Op het eerste gezicht lijkt het misschien alsof kunstenaar Amy Whittle een soort monster van Frankenstein probeert te maken van dode vogels, maar Whittle wil juist het leven na de dood onderzoeken. Bestaat er zoiets als een hiernamaals? In haar afstudeerproject Artificial Afterlife voor haar opleiding Interaction Design aan de ArtEZ probeert Amy deze vraag te beantwoorden met behulp van technologie.Technologie is niet echt een voor de hand liggende methode voor het beantwoorden van spirituele vragen, maar dat vindt Whittle juist fascinerend. "Ik heb een non-religieuze opvoeding gehad en dus ook met het idee dat spiritualiteit en technologie niet samengaan. Oftewel, technologie is gebaseerd op wetenschap en feiten, spiritualiteit daarentegen niet," legt ze uit. Als interactief vormgever en ongelovige vroeg ze zich af of ze technologie kon inzetten om een spiritueel fenomeen te bewijzen.
Advertentie
Whittle haalde haar inspiratie uit het Victoriaanse tijdperk, toen mensen dachten dat ze geesten met een fotocamera konden vastleggen. Zo ging Whittle aan de slag om een apparaat te bouwen dat het hiernamaals in beeld brengt.
Van de Dierenbescherming kreeg ze vogels die zij niet meer hadden kunnen redden en die gebruikte ze min of meer als een batterij voor het genereren van beeld. Energie uit een dood dier krijgen is niet zo onmogelijk als het klinkt. Net zoals je tijdens biologieles misschien ooit een batterij hebt gemaakt van een aardappel, gebruikt Whittle de lichaamssappen van vogels om stroom op te wekken. Toen ze de vogel eenmaal aan het elektronische circuit koppelde, waren er verticale strepen te zien op het scherm. De strepen bewegen van links naar rechts, als een animatie die heel snel wordt afgespeeld. Met de tijd vertraagt de beweging en uiteindelijk valt de monitor uit. "Het is mijn persoonlijke interpretatie van een technologisch verklaarbaar hiernamaals," vertelt Whittle aan Creators.De vogels die Whittle gebruikte genereerden elk een uniek beeld. Het beeld van een eend ging bijvoorbeeld veel langer door dan het beeld van een vinkje. Whittle denkt dat dit komt doordat de eend een veel grotere massa heeft en daarom meer stroom kan opwekken. "Je kan het eigenlijk een soort pseudowetenschap noemen," zegt ze. Soms maakte ze ook mee dat de strepen veel breder waren bij de ene vogel dan bij de andere vogel. Whittle heeft geen idee hoe dat kwam, want eigenlijk zou dit niet eens mogelijk moeten zijn. Ondanks alle technologie, heeft haar kunstwerk net als het hiernamaals iets onverklaarbaars.'Artificial Afterlife' is vanaf 11 mei te zien tijdens de expositie Prima Materia van FIBER Festival in Amsterdam. Op de website van FIBER lees je meer.
