Hoe memes over cultreeks ‘Willy's en Marjetten’ razend populair werden

Shitposting verovert de Vlaamse televisie met storm. Er bestaan onder andere memegroepen voor Dertigers, Het Eiland, In De Gloria, Samson en Gert en de Neveneffecten. Maar de populairste memegroep van allemaal? Dat is met grote voorsprong Willy's en Marjetten - Dinkposting. De Facebookgroep heeft ondertussen meer dan 40.000 leden en dagelijks worden er tientallen memes gepost.

Willy’s en Marjetten is een ietwat obscure televisiereeks uit 2006, die draait om wat misschien nog het best te omschrijven valt als ‘embracing the cringe’, omwille van z’n bewust amateuristische stijl, vreemde camerabewegingen en het gebruik van het lettertype Comic Sans. Getuige daarvan is ook de heerlijk fout vormgegeven website van de serie.

De kijkcijfers op TV vielen dik tegen, en na één seizoen van elf afleveringen werd de reeks vroegtijdig afgevoerd. Maar het programma werd toen al meer bekeken via websites als YouTube en Google Video (ja, Google Video bestond toen nog) dan via de televisie: een primeur in 2006. Het viel dus bijna te verwachten dat Willy's en Marjetten vervolgens online zou uitgroeien tot een enorme cultserie, maar met de gigantische populariteit van de memegroep hadden waarschijnlijk zelfs de ferventste Willy’s en Marjetten-diehards niet gerekend.

De drijvende kracht achter de memegroep zijn broer en zus Benjamin (19) en Joline De Moor (24). Wij spraken met hen over de populariteit van Willy's en Marjetten, het filteren van racistische memes en online trollen op je dak krijgen. "Iemand van mijn klas kwam een handtekening vragen voor z'n neef. Het is echt zot allemaal."

VICE: Dag Joline en Benjamin. Hoe verklaren jullie het succes van de groep?
Joline: Willy's en Marjetten, dat is absurde humor. Shitposting draait om van de pot gerukte grappen te maken. Dus ja, die twee samen vormen echt de perfecte combo. Willy's en Marjetten is een perfect memeformat.

Benjamin: Aan de hand van memes bouwen we een community voor de fans van Willy's en Marjetten en maken we de absurde humor van de serie nog absurder.

Benjamin, hoe oud was jij toen je ‘Willy's en Marjetten’ voor het eerst op televisie kwam?
Benjamin: Ik was 6 jaar. Ik herinner het mij nog vaag. Mijn ouders hadden zoiets van: ‘wat is dit voor flauwe zever?’ Het is eigenlijk pas met de opkomst van YouTube, toen ik in het middelbaar zat, dat ik het ben beginnen kijken.

Hoe verklaren jullie de populariteit van de serie bij studenten?
Joline: Er zit veel humor in die vandaag nogal riskant is. Zeker in vergelijking met wat er tegenwoordig op TV te zien is, was Willy's en Marjetten onnozel, dwaas en stout. Veel jonge mensen geniet daarvan. Er zit meer vrijheid in die humor.

Mis je die vrijheid in de humor van vandaag?
Joline: Ja, ik zou toch zeggen van wel. Al zijn er wel grenzen. In de groep willen we geen racistische, homofobe of seksistische memes. Een mopje maken mag, maar het moet er niet over gaan. We zijn daar best streng in. Op een bepaald moment was er een grote influx van heel veel extreem-rechtse stemmen die probeerden om onironische haatdragende memes te posten. Als je daar mild voor bent, is zo’n groep binnen de kortste keren kapot.

Hoe pak je dat dan aan?
Benjamin: Voordat de posts van mensen verschijnen, moeten wij hun meme eerst goedkeuren. Wij hoeven die memes niet grappig te vinden. Ze mogen gewoon niet stigmatiserend of haatdragend zijn. Je voelt wel wat er kan en wat niet. Mensen kunnen ook memes rapporteren: dan bekijken we dat. We vertellen de poster zelf dan ook waarom we niet akkoord zijn. Als er een conflict is of die persoon niet wil luisteren, dan zijn we streng en dan gooien we die uit de groep. Door die harde aanpak lukt het ons om te voorkomen dat de groep een toxic community wordt.

Joline: Het is en blijft shitposting, je trapt dus sowieso op zere tenen. Dat moet ook kunnen, zolang het maar respectvol blijft en je mensen in hun waarde laat.

Kan je een concreet voorbeeld geven van een meme die je weigert?
Benjamin: Grappen over Congo en "handjes kappen". Er is bijvoorbeeld een template van de scene waarin VJ Nico dj is op een trouwfeest en liedjes op een ongepaste manier aankondigt. Bij die template kreeg ik captions als "Hier is Yves Segers, voor de mensen in Congo, met 'waar zijn die handjes?’”

Joline: Het is moeilijk, natuurlijk. Wat bedoelen mensen daarmee? Je kent die mensen niet. Menen ze dat echt? Je kan met dingen lachen, maar het is ook heel kwetsend. Mensen mogen niet denken dat onze groep staat voor racistische memes. Het moet voor iedereen plezant blijven.

Wij mailen je elke week onze 10 beste verhalen. Deal? Abonneer je dan gratis op de VICE-newsletter.

En is het modereren voor jullie altijd even plezant?
Benjamin: Euh, nee. Als ik een meme afkeur krijg ik in de groep of via privé-berichten meteen persoonlijke aanvallen. Mensen noemen me fascist enzo. Maar eigenlijk krijgt Joline het nog veel harder te verduren.

Joline: Ze zijn achter mijn mailadres gekomen en hebben me daarmee ingeschreven op allerlei 18+ websites. Er is ook een account gemaakt met mijn mailadres op een camsite. Zaten er plots allemaal vieze mails in mijn mailbox.

Er was ook nog een voorval waarin ik werd ‘geambushed’ via een groepschat op Messenger. Een paar gasten begonnen me dingen te sturen als ‘Joline lekkere trien’. Dat zijn vaak nog heel jonge gastjes, die zelfs nog in het middelbaar zitten.

Wat ook gebeurt is dat mensen stiekem foto's van mij nemen, bijvoorbeeld op de tram, en die dan rondsturen in groepschats. Vaak komt dat dan via via toch tot mij. Ja, dat jaagt me wel angst aan. Zeker als ik op straat ben denk ik soms ‘oh nee’.

Da’s niet oké. Heeft dat met seksisme te maken denk je?
Joline: Ja, dat denk ik wel. Benjamin krijgt veel minder haatdragende reacties dan ik. Op het internet word je als vrouw veel sneller geviseerd. Het is om te lachen, oké. Maar sta er eens bij stil, ik ben ook maar een mens. Het komt hard aan. Je begint te vrezen voor je eigen privacy.

En ondertussen worden jullie dus herkend op straat?
Benjamin: Tijdens het uitgaan in de Overpoort in Gent tikte iemand op mijn schouder: ‘ben jij Benjamin van dinkposting?’ Ze wilden met mij op de foto en trakteerden mij. Nu word ik ook herkend op de campus. En iemand van mijn klas kwam een handtekening vragen voor z'n neef. Het is echt zot allemaal.

Joline: Ik werd in Kompass, de discotheek, door verschillende mensen aangesproken en bedankt voor de groep. Dat is natuurlijk super leuk. Je hoort mensen enthousiast praten over Willy's en Marjetten en de groep, en dan denk je ‘shit, ik heb dat verwezenlijkt samen met mijn broer.’ Dat is de max.

‘Willy's en Marjetten’ is zo'n gigantisch succes in vergelijking met de andere memegroepen. Hoe kom dat?
Benjamin: Er is altijd iets speciaals geweest met Willy's en Marjetten. Op televisie heeft de reeks nooit echt succes gehad. Bij F.C. De Kampioenen of Het Eiland ligt dat helemaal anders hé.

Joline: Ik vind dat heel opvallend, het verschil tussen de meme groepen. Bij FC De Kampioenen - Nandjeposting zie je bijvoorbeeld toch dat er op een heel andere manier wordt gememed. Willy's en Marjetten is echt gewoon pure shitposting. De reeks is dankzij het internet een echte cultserie geworden, en daarom denk ik dat de memegroep ook beter marcheert. Zo veel jonge mensen die de reeks nog nooit hadden gezien, kennen Willy's en Marjetten nu dankzij deze groep: ik vind dat best episch.

Zijn jullie kritiekloze fans van de serie?
Benjamin: Er zijn moppen die op het randje zijn, bijvoorbeeld het gebruik van het "n-woord" voor zwarte mensen. In een bepaalde sketch over een kerstspel valt de quote ‘wat voor artistiek gelul is me dat nu weer, er moest weer een n**** bij zijn.’ Ik denk dat ze het nooit zo bedoelden, maar nu past het echt niet meer om zoiets te zeggen.

Joline: Op zich was het ook nooit echt gepast om zoiets te zeggen. Nu beseffen we dat gewoon beter. De tijden veranderen. Voor mij is er geen discussie: het is kwetsend voor veel mensen en daar moeten we rekening mee houden. Dat is een kleine moeite, er zijn nog genoeg grappen om te vertellen of memes om te maken, zonder dat zo'n dingen moeten gepost worden.

Intussen heeft ook Lieven Scheire [die Pol Thijs speelde in de serie, red.] een meme in de groep gepost. Hoe was dat voor jullie?
Joline en Benjamin: Hahaha.

Benjamin: Ja, het viel alle leden meteen op toen Lieven lid werd van de groep. Er was meteen speculatie: wanneer gaat hij zijn eerste meme posten? Opeens kreeg ik een melding: ‘Lieven Scheire's post needs to be approved.’ Dat was echt een speciaal moment. Ik heb natuurlijk direct naar Joline gebeld. De meme die hij postte is met 9.000 likes trouwens nog altijd de meest gelikete post ooit in onze groep.

Er worden elke dag meer dan vijftig memes gepost in jullie groep. Hoeveel tijd steken jullie daar in?
Benjamin: Ik ben daar toch makkelijk 1 à 2 uur per dag mee bezig. Tijdens de blok in januari had ik al een complete examenplanning gemaakt. Ik dacht gewoon elke dag een paar memes goed te keuren en mensen toe te laten; max een half uurtje, that's it. Maar toen is dat compleet ontploft, en heb ik mijn examenplanning moeten herzien zodat ik zeker ook actief bezig kon blijven met Dinkposting.

Joline: Willy's en Marjetten is een deel van ons dagelijks leven geworden.

Volg VICE België ook op Instagram: