Wordt chemsex de dood van het homonachtleven?

Als je in een café werkt, werk je vaak lange uren en ook vaak in het weekend. En dat betekent voor mij dat ik de clubavonden mis die ik eerst elk weekend bezocht. Nu werk ik. Als ik klaar ben met werk, net wanneer de zon opkomt, is scrollen door Grindr een van de eerste dingen die ik doe. Het geluid van berichten die mijn inbox vullen streelt mijn ego. Ik hoop tegen beter weten in dat er een prins op het witte paard verschijnt door de digitale duisternis, maar helaas, dat idee wordt vaak al snel vernietigd door de grappige oproepen uit mijn H&H-groep. H&H, voor de onwetenden, is Grindr-taal voor High&Horny. Als ik in de vroege morgen door deze gesprekken blader, stel ik mezelf altijd twee vragen. Ten eerste: is mijn profielfoto te provocerend? En de tweede en veel belangrijkere vraag: is er echt zo'n enorm drugsprobleem onder homo's?

Ik ga nu niet liegen: ik ben geen heilige. Ongeveer een jaar geleden woonde ik in de kelder van een flat in Oost-Londen, en daar werden constant afterparties gehouden. De muziek dreunde veel langer door dan zou moeten en er waren steeds meer vreemdelingen die constant door de flat rondliepen – het begon meer en meer op een hol te lijken.

Het ding was dat deze feestjes vooral voorkwamen nadat we naar idioot wilde clubavonden waren geweest. Het waren geen orgies. Er was geen crystal meth. Niemand deed aan groepsseks.

Het lijkt er steeds meer op dat mensen in Londen 'echte' feestjes verruilen voor chemsexfeestjes. Deze evenementen worden steeds populairder omdat ze toegankelijker worden en de technologische vooruitgang heeft het ongelooflijk simpel gemaakt om een feest te geven of erbij te zijn. Aan drugs komen is ook makkelijker. De drugs die de brandstof zijn voor deze nachten zijn mephedrone, crystal meth en GHB. Ik hoorde laatste een nieuwe bijnaam voor G – Satans urine.

Deze combinatie van seks en drugs is niet per se iets nieuws. Orgies kwamen niet ineens tevoorschijn de afgelopen jaren. Toen ik aan een vriend van mij vroeg wat hij vond van de chemsexscene zei hij dat het mengen van drugs en seks in het verleden – alhoewel niet helemaal – gelinkt werd aan rijkere homomannen die de financiële middelen hadden om aan drugs te komen. Nu verdovende middelen zowel goedkoper als makkelijker te verkrijgen zijn, zien we dat jongere, minder rijke homomannen ook aan de drugs gaan. Maar het ligt natuurlijk niet alleen aan het financiële aspect.

Homoseksuelen raken gedesillusioneerd door de huidige clubscene. Een andere vriend van me zegt dat Soho nu een uitgewoonde bende is en dat de gentrificatie van Oost-Londen de gemeenschap niet ten goede komt. Het is dus niet zo gek dat "homo's van vrijdagnacht tot maandagochtend doorbrengen in de flats van oudere mannen," zoals mijn vriend vertelt, "wanhopig op zoek naar een laatste shot of snuif van wat dan ook." We kennen dat gevoel allemaal wel.

Hebben we een overdosis homo-clubbing genomen? Aan de ene kant wel, maar het gaat verder dan dat. Het is triest om te horen dat een van mijn vrienden nog nooit nuchter seks heeft gehad. Hij was altijd dronken of high van een gevaarlijke cocktail van harddrugs. Het is nog triester als ik je zeg dat ik de afgelopen drie maanden geen enkele leuke avond in een club heb meegemaakt, alleen maar in de kroeg.

Ik wilde het er met iemand over hebben waarom chemsex zo populair is en wat voor effect dat heeft op de homoscene in Londen. Transgender-rolmodel Johanna Londinium was de eerste aan wie ik toen dacht. Ze zei: "Het type drugs is veranderd. Mensen gingen uit op xtc, cocaïne en ketamine. De sfeer in de clubs was sexy, euforisch en ging om het waarderen van muziek. Tegenwoordig gebruiken mensen andere drugs, waarvan crystal en GHB de meest voorkomende zijn. De sfeer voelt veel donkerder aan. Het is bijna emotieloos en met een zware, seksueel beladen energie."

Ik voel me zelfs somber terwijl ik dit opschrijf en ik denk aan hoe bloeiend en levendig de scene eerst was, hoe er op de afterparties alleen maar mensen waren die gewoon lol wilden trappen en het naar hun zin wilden hebben.

Om een beetje licht op een tragisch onderwerp als dit te laten schijnen, zegt Johanna dat het een typische generalisatie is die we maken en dat heus niet alle clubavonden zo somber zijn, maar het is zeker moeilijker dan vroeger om een feest gezellig vol te krijgen.

De laatste maanden nam de discussie rond het taboe van chemsex toe, onder andere op VICE en andere platformen als The Guardian. Alhoewel er een duidelijke toename is in steden als Londen en Manchester, vraag ik me soms wel eens af of het mensen van buiten de stad überhaupt uitmaakt. Kleine steden en dorpen hebben hier geen last van, dus waarom zou het ze uitmaken? Zolang wij, homo's, niet in hun dorpjes komen is het geen probleem waar zij zich zorgen over moeten maken. Het geeft homofoben alleen maar meer kruit om de homogemeenschap te beledigen, en het roept opnieuw het stereotype beeld op dat homo's met veel mensen naar bed gaan. Maar dit is een zaak die door de overheid uitgelicht zou moeten worden. Zou je je kunnen inbeelden dat de rollen omgedraaid waren en dat dit op grote schaal voor zou komen in de heterogemeenschap?

De homogemeenschap wordt geteisterd door hartverscheurende en griezelige cijfers: elke dag worden er vier homo's gediagnostiseerd met HIV. Eén op de vijf weet niet eens dat-ie het heeft. En ondertussen heeft de overheid vijftig procent bezuinigd op seksuele gezondheidszorg, juist in een tijd waarin het 't meest nodig is.

[vice_embeds src='//embeds.vice.com/?playerId=YjMwNmI4YjU2MGM5ZWRjMzRmMjljMjc5&aid=vice.com/vice-special&vid=dya3RheDryR4fGL3KcJEZ-A5xPyWOOwX&embedCode=dya3RheDryR4fGL3KcJEZ-A5xPyWOOwX&cust_params=embdom%3Dhttp%3A%2F%2Fwww.vice.com%2Fen_uk%2Fvideo%2Fwatch-the-trailer-for-our-new-film-chemsex-422%26topic%3D%26aid%3Dwatch-the-trailer-for-our-new-film-chemsex-422%26auth%3DVICE+Staff%26keywords%3D%26ac%3Dyes%26country%3Den_uk%26contentId%3Ddya3RheDryR4fGL3KcJEZ-A5xPyWOOwX&ad_rule=1&description_url=http%3A%2F%2Fwww.vice.com%2Fen_uk%2Fvideo%2Fwatch-the-trailer-for-our-new-film-chemsex-422&autoplay=1&share_url=//www.vice.com/en_uk/video/watch-the-trailer-for-our-new-film-chemsex-422' width='1004' height='565']

Gelukkig zijn er nog steeds clubs die wekelijks vol staan met mensen die een leuke tijd willen hebben. Vaak zijn dat feesten die een niche-publiek aanspreken, feesten die al lang bestaan en zo'n goede reputatie hebben dat ze het effect van de toename van chemsex niet merken.

Laten we ons niet focussen op de dood van het homonachtleven en laten we het niet alleen afschuiven op de chemsex. Er zullen altijd problemen zijn, in elke scene. En belangrijker nog: er zullen altijd mensen zijn die aan deze problemen willen werken. Het nachtleven krijg je er niet zomaar onder.

Chemsex-steun is beschikbaar in de meeste seksuele gezondheidsklinieken. Ga naar chemsexsupport.com.

De film CHEMSEX kom op vrijdag 4 december uit in Engeland.

CHEMSEX zal worden uitgebracht op dvd.