Afbeelding: Photographee.eu/Shutterstock
Advertentie
Advertentie
De relatie die BDNF heeft met dopamine is geen nieuwe ontdekking en de onderzoekers hebben het eiwit al succesvol gebruikt om drugsverslaafd gedrag bij ratten ‘aan’ en ‘uit’ te zetten. Bij het laatste onderzoek werden bij ratten weer hun receptoren voor BDNF uitgeschakeld, waarna ze verslaafd raakten aan opiaten.Wat ze vonden is dat de ratten na verloop van tijd nieuwe receptoren voor het eiwit ontwikkelden door middel van neurale plasticiteit. In wezen recreëerden ze de structuren die “nodig zijn voor zowel de oprichting van een opiaatafhankelijke staat en voor aversieve ontwenningsmotivatie,” schreven de onderzoekers in Journal of Neuroscience. Het resultaat is dat de hersenen zichzelf omvormen in reactie op alcohol of drugsmisbruik. Dat is verslaving.Zo zijn BDNF en de processen die het eiwit aanstuurt belangrijke doelen voor een ‘geneeswijze’ voor verslaving. Dit is wat Scott Steffensen, hoofdonderzoeker van het team, ziet in de ontdekking: “verslaving is een hersenziekte die kan worden behandeld als elke andere ziekte,” zei hij in een statement van Brigham Young University. “Ik zou niet zo gemotiveerd zijn om dit onderzoek te doen, of zo gepassioneerd over het werk, als ik niet dacht dat een geneeswijze mogelijk is.”Het ding is echter dat verslaving niet beperkt is tot de mechanismen en chemicaliën in de hersenen die we ‘verslaving’ noemen. We weten dat het nauw verwant is aan psychische aandoeningen, maar ook aan sociaaleconomische factoren. Verslaving is, in sommige opzichten, een symptoom op zich. Ruwweg de helft van de gediagnosticeerde schizofrenen drinkt overmatig veel alcohol of gebruikt overmatig veel drugs. En bijna 60 procent van patiënten met een bipolaire stoornis heeft ooit geleden aan een vorm van alcohol- of drugsmisbruik.In dit perspectief kunnen we misschien naar een ‘geneeswijze’ voor verslaving kijken alsof het een andere methode is om de symptomen te behandelen. Er bestaat geen twijfel over dat het bestaan van een dergelijke methode algemeen goed zou zijn, maar een redelijke zorg is een toekomst waarin alcohol en drugsmisbruik nog minder wordt behandeld dan dat het nu gebeurt.Zelfs als je korte tijd hebt doorgebracht in de krochten van de verslavingszorg weet je wat er in gaat. Het is geen kwestie van het behandelen van de drug of zelfs het drugs-specifieke gedrag; verslaving zit in het hele bestaan van een verslaafde, dat is niet zomaar weg. In essentie is het behandelen van een verslaving het behandelen van iemands leven: werk, familie, leefomstandigheden, voeding, etc.Een aan/uit schakelaar verandert de aard van de verslaving niet ineens van een zelfversterkend, allesomvattend monster in een wondje dat alleen een pleister nodig heeft. De mogelijkheid om ontwenningsverschijnselen uit te schakelen zou een goede toevoeging zijn op de ingreep van verslavingszorg. Maar een remedie? Zo makkelijk is het niet.“Ik zou niet zo gemotiveerd zijn om dit onderzoek te doen, of zo gepassioneerd over het werk, als ik niet dacht dat een geneeswijze mogelijk is.”