een groot doek met de naam van de club. Dit is een van de weinige metalclubs in Maleisië.

Advertentie

Metal heeft in Maleisië geen makkelijke geschiedenis. In 2006 werd er een fatwa over de muziekstroming uitgesproken: metalfans zouden 'aanhangers van de duivel' zijn, die openlijk aan seks, drugs, en alcohol zouden doen – praktijken die de islam niet goedkeurt. Metalfans en –muzikanten zouden als doel hebben mensen zoveel mogelijk te choqueren en hun afkeer tegen de maatschappij en de islam te tonen. Zo zouden ze bijvoorbeeld stampen op de koran.

"Eigenlijk kwamen er eerst verschillende golven in de media," vertelt Marco Ferrarese. Hij zit aan een lange tafel met verschillende heavymetalmuzikanten. In dezelfde kamer staan drie oude stapelbedden voor als er speciale gasten of muzikanten willen blijven slapen. Marco, die oorspronkelijk uit Italië komt en geëmigreerd is naar Maleisië, heeft zelf ook lang in een metalband gespeeld. Nu is hij journalist en helpt hij de club en verschillende bands. "Het begon met een incident in 1986 toen alle openluchtshows werden verbannen nadat fans te wild werden en stoelen naar het podium gooiden. Daarna was er telkens wel weer iets aan de hand, zoals in 1992 toen de regering de band Search & Wings dwong om op het podium hun lange haren af te knippen. Vervolgens kwam de islamitische regering ermee dat jongeren zich niet met metalbands mochten bezighouden, aangezien dat gevaarlijk kon zijn en ze zich konden afkeren tegen de islam en de maatschappij." Toen werd in 2006 de regering extremer en werd de fatwa uitgesproken. Volgens Marco was de aanleiding daarvoor een schandaal van leden van een metalband die seks zouden hebben gehad op de koran. "Toen mocht er geen enkel metaloptreden meer plaatsvinden. Dat gold dan ook voor andere stijlen als punk en rock, aangezien de regering toch geen verstand had van wat bij wat hoorde. Bands werden bang, gefrustreerd, en er verscheen een zwarte lijst met alle bands die verboden werden. Ik denk dat een jaar lang geen enkele band meer actief durfde te zijn. Tien tot vijftien procent is toen waarschijnlijk helemaal opgehouden met bestaan."

Advertentie

Nu is de scene weer aan het opkomen. Volgens Marco is de fatwa zelfs vooral overdreven propaganda geweest die een paar maanden duurde, en kan metal nu weer enigszins zijn eigen gang gaan. Leon QBP Low, die actief is in de bands onserviaM, Dissectomy en Weot Skam, sluit zich hier bij aan. "Het is gewoon een kleine scene en het is niet gemakkelijk om ergens te kunnen optreden en goed betaald te krijgen. Daarom zijn we zo blij met initiatieven als de Soundmaker. Ik denk dat veel Maleisische metalbands het gewoon niet hard genoeg proberen om echt groot te worden. Maar we kunnen nu rustig onze gang gaan – de autoriteiten hebben nu wel weer iets anders gevonden waar ze ophef over kunnen maken. En er wordt niet alleen moeilijk gedaan over metal: de Pussycat Dolls kwamen Maleisië ook niet zomaar in."

Toch is dit jaar ook een optreden van een grote metalband in Maleisië verboden. En de politie is de Soundmaker al twee keer binnengevallen, waarbij alle aanwezigen urine moesten inleveren en op drugsgebruik werden getest. "Gelukkig hebben wij een activist als buurman – een heftige vent die meteen tekeergaat als de politie komt. De politie is bekend met hem en had geen zin in problemen, dus de laatste keer waren ze redelijk snel weg. Eigenlijk gebruikt de corrupte politie de fatwa nu vooral als legale reden om iedereen te testen op drugs en dergelijke," zegt Cole Yew. Hij is een van de oprichters van de club. "Wij doen dit allemaal in naam van de muziek. We willen alleen maar een plek creëren waar mensen een leuke tijd kunnen hebben. Wij willen groeien, we willen bekender worden, meer optredens geven, in de publiciteit komen en in onze studio meer cd's gaan maken. De buren vinden dat prima. Ze hebben een enkele keer "shhht" gedaan bij de deur, en we zijn meteen rekening met ze gaan houden. Ik voel me nu één van hen."

In de club is een aparte ruimte met een podium en een bar, waar de optredens worden gegeven. Daarnaast is er een kleine studio om muziek op te nemen. De muren hangen vol met foto's, uitgeknipte krantenartikelen en platen. "De club staat niets voor niets op Penang," zegt Marco. "Het is een aparte staat van Maleisië, waar ze een eigen Chinees bestuur hebben. In Penang worden kunst en cultuur erg belangrijk gevonden, en dat bestuur zal ons dus niet tegenhouden in ons bestaan. Maar we zullen ons sowieso door niemand laten tegenhouden. Er bestaat nog zo'n soort plek in Kuala Lumpur, maar we zijn wel uniek in Maleisië."

Op de vraag of de eigenaar van de Soundmaker dan niet bang is voor de regering als de club meer naar buiten gaat treden, antwoordt hij meteen: "De regering hoort nu eenmaal bij ons leven, daar moeten we maar mee omgaan. Het draait allemaal om de muziek."