Je LinkedIn wachtwoord is tentoongesteld in een museum in Duitsland

Als je je LinkedIn-wachtwoord kwijt bent, kan je altijd je account resetten. Of je kan kunstenaar Aram Bartholl vragen of hij 'm voor je heeft – goeie kans dat hij je password ergens in een bestand heeft staan. En waarschijnlijk is hij bezig het in het openbaar tentoon te stellen in een museum ergens in Europa.

Eerder dit jaar was het in Londen. Onlangs in een universiteit in Duitsland. Waar het de volgende keer ook zal zijn, je kan er op rekenen dat je wachtwoord ergens in de acht witte boeken staat, tussen de 4.7 miljoen wachtwoorden die vorig jaar door een hacker zijn ontvreemd en openbaar gemaakt. Bartholl exposeert de boeken in zijn tentoonstelling “Forgot Your Password”, waar je zelf kunt kijken of hij je data heeft.

“Deze acht boeken bevatten 4.7 miljoen LinkedIn wachtwoorden in leesbaar tekstformaat, in alfabetische volgorde,” luidt de beschrijving van het project. “Bezoekers worden uitgenodigd om hun eigen password op te zoeken.”

Hij heeft de mijne waarschijnlijk ook. Ik heb een account op LinkedIn waar ik een paar keer per maand op inlog om op de grote gele 'Accept'- knop te drukken en een hele zooi mensen toe te voegen die ik nog nooit heb ontmoet en waarschijnlijk nooit meer van zal horen. Als ik mijn wachtwoord zou vergeten zou het waarschijnlijk maanden duren voordat ik een nieuwe zou aanvragen. Ik heb ik elk geval absoluut niet mijn wachtwoord vervangen in de nasleep van het hackincident van vorig jaar.

En dat is Bartholl's punt: we hebben een half onwetende, min of meer over het paard getilde houding tegenover dingen als de veiligheid van sociale media-profielen. We gaan er van uit dat gestolen wachtwoorden en kwaadwillende hackers op ons geen effect zullen hebben. En meestal klopt dat. Je LinkedIn-wachtwoord staat waarschijnlijk al tijden ergens in deze boeken, en er is waarschijnlijk nog niks met je LinkedIn-account gebeurd.

Of misschien toch wel. Deze week zijn er nog twee miljoen social media-accounts gehackt. Wat betekent het als je persoonlijke informatie meer dan een jaar openbaar is? We worden boos over het feit dat de NSA het ergens heeft opgeslagen (en terecht, overigens), maar de dissonantie tussen die woede en ons gebrek aan interesse voor waar onze wachtwoorden en data zijn op enig moment is het verkennen waard.

We vergeten niet alleen de moeizame combinaties van letters en getallen die onze wachtwoorden vormen – we vergeten ook voortdurend hoe we ze gebruiken, wie er misschien toegang toe heeft, en waarom ze zo belangrijk zijn.